คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้
คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ (อังกฤษ: United Nations Mission in South Sudan; อักษรย่อ: UNMISS) เป็นคณะผู้แทนรักษาสันติภาพแห่งสหประชาชาติครั้งล่าสุดสำหรับประเทศซูดานใต้ที่เพิ่งเป็นเอกราช ซึ่งเป็นเอกราชเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 คณะผู้แทนรักษาสันติภาพของสหประชาชาติในสาธารณรัฐซูดานใต้ ซึ่งใช้อักษรย่อ UNMISS[1] ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 โดยข้อมติคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ 1996 (ค.ศ. 2011) คณะผู้แทนนี้มีขึ้นตั้งแต่เดือนธันวาคม ค.ศ. 2016 โดยมีเดวิด เชียเรอร์ ซึ่งเป็นผู้แทนพิเศษของเลขาธิการ ที่สืบตำแหน่งต่อจากเอลเลน มาร์เกรธ ลอจ ตั้งแต่เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2015 มีเจ้าหน้าที่ทั้งหมด 12,523 นาย (ทหาร 11,350 นาย และตำรวจ 1,173 นาย) โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่จูบา ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศซูดานใต้[2]
 คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ | |
|---|---|
| ประเภท | คณะผู้แทนการรักษาสันติภาพ |
| รัสพจน์ | UNMISS |
| หัวหน้า | เดวิด เชียเรอร์ |
| สถานะ | ซึ่งปฏิบัติการ |
| จัดตั้ง | 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 |
| สำนักงาน | จูบา ประเทศซูดานใต้ |
| เว็บไซต์ | https://unmiss.unmissions.org/ |
| ต้นสังกัด | คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ |
อำนาจที่ได้รับมอบหมาย
อำนาจที่ได้รับมอบหมายของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[3] ประกอบด้วย:
- สนับสนุนการรวมสันติภาพ และช่วยส่งเสริมการสร้างรัฐและการพัฒนาเศรษฐกิจในระยะยาว
- สนับสนุนรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐซูดานใต้ในการใช้ความรับผิดชอบในการป้องกันความขัดแย้ง, ลดและแก้ไขปัญหา รวมทั้งปกป้องพลเรือน
- สนับสนุนรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐซูดานใต้ในการพัฒนาขีดความสามารถในการรักษาความปลอดภัย, เพื่อสร้างข้อบังคับของกฎหมาย ตลอดจนเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงและความยุติธรรม
คณะผู้แทนนี้ได้รับการก่อตั้งโดยข้อมติคณะมนตรีความมั่นคง 1996[4] และขยายไปถึงวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2013 โดยข้อมติ 2057[5]
ตามหมวดที่ 7 ของกฎบัตรสหประชาชาติ คณะผู้แทนรักษาสันติภาพเกี่ยวข้องกับการปกป้องพลเรือน และดังนั้นจึงไม่ได้รับคำสั่งให้เข้าร่วมในการป้องกันดินแดนซูดานใต้หรืออธิปไตยของอาณาเขตดังกล่าว[5] (เปรียบเทียบกับสงครามชายแดนซูดานใต้–ซูดาน ค.ศ. 2012)
ตำแหน่งผู้นำ
- ผู้แทนพิเศษของเลขาธิการ : เดวิด เชียเรอร์ (นิวซีแลนด์)
- รองผู้แทนพิเศษของเลขาธิการสำหรับการเมือง : เรเซดอน เซเนงกา (ซิมบับเว)
- รองผู้แทนพิเศษของเลขาธิการ, ผู้ประสานงานที่อยู่อาศัยของสหประชาชาติ, ผู้ประสานงานด้านมนุษยธรรม และผู้แทนประจำโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ : โทบี แลนเซอร์ (สหราชอาณาจักร)
- อธิบดีตำรวจ : เฟรด ยีกา (ยูกันดา)
- รองอธิบดีตำรวจ : ซานเจย์ คันดู (อินเดีย)
- รองผู้บัญชาการกองกำลัง : หัวหน้ากอง อษิต มิสทรี (อินเดีย)
ผู้บัญชาการกองกำลัง
| ลำดับที่ | ชื่อ | สัญชาติ | ตั้งแต่ | ถึง | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | พล.ต. โมเสส ไบซอง โอบี[6] |  ไนจีเรีย | 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 | 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 2012 | อดีตผู้บัญชาการกองกำลังของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดาน (UNMIS)[7] |
| 2 | พล.ต. เดลาลี จอห์นสัน ซากี[6] |  กานา | 11 ธันวาคม ค.ศ. 2012 | 9 มิถุนายน ค.ศ. 2014 | |
| 3 | พล.ท. โยฮันเนส เกเบรเมสเกล เทสฟามาเรียม[8] |  เอธิโอเปีย | กรกฎาคม ค.ศ. 2014 | 17 มิถุนายน ค.ศ. 2016 | อดีตผู้บัญชาการคณะผู้แทนและกองกำลังของกองกำลังชั่วคราวรักษาความมั่นคงแห่งสหประชาชาติในอับยี (UNISFA) |
| 4 | พล.ท. จอห์นสัน โมกัว คิมานี ออนดีกี[9] |  เคนยา | มิถุนายน ค.ศ. 2016 | 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2016 | ถูกไล่ออกจากตำแหน่งโดยเลขาธิการสหประชาชาติ[10] |
| 5 | พล.ต. จาวหยิง หยาง |  จีน | 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 2016 | เมษายน ค.ศ. 2017 | รองผู้บัญชาการกองกำลังซึ่งกำลังทำหน้าที่ในคณะผู้แทนนี้[11] |
| 6 | พล.ท. แฟรงก์ มูโช กามันซี[12] |  รวันดา | เมษายน ค.ศ. 2017 | ซึ่งดำรงตำแหน่งอยู่ | อดีตผู้บัญชาการกองกำลังคณะผู้แทนรักษาสันติภาพผสม ระหว่างสหภาพแอฟริกาและสหประชาชาติในดาร์ฟูร์ (UNAMID) |
| 7 | พล.ท. ไศเลศ ตินิกร |  อินเดีย | พฤษภาคม ค.ศ. 2019[13] | ปัจจุบัน | ผู้บัญชาการโรงเรียนทหารรราบตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2018 |
การประกอบกำลัง
ข้อมติ 2132 (24 ธันวาคม ค.ศ. 2013) ของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ได้มอบอำนาจการประกอบกำลังทางทหารถึง 12,500 นาย และการประกอบกำลังของตำรวจถึง 1,323 นาย[14]
ประเทศอินเดียได้จัดส่งกองกำลัง 2,237 นาย และมีรองผู้บัญชาการกองกำลังคือ พลจัตวา อษิต มิสทรี จากประเทศอินเดีย[15] ขณะที่ผู้บัญชาการกองกำลังคือ พลตรี เดลาลี จอห์นสัน ซากี จากประเทศกานา[16] สำหรับผู้มีส่วนร่วมอื่น ๆ ของกองกำลัง ได้แก่ ออสเตรเลีย,[17] บังกลาเทศ, เบลารุส, เบนิน, โบลิเวีย, บราซิล, กัมพูชา, แคนาดา, จีน, เดนมาร์ก, อียิปต์, เอลซัลวาดอร์, ฟีจี, เยอรมนี, กานา, กัวเตมาลา, กินี, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ญี่ปุ่น, จอร์แดน, เคนยา, คีร์กีซสถาน, มาลี, มองโกเลีย, นามิเบีย, เนปาล, เนเธอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, ไนจีเรีย, นอร์เวย์, ปาปัวนิวกินี, ปารากวัย, เปรู, โปแลนด์, สาธารณรัฐเกาหลี, โรมาเนีย, สหพันธรัฐรัสเซีย, รวันดา, เซเนกัล, ศรีลังกา, สวีเดน, สวิตเซอร์แลนด์, ติมอร์-เลสเต, โตโก, ยูกันดา, ยูเครน, สหราชอาณาจักร, สหสาธารณรัฐแทนซาเนีย, สหรัฐ, เวียดนาม, เยเมน, แซมเบีย และซิมบับเว[18]
ส่วนตำรวจได้รับการสนับสนุนโดย แอลจีเรีย, แอลเบเนีย, อาร์เจนตินา, บังกลาเทศ, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, บราซิล, แคนาดา, จีน, เอลซัลวาดอร์, เอธิโอเปีย, ฟีจี, ฟินแลนด์, แกมเบีย, เยอรมนี, กานา, อินเดีย, เคนยา, คีร์กีซสถาน, มาเลเซีย, นามิเบีย, เนปาล, เนเธอร์แลนด์, ไนจีเรีย, นอร์เวย์, โอมาน, ฟิลิปปินส์, สหพันธรัฐรัสเซีย, รวันดา, ซามัว, เซเนกัล, เซเชลส์, เซียร์ราลีโอน, แอฟริกาใต้, ศรีลังกา, สวีเดน, สวิตเซอร์แลนด์, ไทย, ตุรกี, ยูกันดา, ยูเครน, สหรัฐ, แซมเบีย และซิมบับเว[18]
ประวัติ
ค.ศ. 2012
ในการกล่าวสุนทรพจน์เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2012 หนึ่งวันหลังจากที่ขยายคณะผู้แทน ฮิลเด เอฟ. จอห์นสัน ได้กล่าวในจูบาเกี่ยวกับความก้าวหน้าของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[5] จอห์นสันได้กล่าวถึงการคุ้มครองคณะผู้แทนของพลเรือนและการจัดทำเอกสารรวมถึงการตรวจสอบเหตุการณ์ เขายังกล่าวถึงการโจมตีชาวนูเออร์ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2012 ที่รัฐจงเลย โดยปฏิบัติการของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ต่อการปรับใช้กองกำลังรักษาสันติภาพและแจ้งเตือนรัฐบาลซูดานใต้ อันส่งผลให้ "พลเรือนนับพันชีวิต [กำลัง] ได้รับการช่วยเหลือแล้ว" ตลอดจนความคืบหน้าในด้านต่าง ๆ เช่น การควบคุมดูแล, ความเทียงธรรม และระบอบประชาธิปไตย[5]
เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 2012 เฮลิคอปเตอร์พลเรือนของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ได้ถูกยิงตกในรัฐจงเลย มีผู้เสียชีวิตทั้งหมดห้าคน ซึ่งนับรวมลูกเรือชาวรัสเซียสี่คนบนเฮลิคอปเตอร์ที่ถูกฆ่าตาย[19]
ค.ศ. 2013
เมื่อวันที่ 9 เมษายน กองกำลังคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ชาวอินเดียห้าคนและพนักงานพลเรือนสหประชาชาติเจ็ดคน (เจ้าหน้าที่ของสหประชาชาติสองคนและผู้รับเหมาอีกห้าคน) ได้ถูกสังหารจากการซุ่มโจมตีของกบฏ[20] ที่รัฐจงเลยในขณะที่กำลังคุ้มกันขบวนสหประชาชาติระหว่างพีบอร์และบอร์[21] ผู้ปฏิบัติงานสหประชาชาติอีกเก้าคน ทั้งทหารและพลเรือน ได้รับบาดเจ็บและบางส่วนยังคงสูญหายไป[22] พลเรือนสี่รายที่ถูกสังหารเป็นผู้รับเหมาชาวเคนยาที่ทำงานเจาะหลุมเจาะน้ำ[23] หนึ่งในทหารที่เสียชีวิตเป็นทหารยศพันโท และหนึ่งในผู้บาดเจ็บเป็นทหารยศร้อยเอก[24] ตามที่โฆษกกองทัพซูดานใต้เผย ขบวนถูกโจมตีโดยกองกำลังกบฏของเดวิด เยา เยา ที่พวกเขาเชื่อว่าได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลซูดาน[22] ฝ่ายคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้กล่าวว่าบุคคลติดอาวุธ 200 นายมีส่วนร่วมในการโจมตี และขบวนของพวกเขาได้รับการคุ้มกันโดยกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติชาวอินเดีย 32 นาย[22] ส่วนผู้โจมตีมีการติดตั้งระเบิดซึ่งขับเคลื่อนด้วยจรวด[23]
โฆษกของสหประชาชาติกล่าวว่าการต่อต้านอย่างรุนแรงจากกองกำลังรักษาสันติภาพของอินเดียทำให้กลุ่มกบฏถอนกำลังและช่วยชีวิตพลเรือนได้เป็นจำนวนมาก[22] เลขาธิการสหประชาชาติ พัน กี-มุน เรียกว่าการฆ่าเป็นอาชญากรรมสงคราม และเรียกร้องให้นำผู้กระทำผิดมาสู่กระบวนการยุติธรรม[25] ส่วนผู้ช่วยเลขาธิการสหประชาชาติ แอนโทนี แบนบิวรี ยกย่องความกล้าหาญของทหารอินเดีย[26] และนายกรัฐมนตรีอินเดีย มันโมหัน สิงห์ ได้จ่ายเงินบรรณาการของเขาให้แก่ "ทหารผู้กล้าหาญ"[27] กำลังพลของกองทัพบกอินเดียประมาณ 2,200 นายได้รับการเคลื่อนกำลังพลสู่ประเทศซูดานใต้ ในฐานะส่วนหนึ่งของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[28]
ความพยายามรัฐประหาร
การต่อสู้ที่แผ่ขยายเป็นผลมาจากความพยายามรัฐประหารในประเทศซูดานใต้ ค.ศ. 2013 ที่นำมาสู่การเสียชีวิตของผู้รักษาสันติภาพของอินเดียสองราย ขณะที่ทหารอีกคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บที่อาโคโบ รัฐจงเลย ในวันที่ 19 ธันวาคม[29] ส่วนวันที่ 24 ธันวาคม คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ได้ลงคะแนนให้มีกองกำลังเกือบสองเท่าของที่มีอยู่จำนวน 7,600 นายในคณะผู้แทนนี้ ร่วมกับกองกำลังอีกประมาณ 6,000 นายที่จะมีการเพิ่ม[30]
เลขาธิการสหประชาชาติได้แสดงความกังวลเป็นอย่างยิ่ง ถึงกรณีที่พนักงานขององค์การสหประชาชาติถูกคุกคามจากบอดีการ์ดติดอาวุธของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสารสนเทศอาวุโส ที่ต้องการเข้าสู่ค่ายคณะผู้แทนของสหประชาชาติซึ่งพลเรือนใช้เป็นที่หลบภัย[31] หลังจากเหตุการณ์นี้ ประธานาธิบดี ซัลวา กีร์ กล่าวหาว่าสหประชาชาติปกป้องกองกำลังฝ่ายค้านติดอาวุธในคณะผู้แทนของสหประชาชาติ ซึ่งสหประชาชาติได้ปฏิเสธ ซัลวา กีร์ ยังกล่าวหาอีกว่าองค์การสหประชาชาติพยายามเข้าควบคุมตำแหน่งผู้นำของเขา[32][33]
ค.ศ. 2014
ในวันพฤหัสบดีที่ 17 เมษายน ค.ศ. 2014 มีผู้เสียชีวิต 58 รายและบาดเจ็บอย่างน้อย 100 คนเมื่อกลุ่มติดอาวุธบุกเข้าโจมตีฐานทัพสหประชาชาติในเมืองบอร์[34][35][36] ผู้คนจำนวนมากที่แกล้งทำเป็นว่าพวกเขากำลังเยี่ยมชมฐานเพื่อนำเสนอความสงบสุขได้เปิดฉากยิงใส่พลเรือนจำนวน 5,000 คนที่พักพิงในฐานทัพสหประชาชาติ[37] ในบรรดาผู้เสียชีวิต 48 คนเป็นพลเรือนในขณะที่ 10 คนเป็นผู้โจมตี ความรุนแรงสะท้อนให้เห็นถึงความตึงเครียดระหว่างชนเผ่าดินคา และนูเออร์[36] โดยก่อนการโจมตี ฝูงชนท้องถิ่นดินคา ได้เรียกร้องให้ผู้ลี้ภัยชาวนูเออร์จำนวนนับพันในค่ายพักแรมย้ายไปที่อื่น[36]
เลขาธิการสหประชาชาติ พัน กี-มุน กล่าวย้ำว่าการโจมตีกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติเป็น "อาชญากรรมสงคราม"[34] ส่วนคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติได้แสดงความคิดต่อการโจมตีว่าเป็น "การกระทำที่โหดเหี้ยม" โดยกล่าวว่า:[38][39]
สมาชิกของคณะมนตรีความมั่นคงแสดงความไม่พอใจในการโจมตีครั้งล่าสุดโดยกลุ่มติดอาวุธในซูดานใต้ ที่กำหนดเป้าหมายไปที่พลเรือนอย่างจงใจเช่นเดียวกับที่ตั้งคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ (UNMISS) รวมทั้งบุคลากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวันที่ 17 เมษายนที่โจมตีประสมคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ที่เมืองบอร์ ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ รวมถึงผู้ที่แสวงหาที่พักพิงและการคุ้มครองของสหประชาชาติ และการโจมตีเมื่อวันที่ 14 เมษายนในเมืองเบนติวกับรัฐยูนิตีสเตต
สมาชิกของคณะมนตรีความมั่นคงประณามการกระทำเหล่านี้อย่างรุนแรง และเน้นย้ำว่าการโจมตีพลเรือนรวมถึงเจ้าหน้าที่รักษาสันติภาพของสหประชาชาติอาจเป็นอาชญากรรมสงคราม
ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2014 ประเทศเวียดนามได้เข้าร่วมคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ในฐานะคณะผู้แทนรักษาสันติภาพเป็นครั้งแรก โดยการส่งเจ้าหน้าที่จากกองทัพประชาชนเวียดนาม[40]
ค.ศ. 2015
ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของคณะผู้แทนในการรายงานเรื่องสิทธิมนุษยชน คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ได้เผยแพร่รายงานเมื่อกลาง ค.ศ. 2015 ในข้อกล่าวหาเรื่องความรุนแรงโดยกองทัพปลดแอกประชาชนซูดาน (SPLA) และกลุ่มติดอาวุธที่เกี่ยวข้องในรัฐยูนิตีสเตต รายงานดังกล่าวอ้างถึงพยานในเรื่องการลักพาตัว, การข่มขืน รวมถึงผู้คนถูกฆ่าและเผาทั้งเป็นในที่อยู่อาศัย[41]
คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ยังคงดิ้นรนเพื่อรับมือกับประชากรจำนวนมากของผู้พลัดถิ่นภายในที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ 'ปฏิบัติการเพื่อพิทักษ์พลเรือน' (PoC) ใน ค.ศ. 2015 คณะผู้แทนดังกล่าวถูกกล่าวหาในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 ของความล้มเหลวในการรักษาความปลอดภัยรอบพื้นที่ปฏิบัติการเพื่อพิทักษ์พลเรือนเบนทิว ระหว่างการขยายตัวของพื้นที่ซึ่งนำโดยองค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน[42]
ค.ศ. 2016
พัน กี-มุน ขอให้มีการสอบสวนอิสระเกี่ยวกับการเคลื่อนกำลังพล หลังจากรายงานว่าเมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม กองทหารซูดานใต้อาละวาดผ่านเมืองหลวง โดยสังหารและข่มขืนพลเรือนรวมถึงเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือต่างประเทศ เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นหลังจากสามวันของการต่อสู้ระหว่างทหารที่ภักดีต่อประธานาธิบดี ซัลวา กีร์ กับทหารที่เข้าข้างกับอดีตรองประธานาธิบดี รีค มาชาร์ ซึ่งส่งผลให้มีพลเรือนเสียชีวิต 300 คน และจ้าหน้าที่รักษาสันติภาพของสหประชาชาติสองคน ภายใต้การนำโดย แปทริค กอมมาร์ท การสอบสวนพบว่ากองกำลังประสบความระส่ำระสายและการขาดภาวะผู้นำ พัน กี-มุน ร้องขอเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ว่าพลโท จอห์นสัน โมกัว คิมานี ออนดีกี ผู้บัญชาการกองทัพเคนยา จะถูกเปลี่ยนคนโดยเร็วที่สุด[43] วันรุ่งขึ้น กระทรวงการต่างประเทศเคนยากล่าวหาว่าสหประชาชาติใช้ออนดีกีเป็นแพะรับบาป และประกาศว่าจะถอนกองกำลังทั้งหมดออกจากประเทศซูดานใต้[44]
หัวหน้าคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ เอลเลน มาร์เกรธ ลอจ เสร็จคณะผู้แทนเมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2016 และได้รับการแทนที่โดยเดวิด เชียเรอร์[45]
ค.ศ. 2017
เจ้าหน้าที่รักษาสันติภาพของญี่ปุ่นออกจากประเทศซูดานใต้ โดยสิ้นสุดห้าปีของการมอบอำนาจภายใต้คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[46] การถอนดังกล่าวเกิดขึ้นในเดือนเมษายน ค.ศ. 2017 ตามด้วยการถอนสองครั้งในเดือนพฤษภาคม โดยหัวหน้าคณะรัฐมนตรีซูงะปฏิเสธว่าเกิดจากปัญหาด้านความปลอดภัย[47]
การประจำการของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของรัฐบาลอาเบะในการส่งเสริมกฎหมายใหม่เพื่อให้เจ้าหน้าที่รักษาสันติภาพของญี่ปุ่นสามารถแทรกแซงได้ง่าย เช่น การช่วยเหลือเพื่อนผู้รักษาสันติภาพและพลเรือนที่ทำงานภายใต้อาณัติของคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้[48][49]
กระทรวงกลาโหมญี่ปุ่นถูกกล่าวหาว่าปกปิดสถานการณ์ด้านความปลอดภัยในจูบา[50]
ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2017 คณะผู้แทนนี้ได้ปิดดำเนินการสถานที่คุ้มครองพลเรือน (PoC) แห่งแรกในเมืองเมืองเมลัตหลังจากผู้พลัดถิ่นภายในประเทศขอกลับบ้านด้วยความสมัครใจ[51]
ใน ค.ศ. 2017 สหราชอาณาจักรได้เริ่มปฏิบัติการเทรนตันเทรนตัน โดยการส่งกำลังพลกว่า 300 นายเพื่อสนับสนุนคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ได้ข้อสรุปใน ค.ศ. 2020[52]
ค.ศ. 2021
เมื่อวันที่ 15 มกราคม ค.ศ. 2021 อังตอนียู กูแตรึช เลขาธิการสหประชาชาติได้ประกาศแต่งตั้งเฮย์ซอมเป็นผู้แทนพิเศษและหัวหน้าคณะผู้แทนคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ (UNMISS)[53]
คำวิจารณ์และการแทรกแซงระหว่างประเทศซึ่งเลือกได้
ตามที่ระบุไว้ คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้มีอยู่ในประเทศตั้งแต่ได้รับเอกราชใน ค.ศ. 2011 อย่างไรก็ตาม ตามที่แสดงให้เห็นตลอดประวัติของคณะผู้แทน มีเหตุการณ์จำนวนมากที่ชี้ไปที่การไร้ความสามารถของกองกำลังรักษาสันติภาพในการปกป้องพลเรือน โดยทั่วไป นักวิชาการเช่น ไวน์สไตน์ ตั้งคำถามถึงประสิทธิผลของคณะผู้แทนรักษาสันติภาพ[54] และไม่ยากที่จะพบ "ความล้มเหลว"[55] ในการรักษาสันติภาพท่ามกลางคณะผู้แทนรักษาสันติภาพจำนวนมากที่ดำเนินการในประวัติศาสตร์ของสหประชาชาติ แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างข้อโต้แย้งสำหรับการประเมิน รวมถึงประเมินคณะผู้แทนการรักษาสันติภาพและประสิทธิผล[56] – นั่นคือ เราไม่ทราบว่าสถานการณ์ในซูดานใต้จะเป็นอย่างไร หากสหประชาชาติจะไม่ส่งกองกำลังรักษาสันติภาพ – บทความที่ตีพิมพ์ในเดอะนิวยอร์กไทมส์ได้เรียกร้องให้มีการแทรกแซงระหว่างประเทศซึ่งเลือกได้สำหรับซูดานใต้[57] ด้วยเหตุนี้ ทางเลือกอื่นสำหรับการแทรกแซงระหว่างประเทศจึงมีจำนวนมาก บทความดังกล่าวกล่าวถึงการเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาความโกลาหลรุนแรงในซูดานใต้[57] รูปแบบของการแทรกแซงระหว่างประเทศนี้ได้รับการกล่าวถึงอย่างเด่นชัดโดยพีรอนและเลทิน[58]
เหรียญสหประชาชาติ
ประเทศที่ได้ไปปฏิบัติหน้าที่ประเทศซูดานใต้ในฐานะสมาชิกของสหประชาชาติ จะได้เหรียญสหประชาชาติทุกคน
เหรียญคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้
- เหรียญคณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
- เว็บไซต์ทางการ
- คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ที่เฟซบุ๊ก
- คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ที่เอกซ์ (ชื่อเก่า: ทวิตเตอร์)
- คณะผู้แทนสหประชาชาติในซูดานใต้ ที่อินสตาแกรม