วอลเลเกีย

วอลเลเกีย (อังกฤษ: Wallachia, Walachia, ออกเสียง: /wɒˈleɪkiə/;^[11] โรมาเนีย: Țara Românească, ออกเสียง: [ˈt͡sara romɨˈne̯askə]; รูปสะกดโบราณ: Țeara Rumânească, อักษรซีริลลิก: Цѣра Рꙋмѫнѣскъ; แปลว่า ดินแดนโรมาเนีย, ประเทศโรมาเนีย) เป็นภูมิภาคทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของประเทศโรมาเนีย ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของแม่น้ำดานูบตอนล่างและทางทิศใต้ของเทือกเขาคาร์เพเทียนใต้ ตามธรรมเนียมดั้งเดิมวอลเลเกียแบ่งออกเป็นสองส่วน ได้แก่ มุนเตนียา (วอลเลเกียใหญ่) และออลเตนียา (วอลเลเกียน้อย) บางครั้งมีผู้เรียกวอลเลเกียโดยรวมว่า มุนเตนียา ตามชื่อของส่วนย่อยที่ใหญ่กว่าของภูมิภาคนี้

ราชรัฐวอลเลเกีย Цѣра Рꙋмѫнѣскъ (โรมาเนีย)    Βλαχία (กรีก)
ค.ศ. 1330–1859
ธง (ประมาณ ค.ศ. 1593–1611) ตราอาร์ม (ค.ศ. 1700)
คำขวัญ: "ยุติธรรม, ภราดรภาพ" (โรมาเนีย: Dreptate, Frăție; ค.ศ. 1848)
วอลเลเกียใน ค.ศ. 1812
วอลเลเกียในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18
สถานะ	รัฐเอกราช (ค.ศ. 1330–1417, โดยมีการฟื้นฟูเอกราชในภายหลัง) เมืองขึ้นออตโตมัน[1] (ค.ศ. 1417–1859, โดยมีช่วงหยุดชะงัก) ที่ดินเจ้าขุนมูลนายของโปแลนด์ (ค.ศ. 1600–1610) รัฐในอารักขาของรัสเซีย[2] (ค.ศ. 1829–1856) รัฐในอารักขาระหว่างประเทศ[2] (ค.ศ. 1856–1859)
เมืองหลวง	กึมปูลุงก์, กูร์เตอาเดอาร์เจช (ค.ศ. 1330–1418) ตือร์กอวิชเต (ค.ศ. 1418–1659)[3] บูคาเรสต์ (ตั้งแต่ ค.ศ. 1659)
ภาษาทั่วไป	โรมาเนีย[4][5] สลาวอนิกคริสตจักร[6][7] กรีก[8]
ศาสนา	อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ ส่วนน้อย โรมันคาทอลิก อาร์มีเนีย ยูดาห์
การปกครอง	สมบูรณาญาสิทธิราชย์โดยเลือกตั้ง
เจ้าชาย
• ป. ค.ศ. 1290 – ป. ค.ศ. 1310	ราดู เนกรู (พระองค์แรก)
• ค.ศ. 1859–1862	อาเลกซันดรู อีวัน กูซา (พระองค์สุดท้าย)
ยุคประวัติศาสตร์	สมัยกลาง สมัยใหม่ตอนต้น ประวัติศาสตร์สมัยใหม่
• "การก่อตั้ง" โดยราดู เนกรู	ค.ศ. 1290[9]
• เอกราช	ค.ศ. 1330
• เมืองขึ้นออตโตมันครั้งแรก	ค.ศ. 1417[10]
• สงครามอันยาวนานและสงครามผู้ยิ่งใหญ่มอลเดเวีย	ค.ศ. 1593–1621
• สนธิสัญญาคือชึคคัยนาร์จา	21 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 10 กรกฎาคม] ค.ศ. 1774
• สนธิสัญญาเอเดรียโนเปิล	14 กันยายน [ตามปฎิทินเก่า: 2 กันยายน] ค.ศ. 1829
• เรกูลาเมนตุลออร์กานิก	ค.ศ. 1834–1835
• การรวมกับมอลเดเวีย	5 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 24 มกราคม] ค.ศ. 1859
ก่อนหน้า ถัดไป บาเนตเซเวริน ราชอาณาจักรฮังการี สหราชรัฐ
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	โรมาเนีย

วอลเลเกียได้รับการก่อตั้งเป็นราชรัฐในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 14 หลังจากที่บาซารับที่ 1 ก่อกบฏต่อพระเจ้ากาโรยที่ 1 แห่งฮังการี แต่การเอ่ยถึงดินแดนวอลเลเกียทางทิศตะวันตกของแม่น้ำออลต์เป็นครั้งแรกนั้นย้อนไปได้ถึงกฎบัตรที่พระเจ้าเบ-ลอที่ 4 แห่งฮังการีพระราชทานให้แก่ขุนศึกเซเนสเลาใน ค.ศ. 1246 ใน ค.ศ. 1417 วอลเลเกียตกอยู่ใต้อำนาจของจักรวรรดิออตโตมัน^[10] เรื่อยมาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 19 แต่ก็ถูกรัสเซียเข้ายึดครองในบางช่วงเวลาระหว่าง ค.ศ. 1768–1854

ใน ค.ศ. 1859 วอลเลเกียได้รวมกับมอลเดเวียเพื่อจัดตั้งสหราชรัฐซึ่งใช้ชื่อว่า โรมาเนีย ใน ค.ศ. 1866 และกลายเป็นราชอาณาจักรโรมาเนียอย่างเป็นทางการใน ค.ศ. 1881 ต่อมา หลังการล่มสลายของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีและตามมติของผู้แทนชาวโรมาเนียที่มาจากการเลือกตั้งใน ค.ศ. 1918 ภูมิภาคบูโควีนาและทรานซิลเวเนีย รวมทั้งบางส่วนของภูมิภาคบานัต, กรีชานา และมารามูเรชได้รับการจัดสรรให้แก่ราชอาณาจักรโรมาเนีย ทำให้เกิดรัฐโรมาเนียสมัยใหม่ขึ้น