เลียงผาญี่ปุ่น
| เลียงผาญี่ปุ่น | |
|---|---|
 | |
| เลี้ยงผาญี่ปุ่นในวะกิโนะซะวะ ประเทศญี่ปุ่น | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Artiodactyla |
| วงศ์: | Bovidae |
| วงศ์ย่อย: | Caprinae |
| สกุล: | Capricornis |
| สปีชีส์: | C. crispus |
| ชื่อทวินาม | |
| Capricornis crispus (Swinhoe, 1870)[2] | |
| ชื่อพ้อง[2][3] | |
| |
เลียงผาญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本カモシカ; โรมะจิ: Nihon kamoshika; ชื่อวิทยาศาสตร์: Capricornis crispus) เป็นสัตว์จำพวกที่มีเขาเป็นเกลียว และเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีกีบคู่จำพวกเลียงผาชนิดหนึ่ง พบได้ในป่าทึบในประเทศญี่ปุ่น ส่วนมากกระจายพันธุ์อยู่บริเวณตอนเหนือและตอนกลางของเกาะฮนชู โดยเลียงผาญี่ปุ่นถือเป็นสัญลักษณ์ของประเทศในด้านการปกป้องและอนุรักษ์ธรรมชาติ
ตัวโตเต็มวัยจะมีส่วนสูงราว 81 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 30-45 กิโลกรัม มีสีตัวตั้งแต่ดำไปจนถึงเทาและเมื่อกระทบกับแสงตะวันจะออกสีน้ำตาล มีขนหนาปุกปุยโดยเฉพาะตรงหาง ทั้งสองเพศต่างมีเขาขนาดเล็กโค้งงอไปด้านหลังเหมือนกันทำให้ยากที่จะจำแนกเพศด้วยสายตาได้ พวกมันอาศัยอยู่ในป่าภูเขาโดยจะออกหากินในช่วงเช้าและช่วงเย็นของวัน กินใบไม้, หน่อไม้ และลูกโอ็คเป็นอาหาร มักจะอาศัยอยู่แบบสันโดษหรือจับคู่กันอยู่หรือรวมกลุ่มกันอยู่ไม่เกินสี่ตัวและแต่ละกลุ่มจะไม่มีการปะปนเพศกัน พวกมันแบ่งอาณาเขตโดยปล่อยสารคัดหลั่งที่มีกลิ่นเปรี้ยว
กลางศตวรรษที่ 20 พวกมันถูกล่าเป็นจำนวนมากจนเกือบจะสูญพันธุ์ ทำให้ในปี 1955 รัฐบาลญี่ปุ่นต้องตรากฎหมายและกำหนดให้เลียงผาญี่ปุ่นเป็น "อนุสรณ์พิเศษแห่งชาติ" ซึ่งเป็นการปกป้องพวกมันจากเหล่านายพราน หลังจากนั้นประชากรพวกมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนบัญชีแดงของสหภาพเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติได้ระบุให้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความเสี่ยงต่ำต่อการสูญพันธุ์ และนำไปสู่การยกเลิกกฎหมายดังกล่าวในปี 1979 โดยการนำของนักป่าไม้และเกษตรกร ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เลียงผาญี่ปุ่นก็เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองใน 13 พื้นที่ใน 23 จังหวัด และพวกมันยังได้ถูกตีตราโดยนักอนุรักษ์ว่าเป็น "สมบัติในป่าไม้ของชาติที่มีชีวิต"[4]
- เลียงผาญี่ปุ่นตามธรรมชาติ
ในฤดูหนาว
แม่และลูก
ในเขาซัมโปอิวะ
เชิงอรรถ
อ้างอิง
ผลงานที่อ้างถึง
หนังสือ
วารสาร
เว็บ
- Tokida, K. (2020). "Capricornis crispus". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T3811A22151909. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-2.RLTS.T3811A22151909.en. สืบค้นเมื่อ 11 November 2021.
แหล่งข้อมูลอื่น
- Images at Flavon's Wild herb and Alpine plants
- Japanese serow at Ultimate Ungulate