มากัซซาร์
มากัซซาร์ (อินโดนีเซีย: Makassar; มากาซาร์: ᨆᨀᨔᨑ, อักษรโรมัน: Mangkasara’) เป็นเมืองหลักของจังหวัดซูลาเวซีใต้ ประเทศอินโดนีเซีย เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดบนเกาะซูลาเวซีในแง่จำนวนประชากร และเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 5 ของประเทศรองจากจาการ์ตา, ซูราบายา, บันดุง และเมดัน[1][2] ระหว่าง ค.ศ. 1971–1999 เมืองนี้มีชื่อว่า อูจุงปันดัง (Ujung Pandang) ซึ่งตั้งตามชื่อป้อมสมัยก่อนอาณานิคมป้อมหนึ่งในเมือง และยังมีการใช้ชื่อทั้งสองสลับกันอยู่บ่อยครั้ง มากัซซาร์ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะซูลาเวซีโดยหันหน้าสู่ช่องแคบมากัซซาร์
มากัซซาร์ | |
|---|---|
| นครมากัซซาร์ Kota Makassar | |
| การถอดเสียงภาษาอื่น | |
| • มากัซซาร์ | ᨀᨚᨈ ᨆᨀᨔᨑ |
ตึกระฟ้ามากัซซาร์ ป้อมรตเตอร์ดัม ที่เดินเล่นโลซารี ป้อมซมบา โอปู มัสยิดกลางน้ำอะมีรุลมุอ์มินีน | |
 ธง  ตราอาร์ม | |
| สมญา: "นครดาเอ็ง"; "อูจุงปันดัง" | |
| คำขวัญ: Sekali Layar Terkembang Pantang Biduk Surut ke Pantai (เมื่อออกเรือแล้ว เราจะไม่กลับเข้าฝั่ง) | |
 ที่ตั้งในจังหวัดซูลาเวซีใต้ | |
 แผนที่แบบโต้ตอบของมากัซซาร์ | |
  มากัซซาร์ ที่ตั้งบนเกาะซูลาเวซีและประเทศอินโดนีเซีย  มากัซซาร์ มากัซซาร์ (ประเทศอินโดนีเซีย) | |
| พิกัด: 5°9′42.6956″S 119°26′10.1915″E / 5.161859889°S 119.436164306°E | |
| ประเทศ |  อินโดนีเซีย |
| ภูมิภาค | ซูลาเวซี |
| จังหวัด |  จังหวัดซูลาเวซีใต้ |
| จัดตั้ง | 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1607 |
| การปกครอง | |
| • นายกเทศมนตรี | โมฮัมมัด รัมดัน โปมันโต |
| • รองนายกเทศมนตรี | ฟัตมาวาตี รุซดี |
| พื้นที่ | |
| • นคร | 175.77 ตร.กม. (67.87 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 2,689.89 ตร.กม. (1,038.57 ตร.ไมล์) |
| ความสูง | 0–25 เมตร (0–82 ฟุต) |
| ประชากร (ประมาณกลาง ค.ศ. 2022) | |
| • นคร | 1,432,189 คน |
| • ความหนาแน่น | 8,100 คน/ตร.กม. (21,000 คน/ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล | 2,740,532 คน |
| • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 1,000 คน/ตร.กม. (2,600 คน/ตร.ไมล์) |
| สำมะโนประมาณกลาง ค.ศ. 2022 | |
| เขตเวลา | UTC+8 (เวลาอินโดนีเซียกลาง) |
| • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+8 (ไม่มี) |
| รหัสพื้นที่ | (+62) 411 |
| ป้ายทะเบียนยานพาหนะ | DD |
| เอชดีไอ (2022) |  0.831 (สูงมาก) |
| เว็บไซต์ | |
มากัซซาร์มีเนื้อที่ 175.77 ตารางกิโลเมตร (67.87 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 1.432 ล้านคนในกลาง ค.ศ. 2022[1][3][4] เขตสิ่งปลูกสร้าง (หรือ "เมโตร") ของเมืองมีผู้อยู่อาศัย 1,976,168 คน ครอบคลุมนครมากัซซาร์และตำบล 15 ตำบล[5] ส่วนเขตมหานครอย่างเป็นทางการของเมืองมีชื่อเรียกว่า "มัมมีนาซาตา" (Mamminasata) ซึ่งครอบคลุมไปถึงตำบล 33 ตำบล มีเนื้อที่ 2,666.63 ตารางกิโลเมตร (1,029.59 ตารางไมล์) และมีประชากรประมาณ 2,740,532 คนตามสำมะโนกลาง ค.ศ. 2022[4]
เขตบริหาร
นครมากัซซาร์แบ่งออกเป็น 15 เขต (เกอเจอมาตัน) และแบ่งออกเป็น 153 หมู่บ้านในเมือง (เกอลูราฮัน) เขตเหล่านี้ระบุอยู่ข้างล่างพร้อมกับพื้นที่และประชากรตามสำมะโน ค.ศ. 2010[6] และสำมะโน ค.ศ. 2020,[7] ร่วมกับจำนวนประมาณการอย่างเป็นทางการในช่วงกลาง ค.ศ. 2022[4] และจำนวนหมู่บ้านในแต่ละเขต
| ชื่อ | พื้นที่ใน ตารางเมตร | ประชากรใน สำมะโน 2010 | ประชากรใน สำมะโน 2020 | ประชากร ประมาณ กลาง ค.ศ. 2022 | จำนวน หมู่บ้าน |
|---|---|---|---|---|---|
| มารีโซ | 1.82 | 56,313 | 57,426 | 57,795 | 9 |
| มามาจัง | 2.25 | 59,133 | 56,049 | 56,094 | 13 |
| ตามาลาเต | 20.21 | 169,890 | 180,824 | 182,348 | 11 |
| รัปโปจีนี | 9.23 | 151,357 | 144,587 | 144,733 | 11 |
| มากัซซาร์ (เขต) | 2.52 | 81,901 | 82,067 | 82,265 | 14 |
| อูจุงปันดัง | 2.63 | 27,206 | 24,526 | 24,541 | 10 |
| วาโจ | 1.99 | 29,670 | 29,972 | 30,110 | 8 |
| บนโตอาลา | 2.10 | 54,268 | 54,996 | 55,239 | 12 |
| อูจุงตานะฮ์ | 4.40 | 46,771 | 35,789 | 36,127 | 9 |
| หมู่เกาะ ซังการ์รัง | 1.54 | (a) | 14,125 | 14,258 | 3 |
| ตัลโล | 5.83 | 133,815 | 144,977 | 145,908 | 15 |
| ปานักกูกัง | 17.05 | 141,524 | 139,590 | 139,759 | 11 |
| มังกาลา | 24.14 | 117,303 | 146,724 | 148,462 | 9 |
| บีริงกานายา | 48.22 | 167,843 | 209,048 | 211,228 | 11 |
| ตามาลันเรอา | 31.84 | 101,669 | 103,770 | 103,322 | 8 |
| รวม | 175.77 | 1,338,663 | 1,423,877 | 1,432,189 | 153 |
หมายเหตุ (a) ประชากรในเขตหมู่เกาะซังการ์รังใน ค.ศ. 2010 รวมอยู่ในจำนวนของเขตอูจุงตานะฮ์ ซึ่งเป็นเขตที่เขตนี้แยกออกมา
เขตมหานคร (มัมมีนาซาตา)
เขตมหานครที่รวมมากัซซาร์มีชื่อเรียกว่า Mamminasata ซึ่งเป็นคำย่อจาก Makassar และพื้นที่ใกล้เคียงอย่าง Maros, Sungguminasa (โกวา) และ Takalar
| ชื่อ | พื้นที่ใน ตารางกิโลเมตร | ประชากร ใน ค.ศ. 2010 | ประชากรใน สำมะโน 2020 | ประชากร ประมาณการ กลาง ค.ศ. 2022 | จำนวน เขต | จำนวน หมู่บ้าน |
|---|---|---|---|---|---|---|
| นครมากัซซาร์ | 175.77 | 1,338,663 | 1,423,877 | 1,432,189 | 15 | 153 |
| อำเภอตาลาการ์ (ทั้งหมด) | 566.51 | 269,603 | 300,853 | 305,077 | 10 | 100 |
| อำเภอโกวา (บางส่วน) | 686.51 | 500,341 | 609,447 | 627,031 | 11 | 112 |
| อำเภอมารซ (ส่วนใหญ่) | 1,237.84 | 295,729 | 364,738 | 376,235 | 12 | 84 |
| รวม | 2,666.63 | 2,404,336 | 2,698,915 | 2,740,532 | 48 | 449 |
ภูมิอากาศ
มากัซซาร์มีสภาพภูมิอากาศแบบมรสุมเขตร้อน (เคิพเพิน: Am) อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ 27.5 องศาเซลเซียส (81.5 องศาฟาเรนไฮต์) โดยมีความแปรปรวนน้อยเนื่องจากละติจูดที่อยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร: อุณหภูมิสูงเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 32.5 องศาเซลเซียส (90.5 องศาฟาเรนไฮต์) และอุณหภูมิต่ำเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 22.5 องศาเซลเซียส (72.5 องศาฟาเรนไฮต์) ทั้งปี
| ข้อมูลภูมิอากาศของมากัซซาร์ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 30.7 (87.3) | 31.0 (87.8) | 31.3 (88.3) | 32.0 (89.6) | 32.1 (89.8) | 32.5 (90.5) | 33.4 (92.1) | 34.3 (93.7) | 34.8 (94.6) | 34.6 (94.3) | 33.5 (92.3) | 31.3 (88.3) | 32.63 (90.73) |
| อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 26.9 (80.4) | 26.9 (80.4) | 27.3 (81.1) | 27.8 (82) | 27.8 (82) | 27.7 (81.9) | 27.1 (80.8) | 27.2 (81) | 28.0 (82.4) | 28.1 (82.6) | 28.1 (82.6) | 27.1 (80.8) | 27.5 (81.5) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 23.2 (73.8) | 22.7 (72.9) | 23.3 (73.9) | 23.6 (74.5) | 23.4 (74.1) | 22.9 (73.2) | 21.7 (71.1) | 20.1 (68.2) | 21.2 (70.2) | 21.7 (71.1) | 22.7 (72.9) | 23.0 (73.4) | 22.46 (72.43) |
| ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 734 (28.9) | 563 (22.17) | 391 (15.39) | 235 (9.25) | 97 (3.82) | 66 (2.6) | 48 (1.89) | 15 (0.59) | 32 (1.26) | 83 (3.27) | 273 (10.75) | 549 (21.61) | 3,086 (121.5) |
| ความชื้นร้อยละ | 86 | 86 | 85 | 83 | 81 | 79 | 74 | 68 | 66 | 71 | 80 | 85 | 78.7 |
| วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย | 27 | 26 | 23 | 18 | 8 | 6 | 4 | 1 | 2 | 7 | 17 | 24 | 163 |
| แหล่งที่มา 1: Weatherbase[8] | |||||||||||||
| แหล่งที่มา 2: Weather2travel[9] & Climate-Data.org[10] | |||||||||||||
ประชากร
ศาสนาในมากัซซาร์ (2010)[11]
มากัซซาร์เป็นนครที่มีหลายกลุ่มชาติพันธุ์ ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวมากัซซาร์และบูกิซ ส่วนที่เหลือเป็นชาวโจราจา, มันดาร์, บูตน, จีน และชวา
| ปี | 1971 | 1980 | 1990 | 2000 | 2010 | 2020 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ประชากรทั้งหมด |  434,766 | 708,465 | 944,372 | 1,130,384 | 1,338,663 | 1,423,877 |
อ้างอิง
ข้อมูล
- L, Klemen (2000). "Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-26. สืบค้นเมื่อ 2023-06-25.
- MacKnight, C.C., Voyage to Marege. Macassan Trepangers in Northern Australia, Melbourne University Press, 1976.
- Reid, Anthony. 1999. Charting the shape of early modern Southeast Asia. Chiang Mai: Silkworm Books. ISBN 9747551063. pp. 100–154.
อ่านเพิ่ม
- McCarthy, M., 2000, Indonesian divers in Australian waters. The Great Circle, vol. 20, No.2:120–137.
- Turner, S. 2003: Indonesia’s Small Entrepreneurs: Trading on the Margins. London, RoutledgeCurzon ISBN 070071569X 288pp. Hardback.
- Turner, S. 2007: Small-Scale Enterprise Livelihoods and Social Capital in Eastern Indonesia: Ethnic Embeddedness and Exclusion. Professional Geographer. 59 (4), 407–20.
แหล่งข้อมูลอื่น
คู่มือการท่องเที่ยว Makassar จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)- เว็บไซต์การท่องเที่ยวอย่างเป็นทางการของอินโดนีเซีย
- Pinisi at Poatere Harbour, 2012. Photographs by Peter Loud
