ลัทธิอนาธิปไตย-คอมมิวนิสต์

ลัทธิอนาธิปไตย-คอมมิวนิสต์, ลัทธิอนาธิปไตยคอมมิวนิสต์,^[1] ลัทธิคอมมิวนิสต์เสรี, ลัทธิคอมมิวนิสต์แบบอิสรนิยม,^{[2][3][4][5][6]} หรือ ลัทธิคอมมิวนิสต์อนาธิปไตย^[7][8] เป็นปรัชญาทางการเมืองและแนวคิดในการฝักฝ่ายอนาธิปไตย ซึ่งได้สนับสนุนในการล้มล้างรัฐ ทุนนิยม ค่าจ้างแรงงาน และทรัพย์สินส่วนบุคคล (ในขณะที่ยังคงไว้ในการเคารพสำหรับทรัพย์สินส่วนบุคคล พร้อมกับสินค้าที่เป็นเจ้าของโดยรวม สินค้าและบริการ)^[9] ในความนิยมของคอมมูนผู้เป็นเจ้าของร่วมกันของวิธีการผลิต^[10][11] ระบอบประชาธิปไตยโดยตรง(ระหว่างคอมมูน ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม) สหกรณ์ การกระจายของมีค่าอย่างเท่าเทียมกัน และเครือข่ายระดับระนาบของสภาแรงงานกับการผลิตและการบริโภคที่มีหลักการชี้นำเป็นพื้นฐาน: "จากแต่ละคนตามความสามารถ ให้แต่ละคนตามความต้องการ"^[12][13]

บางรูปแบบของอนาธิปไคยคอมมิวนิสต์ เช่น การก่อจลาจลอนาธิปไตย ซึ่งได้รับอิทธิพลอย่างมากจากความเห็นแก่ตัวและลัทธิปัจเจกชนนิยม มีความเชื่อว่า อนาธิปไคยคอมมิวนิสต์เป็นระบบสังคมที่ดีที่สุดจากการตะหนักถึงเสรีภาพส่วนบุคคล^{[14][15][16][17]} นักอนาธิปไตย-คอมมิวนิสต์ส่วนใหญ่มักจะมองว่าอนาธิปไคยคอมมิวนิสต์เป็นวิธีการปรองดองของฝ่ายค้านระหว่างปัจเจกบุคคลและสังคม^{[18][19][20][21][22]}