บารุค สปิโนซา
เบเนดิคตัส เดอ สปิโนซา หรือ บารุค สปิโนซา หรือชื่อในภาษาลาตินของเขาคือ เบเนดิก (24 พ.ย. ค.ศ. 1632 (พ.ศ. 2175) - 21 ก.พ. ค.ศ. 1677 (พ.ศ. 2220) จากผู้อาวุโสชาวยิว และเป็นที่รู้จักในชื่อ เบนโต เดอ สปิโนซา หรือ เบนโต เอสปิโนซา ในชุมชนที่เขาได้เติบโตขึ้น เรอเน เดส์การตส์ กอทท์ฟรีด ไลบ์นิซ และสปิโนซา) เป็นนักเหตุผลนิยมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของปรัชญาคริสต์ศตวรรษที่ 17 เขาได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้ริเริ่มการวิพากษ์เกี่ยวกับไบเบิล ผลงานชิ้นสำคัญของเขาคือหนังสือ จริยศาสตร์
บารุค สปิโนซา (Benedictus de Spinoza) | |
---|---|
เกิด | 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1632 อัมสเตอร์ดัม, สาธารณรัฐดัตช์ |
เสียชีวิต | 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1677 เดอะเฮก, สาธารณรัฐดัตช์ | (44 ปี)
การศึกษา | Talmud Torah แห่งอัมสเตอร์ดัม[1] (ถอนตัว)[2] มหาวิทยาลัยไลเดิน (ไม่ได้ใบปริญญา)[3] |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
มีอิทธิพลต่อ | ยุคเรืองปัญญา, อาร์ทัวร์ โชเพินเฮาเออร์, ฆอร์เฆ ลุยส์ บอร์เฆส, เกออร์ค วิลเฮ็ล์ม ฟรีดริช เฮเกิล, ฌ็อง-ฌัก รูโซ, ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม โยเซ็ฟ เช็ลลิง, Næss, คาร์ล มาคส์,[4] G. Wagner, โดนัลด์ เดวิดสัน, Deleuze, อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์, จอร์จ อีเลียต, โยฮัน ก็อทลีพ ฟิชเทอ, โยฮัน ก็อทฟรีท แฮร์เดอร์, โนวาลิส, ก็อทฟรีท วิลเฮ็ล์ม ไลบ์นิทซ์, โยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ,[4] Renouvier, ฟรีดริช นีทเชอ, เบอร์ทรันด์ รัสเซลล์, ลุดวิจ วิทท์เกนชไตน์, ซีคมุนท์ ฟร็อยท์, Unamuno, Althusser, Balibar, ไมเคิล ฮาร์ดต์, Ilyenkov, อันโตนีโอ เนกรี, Santayana, แซมมวล เทย์เลอร์ คอเลริดจ์, Gotthold Ephraim Lessing, ลีโอ สเตราส์, Kołakowski, Yalom, เลฟ วีกอตสกี |
ได้รับอิทธิพลจาก | เรอเน เดการ์ต, ลัทธิสโตอิก, Maimonides, อับราฮัม อิบน์ เอสรา, อิบน์ ซีนา, อิบน์ รุชด์,[5] แอริสตอเติล, ดิมอคริตัส, Lucretius, Epicurus, นิกโกเลาะ มาเกียเวลลี, โทมัส ฮอบส์, จอร์ดาโน บรูโน, Franciscus van den Enden, Menasseh Ben Israel |
ประวัติ
สปิโนซา เกิดที่เมืองอัมสเตอร์ดัม ในปี 1632 พ่อแม่เป็นชาวฮอลแลนด์ที่มีเชื้อสายยิว เข้าเรียนที่โรงเรียนของชาวยิวที่เมืองอัมสเตอร์ดัม ที่ซึ่งท่านได้เรียนรู้ข้อคำสอนต่าง ๆ ของชาวยิว รวมไปถึงปรัชญาของชาวยิวอีกด้วย การที่ท่านได้เรียนปรัชญาของชาวยิวนี้เอง ทำให้ท่านปฏิเสธความคิดของกลุ่มชาวยิว ท่านได้เรียนและให้ความสนใจกับลัทธิเหตุผลนิยมและวิธีการทางคณิตศาสตร์มากเป็นพิเศษ ทำให้ความคิดของท่านแตกต่างไปจากนักเรียนชาวยิวคนอื่น ๆ และในที่สุดท่านก็ไม่ได้รับการยอมรับจากบรรดาชาวยิว และถูกขับไล่ในจากศาลาธรรมของชาวยิวในปี 1665 โดยข้อหาสอนคำสอนที่ผิดไปจากศาสนายิว
หลังจากที่ถูกขับไล่ ท่านได้ย้ายไปอยู่ทางตอนใต้ของฮอลแลนด์ ที่นั่นเองที่ท่านได้ตั้งระบบความคิดของท่าน และในที่สุดท่านก็สิ้นชีวิตที่เมืองแห่งนี้เอง ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 1677 อย่างสงบและเรียบง่าย