ปัสกวล เปเรซ

เปเรซเป็นมวยร่างเล็ก สูงเพียง 5 ฟุต แต่มีความคล่องตัวและรวดเร็ว เคยชกมวยสากลสมัครเล่นได้เหรียญทองกีฬาโอลิมปิกที่ลอนดอน ก่อนจะหันมาชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2495

เปเรซชกมวยอาชีพเพียง 7 ครั้ง ก็ได้ครองแชมป์อาร์เจนตินารุ่น 105 ปอนด์ จากนั้นชกชนะรวดอีก 16 ครั้งจึงได้ขึ้นชกกับโยชิโอะ ชิราอิ แชมป์โลกเดอะริงและไลนีลรุ่นฟลายเวทในขณะนั้น ผลการชกปรากฏว่าเสมอกัน ชิราอิจึงตัดสินใจขึ้นชกป้องกันตำแหน่งกับเปเรซในการชกครั้งต่อมา คราวนี้เปเรซเป็นฝ่ายชนะคะแนน คว้าแชมป์โลกมาครองได้สำเร็จ ชิราอิขอแก้มืออีกครั้ง คราวนี้เปเรซเป็นฝ่ายชนะน็อกในยกที่ 5 จนชิราอิตัดสินใจแขวนนวมไปในที่สุด

เปเรซขึ้นชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้หลายครั้ง ชกชนะนักมวยชั้นนำในยุคนั้นหลายคน ทั้งเลโอ เอสปีโนซา, รามอย เอเตรียล, ซาดาโอะ ยาโออิตะ และดอมมี เออร์ซัว จนกระทั่งมาเสียแชมป์ แพ้คะแนน โผน กิ่งเพชร ในการชกป้องกันแชมป์ครั้งที่ 10 เปเรซขอชิงแชมป์แก้มือกับโผนอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นฝ่ายแพ้ ที.เค.โอ. แก้มือไม่สำเร็จ จากนั้น เปเรซไม่มีโอกาสขึ้นชิงแชมป์โลกอีกเลย

เปเรซยังขึ้นชกชนะอีก 28 ครั้ง ก่อนจะมาแพ้คะแนน เลโอ ซูลูตา นักชกฟิลิปปินส์ จากนั้นแพ้อีก 3 ครั้งรวด โดยเป็นการแพ้แบบไม่ครบยก 2 ครั้ง รวมทั้งแพ้น็อก "ไอ้แมงป่อง" เอเฟรน ตอร์เรส ยก 3 เปเรซจึงตัดสินใจแขวนนวมไปเมื่อ พ.ศ. 2507

เสียชีวิตเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 เนื่องจากประสบปัญหาในชีวิต ภรรยาเลิก ติดสุรา และถูกให้ออกจากงาน รวมอายุได้ 50 ปี

• เหรียญเงินกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1948 ที่ ลอนดอน สหราชอาณาจักร
• แชมป์มวยสากลประเทศอาร์เจนตินา (AFB)​ รุ่นฟลายเวท
  • ชิง, 11 พฤศจิกายน 2496 ชนะทีเคโอ มาร์เซโล กิโรกา​ (  อาร์เจนตินา) ยก 4 ที่ เอสตาดิโอ ลูนา ปาร์ก​ บัวโนสไอเรส​ ประเทศอาร์เจนตินา​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1, 8 มกราคม 2497 ชนะอาร์ทีดี เนสตอร์ โรฮัส (  อาร์เจนตินา) ยก 2 ที่ ซานเฟร์นันโดเดลบาเยเดกาตามาร์กา ประเทศอาร์เจนตินา
• แชมป์โลก NBA, เดอะริงและไลนีลรุ่นฟลายเวท (2497 – 2503)
  • ชิง, 26 พฤศจิกายน 2497 ชนะคะแนน โยชิโอะ ชิราอิ (  ญี่ปุ่น) ที่ สนามกีฬาโครากูเอ็ง โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1, 30 พฤษภาคม 2498 ชนะน็อก โยชิโอะ ชิราอิ (  ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ สนามกีฬาโครากูเอ็ง โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2, 11 มกราคม 2499 ชนะคะแนน เลโอ เอสปีโนซา (  ฟิลิปปินส์​) ที่ เอสตาดิโอ ลูนาร์ ปาร์ก บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3, 30 มิถุนายน 2499 ชนะทีเคโอ โอสการ์ ซัวเรซ (  คิวบา) ยก 11 ที่ ปาลาซิโอ กอนตาดอร์ กัสตอน เกลฟิ มอนเตวิเดโอ ​ประเทศอุรุกวัย​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4, 30 มีนาคม 2500 ชนะน็อก ได ดอเวอร์​ (  สหราชอาณาจักร​) ยก 1 ที่ เอสตาดิโอ เปโดร บิเดไกน์ ​(สนามประจำสโมสรซานโลเรนโซเดอัลมาโกร) บัวโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 5, 7 ธันวาคม 2500 ชนะน็อก ยัง มาร์ติน​ (  สเปน​) ยก 3 ที่ ลา บอมโบเนรา​ (สนามประจำสโมสรกลุบอัตเลติโกโบกายูนิออร์ส) ลา โบกา​ บัวโนสไอเรส อาร์เจนตินา
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 6, 19 เมษายน 2501 ชนะคะแนน รามอน อาริอัส (  เวเนซุเอลา) ที่ นวยโบ ซิอาโก เด การากัส​ การากัส เวเนซุเอลา​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 7, 15 ธันวาคม 2501 ชนะคะแนน ดอมมี เออร์ซัว (  ฟิลิปปินส์) ที่ รีซัล เมมโทเรียล สปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา​ ประเทศฟิลิปปินส์​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 8, 10 สิงหาคม 2502 ชนะคะแนน เค็นจิ โยเนกูระ (  ญี่ปุ่น) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มโตเกียว โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น​
  • ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 9, 5 พฤศจิกายน 2502 ชนะทีเคโอ ซาดาโอะ ยาโออิตะ (  ญี่ปุ่น) ยก 13 ที่ มารูเซ็นอินเท็คโอซากะพูล​ โอซากะ​ ประเทศญี่ปุ่น​
  • เสียแชมป์, 16 เมษายน 2503 แพ้คะแนน โผน กิ่งเพชร (  ไทย) ที่ สนามมวยเวทีลุมพินี จังหวัดพระนคร​ ประเทศไทย​
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์โลก NBA, เดอะริงและไลนีลรุ่นฟลายเวท 22 กันยายน 2503 แพ้ทีเคโอ ยก 8 โผน กิ่งเพชร (  ไทย) ที่ แกรนด์โอลิมปิกออดิทอเรียม​ ลอสแอนเจลิส สหรัฐ
• มีชื่อบรรจุในหอเกียรติยศ (Hall of Fame) ของสมาคมมวยโลก (WBA)
• ได้รับการยกย่องให้เป็นแชมป์โลกตลอดกาลในรุ่นฟลายเวท ของสมาคมมวยโลก (WBA)^[1]