รัฐประหารในประเทศกัมพูชา พ.ศ. 2540
รัฐประหารในประเทศกัมพูชา พ.ศ. 2540 (เขมร: រដ្ឋប្រហារកម្ពុជាឆ្នាំ១៩៩៧) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกัมพูชาในเดือนกรกฎาคม –สิงหาคม พ.ศ. 2540 ผลที่ตามมาจากเหตุการณ์นี้คือ ฮุน เซน นายกรัฐมนตรีร่วม ปลดพระนโรดม รณฤทธิ์ นายกรัฐมนตรีร่วมอีกคนหนึ่งได้ มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ 10 คน
รัฐประหารในประเทศกัมพูชา พ.ศ. 2540[2][3][4] | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
คู่สงคราม | ||||||||
พรรคประชาชนกัมพูชา | ฟุนซินเปก | เขมรแดง (ส่วนใหญ่อยู่ทางจังหวัดภาคเหนือคืออุดรมีชัย)[1] | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | ||||||||
ฮุน เซน Ke Kim Yan | สมเด็จกรมพระนโรดม รณฤทธิ์ ญึก บุญชัย เสเร็ย โกซัล (ในจังหวัดพระตะบอง) | ตา ม็อก | ||||||
ความสูญเสีย | ||||||||
ไม่ทราบ | ฝ่ายฟุนซินเปกถูกฆ่าประมาณ 40 คน[5] | ไม่ทราบ | ||||||
ประชาชนถูกฆ่า 100 คน (5–6 กรกฎาคม)[6] |
ภูมิหลัง
ในวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2535 คณะผู้บริหารของอันแทคได้เดินทางมาถึงกัมพูชาเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการจัดการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2536 เขมรแดงหรือพรรคกัมพูชาประชาธิปไตยไม่ยอมวางอาวุธ ไม่หยุดเคลื่อนไหว และไม่ให้ประชาชนในเขตของตนเข้าร่วมการเลือกตั้ง ผลการเลือกตั้ง ปรากฏว่าพระนโรดม รณฤทธิ์จากพรรคฟุนซินเปกชนะการเลือกตั้ง โดยฮุน เซนจากพรรคประชาชนกัมพูชาได้ลำดับที่สอง ทั้งสองพรรคได้จัดตั้งรัฐบาลโดยมีพระนโรดม รณฤทธิ์และฮุน เซน เป็นนายกรัฐมนตรีร่วม
การต่อสู้
ใน พ.ศ. 2540 ความตึงเครียดที่ยาวนานระหว่างพรรคร่วมรัฐบาลทั้งสองพรรคกลายเป็นการต่อสู้ระหว่างพระนโรดม รณฤทธิ์กับฮุนเซน ทั้งสองฝ่ายพยายามแย่งชิงโอกาสในการกุมอำนาจทั้งหมด รวมทั้งพยายามดึงเขมรแดงเข้ามาเป็นพวก ฮุนเซนได้ออกมากล่าวหาว่าพระนโรดม รณฤทธิ์วางแผนจะยึดอำนาจโดยมีทหารเขมรแดงหนุนหลัง จึงสั่งให้ทหารในฝ่ายของตนจับกุมฝ่ายของฟุนซินเปก[7] เหตุการณ์เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 เกิดการปะทะระหว่างทหารที่สนับสนุนฮุน เซนกับพระนโรดม รณฤทธิ์กลางกรุงพนมเปญ ทหารฝ่ายฮุน เซนสามารถยึดครองพื้นที่ได้ 90% ฝ่ายของพระนโรดม รณฤทธิ์ที่มีพลเอกญึก บุญชัยเป็นหัวหน้าได้ล่าถอยมาตั้งมั่นที่โอร์เสม็ดติดแนวชายแดนที่จังหวัดสุรินทร์ โดยมีกองกำลังเขมรแดงส่วนหนึ่งเข้าช่วยเหลือฝ่ายพระนโรดม รณฤทธิ์ คือกลุ่มของเขียว สัมพันและตา มกที่ตั้งมั่นอยู่ที่อันลองเวง อีกกลุ่มหนึ่งเข้าโจมตีฝ่ายรัฐบาลที่บ้านโอตาเตี๊ยะตรงข้ามกับอำเภอบ่อไร่ จังหวัดตราดนำโดยตา มุต และตา มิต การต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายทำให้กระสุนเข้ามาตกในเขตไทย ทหารไทยเสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บ 3 นาย ชาวกัมพูชาอพยพหนีเข้ามาฝั่งไทยประมาณ 3,000 คน [8]มีการต่อสู้กับฝ่ายของฮุน เซนจนถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2540[9] เมื่อฮุน เซนเป็นฝ่ายชนะ พระนโรดม รณฤทธิ์ลี้ภัยไปฝรั่งเศส ผู้นำพรรคฟุนซินเปกอีกหลายคนออกนอกประเทศไปด้วย อึง ฮวดได้เป็นนายกรัฐมนตรีร่วมแทน
ผู้นำของพรรคฟุนซินเปกกลับสู่กัมพูชาในช่วงสั้น ๆ ระหว่างการเลือกตั้ง พ.ศ. 2541 ซึ่งพรรคประชาชนกัมพูชาเป็นฝ่ายชนะแต่เสียงไม่พอจัดตั้งรัฐบาลจึงต้องจัดตั้งรัฐบาลผสมกับพรรคฟุนซินเปกอีก
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Mehta, Harish C. & Julie B. (2013). Strongman: The Extraordinary Life of Hun Sen: The Extraordinary Life of Hun Sen. Singapore: Marshall Cavendish International Asia Pte Ltd. ISBN 978-9814484602.
- Peou, Sorpong (2000). Intervention & Change in Cambodia: Towards Democracy?. National University of Singapore: Institute of Southeast Asian Studies. ISBN 9813055391.
- Widyono, Benny (2008). Dancing in Shadows: Sihanouk, the Khmer Rouge, and the United Nations in Cambodia. Lanham, Maryland, United States of America: Rowman & Littlefield. ISBN 978-0742555532.