สิบสองจุไทย
สิบสองจุไทย, สิบสองจุไท หรือ สิบสองเจ้าไท (เวียดนาม: Mười hai xứ Thái; ลาว: ສິບສອງຈຸໄຕ หรือ ສິບສອງເຈົ້າໄຕ; จีน: 泰族十二州; ไทดำ: ꪵꪠ꪿ꪙꪒꪲꪙꪼꪕ "สหพันธรัฐไท"[1]) เป็นสมาพันธรัฐของชาวไทดำ, ไทขาว และไทแดงในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนามในปัจจุบันที่สืบต้นกำเนิดไปถึงคริสต์ศตวรรษที่ 17[2]
สหพันธรัฐไท สิบสองจุไทย | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 17–ค.ศ. 1954 | |||||||||
 ธงชาติ  ตราแผ่นดิน | |||||||||
ตรา  (1889–1945) | |||||||||
 สหพันธรัฐไทตอนปลายใน ค.ศ. 1950 | |||||||||
| สถานะ | รัฐในอารักขาฝรั่งเศส ส่วนหนึ่งของตังเกี๋ย, อินโดจีนของฝรั่งเศส (1889–1948) สหพันธรัฐปกครองตนเองในสหภาพฝรั่งเศส (1948–50) ที่ดินหลวงของจักรพรรดิเวียดนาม (1950–54) | ||||||||
| เมืองหลวง | ไม่มี (ก่อน ค.ศ. 1948) Lai Châu (1948–54) | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | ฝรั่งเศส, เวียดนาม, กลุ่มภาษาไท | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | จักรวรรดินิยมใหม่ | ||||||||
• ก่อตั้ง | ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 17 | ||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 1954 | ||||||||
| สกุลเงิน | French Indochinese piastre | ||||||||
| |||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ, ประเทศเวียดนาม | ||||||||
บริเวณนี้กลายเป็นเขตปกครองตนเองในรัฐในอารักขาตังเกี๋ยของฝรั่งเศส และจากนั้นใน ค.ศ. 1889 ก็เป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีนของฝรั่งเศส ใน ค.ศ. 1948 ช่วงสงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง บริเวณนี้เปลี่ยนรูปเป็นสหพันธรัฐไท (ฝรั่งเศส: Fédération Thaï) ที่ยอมรับเป็นเขตปกครองตนเองของสหภาพฝรั่งเศส[3] ใน ค.ศ. 1950 บริเวณนี้กลายเป็นที่ดินหลวงของจักรวรรดิบ๋าว ดั่ยแห่งเวียดนาม โดยไม่รวมเข้ากับรัฐเวียดนาม[4][5] บริเวณนี้ถูกยุบหลังมีการลงนามในการประชุมเจนีวาเมื่อ ค.ศ. 1954
ชื่อ
คำว่า สิบสอง เป็นคำในกลุ่มภาษาไทสำหรับเลขสิบสอง เช่นเลขสิบสองของไทย (12, ๑๒, สิบสอง) ตัวเลขสิบสองยังพบในสถานที่อย่างสิบสองปันนา (เขตปกครองตนเองชนชาติไท สิบสองปันนา) ในประเทศจีน ส่วน เจ้า หมายถึงดินแดน (คล้ายกับอักษรจีน-เวียดนามว่า 州 และไม่ควรสับสนกับคำที่มีเสียงคล้ายกันในภาษาไทย (เจ้า)) และไต๋ (ไท, จีน 傣)[6]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Tai Autonomous Territory
