| กระบะทราย1 | กระบะทราย2 | กระบะทราย3 | กระบะทราย4 | กระบะทราย5 | กระบะทราย6 | กระบะทราย7 |
นี่คือ รายการภูเขาที่สูงที่สุดในระบบสุริยะ มีการวัดคงามสูงของยอดเขาที่สูงที่สุดและยอดเขาสำคัญ ๆ ยอดเขาแต่ละลูกมีลักษณะการเกิดที่ต่างกันไป
ภูเขาไฟโอลิมปัส ภูเขาไฟรูปโล่บนดาวอังคารสูง 21.9 ก.ม. นั้นเป็นภูเขาที่สูงที่สุดบนดาวเคราะห์ดวงอื่น และยังถูกเชื่อว่าเป็นภูเขาที่สูงทีสุดในระบบสุริยะเป็นเวลากว่า 40 ปีหลังจากการค้นพบใน พ.ศ. 2514 อย่างไรก็ตามใน พ.ศ. 2554 มีรายงานการค้นพบยอดเขากลางแอ่งชื่อว่ารีอาซิลเวียบนดาวเคราะห์น้อย 4 เวสตาและระบุได้ว่ายอดเขานี้มีความสูงใกล้เคียงกัน[หมายเหตุ 1]
ความสูงในตารางนี้จะวัดจากฐานถึงยอด ไม่ได้วัดตามความสูงเหนือระดับน้ำทะเลเพราะดาวดวงอื่นไม่มีทะเล
| ดาว | ยอดเขาสูงสุด | ความสูงจากฐานถึงยอด | % ของรัศมี[หมายเหตุ 2] | รูปแบบการเกิด | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| ดาวพุธ | ภูเขาแคลอริส | 3 กิโลเมตร (1.9 ไมล์)[1][2] | 0.12 | แอ่งปะทะ[3] | ก่อตัวขึ้นจากที่ราบต่ำแคลอริส |
| ดาวศุกร์ | สคาร์ดิมอนส์ | 6.4 กิโลเมตร (4.0 ไมล์) (ค่าประมาณ)[4] | 0.11 | การก่อเทือกเขา[5] | มีความสว่างและลาดชั้นจากโลหะที่เรียกว่าหิมะดาวศุกร์, ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นกาลีนา[6] |
| มัทมอนส์ | 4.9 กิโลเมตร (3.0 ไมล์) (ค่าประมาณ)[7] | 0.081 | ภูเขาไฟ[8] | ภูเขาไฟที่สูงที่สุดบนดาวศุกร์ | |
| โลก | เมานาเคอา และ เมานาโลอา | 10.2 กิโลเมตร (6.3 ไมล์)[9] | 0.16 | ภูเขาไฟ | ยอดโพล่พ้นระดับน้ำทะเลประมาณ 4.2 กิโลเมตร (2.6 ไมล์) |
| ฮาเลอาคาลา | 9.1 กิโลเมตร (5.7 ไมล์)[10] | 0.14 | ภูเขาไฟ | ยอดโพล่พ้นระดับน้ำทะเลประมาณ 3.1 กม. [10] | |
| เอล เตเด่ | 7.5 กิโลเมตร (4.7 ไมล์)[11] | 0.12 | ภูเขาไฟ | ยอดโพล่พ้นระดับน้ำทะเลประมาณ 3.7 กม.[11] | |
| เดนาลี | 5.3 ถึง 5.9 กิโลเมตร (3.3 ถึง 3.7 ไมล์)[12] | 0.093 | การก่อเทือกเขา | ภูเขาที่สูงที่สุดบนแผ่นดินวัดจากตีนเขาถึงยอด[13][หมายเหตุ 3] | |
| เอเวอเรสต์ | 3.6 ถึง 4.6 กิโลเมตร (2.2 ถึง 2.9 ไมล์)[14] | 0.072 | การก่อเทือกเขา | ทิศเหนือสุง 4.6 กม. ทิศใต้สูง 3.6 กม.[หมายเหตุ 4] ถูกแสดงในรายชื่อนี้เพราะอยู่สูงจากทะเลปานกลาง (8.8 กม.) | |
| ดวงจันทร์ | มอนส์เฮยเคินส์ | 5.5 กิโลเมตร (3.4 ไมล์)[15][16] | 0.32 | แอ่งปะทะ | ก่อตัวจากทะเลแห่งฝน |
| มอนส์ฮัดลีย์ | 4.5 กิโลเมตร (2.8 ไมล์)[15][16] | 0.26 | แอ่งปะทะ | ก่อตัวจากทะเลแห่งฝน | |
| มอนส์รัมเกอร์ | 1.1 กิโลเมตร (0.68 ไมล์)[17] | 0.063 | ภูเขาไฟ | ภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดบนดวงจันทร์[17] | |
| ดาวอังคาร | โอลิมปัสมอนส์ | 21.9 กิโลเมตร (14 ไมล์)[18][19] | 0.65 | ภูเขาไฟ | สูงจากที่ราบทางตอนเหนือประมาณ 26 กม. [20] แอ่งยุบปากปล่องบนยอดมีพื้นที่ 60 x 80 ตารางกิโลเมตร ลึก 3.2 กม.[19] บริเวณขอบของภูเขาไฟมีความสูง 8 กม.[21] |
| อัสเตรอัสมอนส์ | 14.9 กิโลเมตร (9.3 ไมล์)[18] | 0.44 | ภูเขาไฟ | สูงที่สุดในกลุ่มภูเขาไฟตาร์ซิส มอนเตส | |
| อีลิเซียมมอนส์ | 12.6 กิโลเมตร (7.8 ไมล์)[18] | 0.37 | ภูเขาไฟ | ภูเขาไฟที่สูงที่สุดใน อีลิเซียม | |
| อาร์เซียมอนส์ | 11.7 กิโลเมตร (7.3 ไมล์)[18] | 0.35 | ภูเขาไฟ | แอ่งยุบปากปล่องบนยอดกว้าง 108 ถึง 138 กิโลเมตร (67 ถึง 86 ไมล์)[18] | |
| เพโวนิสมอนส์ | 8.4 กิโลเมตร (5.2 ไมล์)[18] | 0.25 | ภูเขาไฟ | แอ่งยุบปากปล่องบนยอดลึก 4.8 กิโลเมตร (3.0 ไมล์)[18] | |
| เอ็นเซริสมอนส์ | 6.2 กิโลเมตร (3.9 ไมล์)[22] | 0.18 | แอ่งปะทะ | ยอดที่สูงที่สุดที่ไม่ใช้ภูเขาไฟ เกิดจากหุบอุกกาบาตเฮลัส | |
| อีโอลิสมอนส์ | 4.5 ถึง 5.5 กิโลเมตร (2.8 ถึง 3.4 ไมล์)[23][หมายเหตุ 5] | 0.16 | การทับทมและการกร่อน[หมายเหตุ 6] | รถแลนด์โรเวอร์ส่งข้อมูลมาใน ค.ศ. 2014 ว่า[27]เกิดจากการทับทมใน หุบอุตกาบาตกาเล่[28] | |
| 4 เวสตา | รีอาซิลเวีย | 22 กิโลเมตร (14 ไมล์)[29][30] | 8.4 | แอ่งปะทะ | หุบอุกกาบาตมีความกว้างกว่า 200 กิโลเมตร (120 ไมล์) ดูเพิ่ม:รายการหุบอุกกาบาตที่ใหญ่สุดในระบบสุริยะ |
| ซีรีส | อฮูน่ามอนส์ | 4 กิโลเมตร (2.5 ไมล์)[31] | 0.85 | ภูเขาไฟน้ำแข็ง[32] | ยอดมีความราบเรียบและสูง ~5 กม. อีกด้านหนึงของโดมติดกับหุบอุกกาบาตขนาดใหญ่ |
| ไอโอ | บูร์เซาเล มอนเตส "ใต้"[33] | 17.5 ถึง 18.2 กิโลเมตร (10.9 ถึง 11.3 ไมล์)[34] | 1.0 | การก่อเทือกเขา | มีหน้าผาชั้นประมาณ 15 กิโลเมตร (9 ไมล์) บริเวณขอบทางทิศตะวันออกเฉียงใต้[35] |
| สันเขาไอโอเนียนมอนส์ตะวันออก (Ionian Mons east ridge) | 12.7 กิโลเมตร (7.9 ไมล์) (ค่าประมาณ)[35][36] | 0.70 | การก่อเทือกเขา | ||
| อีวเบียร์ มอนเตส | 10.3 ถึง 13.4 กิโลเมตร (6.4 ถึง 8.3 ไมล์)[37] | 0.74 | การก่อเทือกเขา | มีดินถล่มบริเวณทิศตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีเศษซากขนาด 25,000 กม.3[38][หมายเหตุ 7] | |
| ยังไม่ได้ตั้งชื่อ (245° W, 30° S) | 2.5 กิโลเมตร (1.6 ไมล์) (ค่าประมาณ)[39][40] | 0.14 | ภูเขาไฟ | ภูเขาไฟที่สูงที่สุดลูกหนึ่งของไอโอ มีลักษณะเป็นทรงกรวยที่ผิดปกติ[40][หมายเหตุ 8] | |
| ไมมัส | เฮอร์เชล เซนทแร็ลพีค | 7 กิโลเมตร (4 ไมล์) (ค่าประมาณ)[42] | 3.5 | แอ่งปะทะ | ดูเพิ่ม: รายการหุบอุกกาบาตที่ใหญ่สุดในระบบสุริยะ |
| ไดโอนี | จูเนย์คิวลัม ดอซาร์ | 1.5 กิโลเมตร (0.9 ไมล์)[43] | 0.27 | การก่อเทือกเขา[หมายเหตุ 9] | |
| ไททัน | มิทตริม มอนเตส | ≤ 3.3 กิโลเมตร (2.1 ไมล์)[46] | 0.13 | การก่อเทือกเขา[46] | อาจเกิดจากการหดตัวของดาว[47] |
| ดูม มอนส์ | 1.45 กิโลเมตร (0.90 ไมล์)[48] | 0.056 | ภูเขาไฟน้ำแข็ง[48] | ||
| ไอแอพิตัส | เทือกเข้าตามแนวศูนย์สูตร | 20 กิโลเมตร (12 ไมล์) (ค่าประมาณ)[49] | 2.7 | ไม่แน่ชัด[หมายเหตุ 10] | ยอดเขาตามแนวเทือกเขายังไม่ได้วัด |
| โอเบอร็อน | ยังไม่มีชื่อ ("ภูเขาลิม") | 11 กิโลเมตร (7 ไมล์) (ค่าประมาณ)[42] | 1.4 | แอ่งปะทะ (?) | ระบุว่ามีความสูล 6 กม. หลังจาก วอยเอจเจอร์ 2 บินผ่าน[53] |
| พลูโต | พิคคาร์ด มอนส์[หมายเหตุ 11][54][55] | ~5.6 กิโลเมตร (3.5 ไมล์)[56] | 0.47 | ภูเขาไฟน้ำแข็ง (?) | ~220 กม. ตามแนวขวาง[56] |
| ไวรท์ มอนส์{[หมายเหตุ 11][54][55] | ~4.0 กิโลเมตร (2.5 ไมล์)[54] | 0.34 | ภูเขาไฟน้ำแข็ง (?) | ~160 กม. ตามแนวขวาง[54] ยอดเขามีการยุบตัวตามแนวขวาง ~56 กม.[57] | |
| เท็นซิง มอนเตส[58] | ≤ 3.5 กิโลเมตร (2.2 ไมล์)[59] | 0.30 | ธรณีแปรสัณฐาน[59] (?) | ก่อตัวจากน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง;[59] ตั้งชื่อตามเทนซิง นอร์เก[60] | |
| 15 !แครอน | บัตเลอร์ มอนส์[61] | 045 ! ≥ 4.5 กิโลเมตร (2.8 ไมล์)[61] | 0743 !0.74 | ธรณีแปรสัณฐาน (?) | |
| โดโรธี เซนทแร็ลพีค[61] | 040 ! ~4.0 กิโลเมตร (2.5 ไมล์)[61] | 0660 !0.66 | แอ่งปะทะ | แอ่งกระแทกบริเวณขั่วเหนือ เป็นแอ่งกระแทกที่ใหญ่ที่สุดของแครอน มีขนาด ∼240 กม. ตามแนวขวาง และลึก 6 กม.[61] |
The following images are shown in order of decreasing base-to-peak height.
![Aeolis Mons ("Mount Sharp"), Mars (as viewed by the rover Curiosity on 6 August 2012).[หมายเหตุ 12]](https://www.search.com.vn/wiki/th/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:673885main_PIA15986-full_full.jpg)
