สงครามโชซ็อนโบราณ–ฮั่น

สงครามโชซ็อนโบราณ–ฮั่น (อังกฤษ: Gojoseon–Han War; จีน: 汉灭朝鲜之战) เป็นสงครามระหว่างอาณาจักรโชซ็อนโบราณกับราชวงศ์ฮั่น ระหว่าง 109–108 ปีก่อนคริสศศักราช

นับตั้งแต่พระเจ้าวีมันแห่งโชซ็อนโบราณ (Wiman of Gojoseon) ขึ้นครองราชย์ ความสัมพันธ์ระหว่างโชซ็อนโบราณกับฮั่นก็เสื่อมถอยลง^[1] ในรัชสมัยพระเจ้าอูกอแห่งโชซ็อนโบราณ (Ugeo) มีการขัดขวางไม่ให้ผู้นำเผ่าต่าง ๆ ของเกาหลีติดต่อกับราชวงศ์ฮั่น จักรพรรดิฮั่นอู่จึงส่งผู้แทนนามว่าเช่อ เหอ (She He) ไปสอบถาม แต่เช่อ เหอก็ยังไม่สามารถแก้ไขเรื่องดังกล่าวได้^[2] ขณะเดินทางกลับ เช่อ เหอได้ฆ่าข้าราชการของกษัตริย์โชซ็อน^[2] พระเจ้าอูกอจึงส่งคนไปฆ่าเช่อ เหอ^[2] และสั่งให้ฆ่าคณะทูตของราชวงศ์ฮั่น ซึ่งทำให้จักรพรรดิฮั่นอู่กริ้วมาก^[3] อย่างไรก็ตามนักประวัติศาสตร์สมัยใหม่สันนิษฐานว่าราชวงศ์ฮั่นก่อสงครามนี้ขึ้นเพื่อกำจัดอาณาจักรโชซ็อนโบราณก่อนจะร่วมเป็นพันธมิตรกับกลุ่มชนซฺยงหนู ซึ่งเป็นหนึ่งในศัตรูที่ฮั่นกำลังทำสงครามอยู่ หรือเป็นการตอบโต้ที่พระเจ้าวีมันสั่งห้ามการค้าระหว่างชินบ็อน (Jinbeon) กับฮั่น^[4]

ในปีที่ 109 ก่อนคริสต์ศักราช จักรพรรดิฮั่นอู่ได้ส่งกองทัพสองกองรวมทหารกว่า 50,000 นาย ล่องเรือข้ามทะเลปั๋วไห่ (Bohai Sea) และเดินทัพไปที่วังก็อม-ซ็อง (Wanggeom-seong) เมืองหลวงของโชซ็อนโบราณ ในช่วงแรกของสงคราม ทหารฮั่นไม่สามารถยึดเมืองหลวงได้ จนกระทั่งรวมเป็นทัพเดียวและโจมตีหนักขึ้น ที่ปรึกษาโชซ็อนหลายคนเสนอให้พระเจ้าอูกอยอมจำนน แต่พระองค์ไม่ยอม ต่อมาในเดือนเมษายน 108 ปีก่อนคริสต์ศักราช ที่ปรึกษาโชซ็อนได้ยอมจำนนต่อกองทัพฮั่นและปลงพระชนม์พระเจ้าอูกอ แต่ฝ่ายโชซ็อนบางส่วนที่นำโดยซ็อง กี (Seong Gi) ยังไม่ยอมแพ้ แต่ในที่สุดกองทัพฮั่นก็ยึดเมืองหลวงได้สำเร็จ และซ็อง กีถูกสังหาร

ภายหลังสงคราม มีการจัดผู้บัญชาการชาวฮั่นสี่นายเพื่อดูแลดินแดนโชซ็อน^[1] การล่มสลายของโชซ็อนโบราณนำไปสู่ยุคก่อนสามอาณาจักรเกาหลี (Proto–Three Kingdoms of Korea)^[5]