สนธิสัญญาลอนดอน (1915)

สนธิสัญญาลอนดอน
ข้อตกลงระหว่างฝรั่งเศส, รัสเซีย, บริเตนใหญ่ และอิตาลี ลงนามที่ลอนดอนในวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1915
ประเภท	ข้อตกลงพหุภาคี
บริบท	การนำอิตาลีเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
วันลงนาม	26 เมษายน ค.ศ. 1915
ที่ลงนาม	ลอนดอน ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร
ผู้เจรจา	เอช. เอช. แอสควิธ; เอ็ดเวิร์ด เกรย์; Théophile Delcassé; อันโตนีโอ ซาลันดรา; ซิดนีย์ ซอนนิโน; เซอร์เกย์ ซาโซนอฟ;
ผู้ลงนาม	เอ็ดเวิร์ด เกรย์; ปอล ก็อมบง; Guglielmo Imperiali; อเล็กซานเดอร์ ฟ็อน เบ็นเคนดอร์ฟฟ์;
ภาคี	สหราชอาณาจักร; ฝรั่งเศส; รัสเซีย; อิตาลี;

กติกาสัญญาลอนดอน (อังกฤษ: London Pact) หรือ สนธิสัญญาลอนดอน (อังกฤษ: Treaty of London) ใน ค.ศ. 1915 เป็นสนธิสัญญาลับระหว่างอิตาลีกับฝ่ายไตรภาคี ลงนามในกรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1915 โดย ราชอาณาจักรอิตาลี สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศสและรัสเซีย^[1]

ตามข้อความในสนธิสัญญา อิตาลีจะออกจากฝ่ายไตรพันธมิตรแล้วเข้าร่วมกับฝ่ายไตรภาคีแทน ซึ่งระบุไว้แล้วในความตกลงลับที่ลงนามในกรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 4-5 กันยายน ค.ศ. 1914 ยิ่งไปกว่านั้น อิตาลีจะต้องประกาศสงครามต่อจักรวรรดิเยอรมันและออสเตรีย-ฮังการีภายในหนึ่งเดือน (อิตาลีไม่สามารถประกาศสงครามกับเยอรมนีได้ทันเวลา โดยประกาศสงครามใน ค.ศ. 1916) อิตาลียังจะได้รับดินแดนเพิ่มเติมเมื่อสงครามยุติ

ที่การประชุมสันติภาพปารีส ผู้แทนอิตาลียืนยันว่าพวกเขาจะเจรจาเฉพาะกับพันธมิตรยามสงคราม เซอร์เบีย และ มอนเตเนโกร เท่านั้น ไม่ใช่กับศัตรูที่พ่ายแพ้ รวมถึงคณะผู้แทนของราชอาณาจักรเซิร์บ โครแอตและสโลวีนใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเขาโกรธมากที่สมาชิกสามคนของคณะผู้แทนเป็นผู้แทนของอดีตออสเตรีย-ฮังการี และหนึ่งคนที่เคยรับราชการเป็นรัฐมนตรีในคณะรัฐมนตรีสงครามของออสเตรีย

สนธิสัญญาดังกล่าวเป็นโมฆะตามสนธิสัญญาแวร์ซาย เพราะประธานาธิบดีวูดโรว์ วิลสัน ผู้สนับสนุนการอ้างของสลาฟและไม่ยอมรับสนธิสัญญาดังกล่าว ปฏิเสธคำร้องขอดินแดนดัลเมเชียของอิตาลี^[2] อิตาลียังได้ปฏิเสธความตกลงที่ผ่านมาของสนธิสัญญาในการขยายจักรวรรดิอาณานิคมอิตาลีด้วยอาณานิคมในเอเชียและแอฟริกาของเยอรมนี และอ้างสิทธิ์เหนือแอลเบเนียแทน^[3]

อ้างอิง

ข้อมูล

Agreement between France, Russia, Great Britain and Italy, signed at London, April 26, 1915 . London: H.M. Stationery Office. 1920. OCLC 807191361 – โดยทาง Wikisource.
Banac, Ivo (1984). The National Question in Yugoslavia: Origins, History, Politics. Ithaca: Cornell University Press. ISBN 0-8014-1675-2.
Burgwyn, H. James (1997). Italian Foreign Policy in the Interwar Period 1918–1940. Westport: Praeger Publishers. ISBN 9780275948771.
Glenny, Misha (2012). The Balkans, 1804–2012: Nationalism, War and the Great Powers. Toronto: House of Anansi Press. ISBN 978-1-77089-273-6.
Hall, Richard C. (2014). Consumed by War: European Conflict in the 20th Century. Lexington: University Press of Kentucky. ISBN 9780813159959.
Hill, Chesney (1934). The Doctrine of "rebus Sic Stantibus" in International Law. Vol. IX. Columbia: University of Missouri. OCLC 1876470.
Knox, MacGregor (2007). To the Threshold of Power, 1922/33: Origins and Dynamics of the Fascist and Nationalist Socialist Dictatorships. Vol. I. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-87860-9.
Lampe, John R. (2000). Yugoslavia as History: Twice There Was a Country (2nd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-77357-1.
Lowe, C. J. (1969). "Britain and Italian Intervention, 1914–1915". The Historical Journal. Cambridge: Cambridge University Press. XII (3): 533–548. ISSN 0018-246X.
Mitrović, Andrej (2003). "The Yugoslav Question, the First World War and the Peace Conference, 1914–1920". ใน Djokic, Dejan (บ.ก.). Yugoslavism: Histories of a Failed Idea, 1918–1992. London: C. Hurst & Co. pp. 42–56. ISBN 1-85065-663-0.
Morgan, Philip (2004). Italian Fascism, 1915–1945. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-3251-8.^{[ลิงก์เสีย]}
Pavlović, Vojislav G (2019). "Italy and the Creation of Yugoslavia. Delenda Austria?". ใน Pavlović, Vojislav G. (บ.ก.). Serbia and Italy in the Great War. Belgrade: Institute for Balkan Studies. pp. 245–278. ISBN 9788671791038.
Pavlowitch, Kosta St. (2003). "The First World War and Unification of Yugoslavia". ใน Djokic, Dejan (บ.ก.). Yugoslavism: Histories of a Failed Idea, 1918–1992. London: C. Hurst & Co. pp. 27–41. ISBN 1-85065-663-0.
Ramet, Sabrina P. (2006). The Three Yugoslavias: State-building and Legitimation, 1918–2005. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 9780253346568.
Riccardi, Luca (2019). "Italy and the Entente in the First World War: The Policy of Sidney Sonnino". ใน Pavlović, Vojislav G. (บ.ก.). Serbia and Italy in the Great War. Belgrade: Institute for Balkan Studies. pp. 43–80. ISBN 9788671791038.
Robbins, Keith (1971). "British Diplomacy and Bulgaria 1914–1915". The Slavonic and East European Review. London: Modern Humanities Research Association. 49 (117): 560–585. ISSN 0037-6795.
Seton-Watson, Robert (1926). "Italian Intervention and the Secret Treaty of London". The Slavonic Review. London: Modern Humanities Research Association. V (14): 271–297.
Trubetskoi, Grigorii N. (2016). Notes of a Plenipotentiary: Russian Diplomacy and War in the Balkans, 1914–1917. Ithaca: Cornell University Press. ISBN 9781501757327.
Velikonja, Mitja (2003). "Slovenia's Yugoslav Century". ใน Djokic, Dejan (บ.ก.). Yugoslavism: Histories of a Failed Idea, 1918–1992. London: C. Hurst & Co. pp. 84–99. ISBN 1-85065-663-0.
Živojinović, Dragoljub (2019). "Serbia and the 1915 Treaty of London". ใน Pavlović, Vojislav G. (บ.ก.). Serbia and Italy in the Great War. Belgrade: Institute for Balkan Studies. pp. 121–136. ISBN 9788671791038.

อ่านเพิ่ม

Howard, Christopher (1941). "The Treaty of London, 1915". History: The Journal of the Historical Association. Hoboken: Wiley-Blackwell. 25 (100): 347–355. ISSN 0018-2648.
May, Arthur J. (1957). "Seton-Watson and the Treaty of London". The Journal of Modern History. Chicago: University of Chicago Press. 29 (1): 42–47. ISSN 0022-2801.
Renzi, William A. (1987). In the Shadow of the Sword: Italy's Neutrality and Entrance Into the Great War, 1914-1915. New York: P. Lang. ISBN 9780820404103.

[1]

[2]

[3]