อาการละเมอเดิน

อาการละเมอเดิน (อังกฤษ: sleepwalking, somnambulism) เป็นความผิดปกติของการหลับในกลุ่มละเมอ (parasomnia) ผู้มีอาการละเมอเดินจะลุกขึ้นจากขั้นหลับคลื่นช้า (slow wave sleep) ในสภาพความรู้สึกตัวต่ำและดำเนินกิจกรรมซึ่งปกติดำเนินระหว่างมีความรู้สึกตัวสมบูรณ์ กิจกรรมเหล่านั้นอาจไม่รุนแรง เช่น ลุกขึ้นนั่งบนเตียง เดินไปห้องน้ำ และทำความสะอาด หรืออาจอันตราย เช่น ทำอาหาร ขับรถ^[1] กิริยารุนแรง คว้าวัตถุภาพหลอน^[2] หรือกระทั่งฆ่าคน

อาการละเมอเดิน
จอห์น เอเวอเรตต์ มิเล, The Somnambulist, 1871
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10	F51.3
ICD-9	307.4
MedlinePlus	000808
eMedicine	article/1188854
MeSH	D013009

แม้ผู้ป่วยมีอาการละเมอเดินทั่วไปมีพฤติกรรมเรียบ ๆ ซ้ำ ๆ แต่บางโอกาสมีรายงานผู้มีพฤติกรรมซับซ้อนขณะหลับ และความชอบด้วยกฎหมายของพฤติกรรมเหล่านั้นยังมักเป็นที่ถกเถียงกันอยู่^[3] ผู้ละเมอเดินมักมีความจำเล็กน้อยหรือไม่มีความจำเกี่ยวกับการละเมอเดินเลย เพราะความรู้สึกตัวถูกเปลี่ยนเข้าสู่สภาพซึ่งยากต่อการเรียกคืนความทรงจำ แม้ตาจะเปิด แต่การแสดงออกนั้นมืดมัวและไม่กระจ่าง^[4] การละเมอเดินอาจกินเวลานาน 30 วินาทีหรือถึง 30 นาทีก็ได้^[2]