พระเจ้าเดวิดที่ 2 แห่งสกอตแลนด์
พระเจ้าเดวิดที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (อังกฤษ: David II of Scotland) ทรงเป็นกษัตริย์สกอตแลนด์ตั้งแต่ ค.ศ. 1329 ถึง 1371 รวมระยะเวลาครองราชย์กว่า 42 ปี พระองค์เป็นพระโอรสในพระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 ที่เกิดกับพระนางเอลิซาเบธ เดอ บูร์ก มเหสีคนที่สอง
| พระเจ้าเดวิดที่ 2 | |
|---|---|
 | |
| กษัตริย์แห่งชาวสกอต | |
| ครองราชย์ | 7 มิถุนายน 1329 – 22 กุมภาพันธ์ 1371 (41 ปี 260 วัน) |
| ราชาภิเษก | 24 พฤศจิกายน 1331 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 |
| ถัดไป | พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 2 |
| ประสูติ | 5 มีนาคม ค.ศ. 1324 ไฟฟ์ ประเทศสกอตแลนด์ |
| สวรรคต | 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1371 (46 ปี) ปราสาทเอดินบะระ ประเทศสกอตแลนด์ |
| คู่อภิเษก | Joan of England Margaret Drummond |
| ราชวงศ์ | บรูซ |
| พระราชบิดา | พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 1 |
| พระราชมารดา | Elizabeth de Burgh |
ขณะที่เจ้าชายเดวิดมีอายุ 4 ขวบ ทางครอบครัวได้จัดให้แต่งงานกับท่านหญิงโจห์นแห่งหอคอยวัย 7 ขวบ พระธิดาในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษ เมื่อพระราชบิดาสวรรคตในปีค.ศ. 1329 เจ้าชายเดวิดในวัยห้าขวบเศษก็ได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์สกอตแลนด์ โดยมีเซอร์โทมัส แรนดอล์ฟ เอิร์ลแห่งมอเรย์ ทำหน้าที่ผู้พิทักษ์แห่งสกอตแลนด์ และเมื่อมอเรย์เสียชีวิตในปีค.ศ. 1332 เอิร์ลแห่งมาร์ก็รับช่วงทำหน้าที่นี้
ภายหลังความพ่ายแพ้ต่ออังกฤษในยุทธการที่ฮาลิดอนฮิลล์เมื่อเดือนกรกฎาคม 1333 พระเจ้าเดวิดวัยเก้าขวบถูกส่งตัวไปลี้ภัยที่ประเทศฝรั่งเศส พระองค์ขึ้นฝั่งที่บูโลญในเดือนพฤษภาคม 1334[1] และอยู่ภายใต้พระอุปถัมภ์ของพระเจ้าฟีลิปที่ 6 แห่งฝรั่งเศส ในช่วงนี้ไม่ค่อยมีบันทึกมากนัก พระเจ้าเดวิดวัยเยาว์อยู่ในฝรั่งเศสจนถึงปี 1341 เป็นเวลาที่ฝ่ายสกอตแลนด์เริ่มได้เปรียบ พระองค์จึงเสด็จกลับถึงสกอตแลนด์ในวันที่ 2 มิถุนายน 1341 และเริ่มว่าราชการด้วยตนเองขณะมีอายุ 17 ชันษา[2] พระองค์สามารถนำสกอตแลนด์รอดพ้นจากเงื้อมมือของอังกฤษ และสร้างความมั่นคงให้อาณาจักรไปอีกหลายรุ่น