ซิกกุรัต

ซิกกุรัต หรือ ซีกูแรต (อักษรโรมัน: ziggurat, /ˈzɪɡʊˌræt/; อักษรรูปลิ่ม: 𒅆𒂍𒉪, อัคคาเดีย: ziqqurratum,^[2] รากดีของ zaqārum 'ยืดออก, สร้างขึ้นสูง',^[3] ตรงกับภาษาเซมิติกอื่น ๆ เช่น ฮีบรู zaqar (זָקַר) 'ยื่น'^[4][5]) เป็นสิ่งปลูกสร้างขนาดมหึมารูปแบบหนึ่งของเมโสโปเตเมีย มีรูปลักษณะเป็นเนินขั้นบันได ซิกกุรัตแหล่งที่สำคัญได้แก่ซิกกุรัตใหญ่แห่งอูร์ ใกล้กับนาซีรียะห์ ซึ่งเป็นซิกกุรัตซูเมรียใหม่ สร้างขึ้นโดยกษัตริย์อูร์นัมมูเพื่อบูชาซีน ในราว 2100 ปีก่อนคริสต์กาล ในสมัยราชวงศ์อูร์ที่สาม^[6], ซิกกูรัตแห่งอาการ์กูฟ ใกล้กับแบกแดด เป็นต้น ชาวซูเมเรียเชื่อว่าเทพเจ้าอาศัยประทับอยู่ในวิหารบนยอดสุดของซิกกูรัต ฉะนั้นจึงมีเฉพาะนักบวชและบุคคลที่ได้รับความเคารพอย่างสูงเท่านั้นที่จะสามารถเข้าไปภายในได้

ซิกกุรัตที่อูรุก โครงสร้างรูปปิรามิดเดิม "ซิกกุรัตอานู" (Anu Ziggurat) สร้างขึ้นในสมัยซูเมดรีย ราว 4000 ปีก่อนคริสต์กาล ส่วนโครงสร้างที่ใหม่กว่าคือ "วิหารขาว" (White Temple) สร้างขึ้นทับด้านบน อายุราว 3500 ปีก่อนคริสต์กาล^[1]

คำว่าซิกกุรัตมาจากคำว่า ziqqurratum (สูง, จุดสุดยอด) ในภาษาอัสซีเรียโบราณ รูปกริยา zaqārum แปลว่าการสร้างขึ้นสูง