แม่พระบรรทม

การบรรทมของพระมารดาพระเจ้า (อังกฤษ: Dormition of the Mother of God) หรือ แม่พระบรรทม^[1] เป็นการสมโภชใหญ่ (Great Feast) ในคริสตจักรอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์, โอเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ และ คาทอลิกตะวันออก (ยกเว้นจารีตซีเรียตะวันออก) โดยเป็นการเฉลิมฉลองการ "บรรทมหลับ" (สิ้นพระชนม์) ของแม่พระมารี เทโอโทโกส ("พระมารดาพระเจ้า") และการรับพระนางเข้าสู่สวรรค์ โดยมีฉลองในวันที่ 15 สิงหาคม (28 สิงหาคมตามระบบ N.S. ในปฏิทินยูเลีย) ในชื่อ การฉลองพระบรรทม (Feast of the Dormition) ของพระมารดาพระเจ้า ในคริสต์จักรอัครทูตอาร์มีเนียไม่ได้เจาะจงวันที่ฉลองพระบรรทม แต่ใช้วันอาทิตย์ที่ใกล้วันที่ 15 สิงหาคมที่สุดแทน ในคริสต์จักรตะวันตกมีการฉลองเดียวกันในชื่อการรับแม่พระเข้าสู่สวรรค์ ยกเว้นแต่คริสต์จักรพระราชาคณะสก็อต ซึ่งมีธรรมเนียมในการฉลอง การบรรทมของพระนางพรหมจารีมารีผู้ทรงได้รับพระพร (Falling Asleep of the Blessed Virgin Mary) ในวันที่ 15 สิงหาตม

การบรรทมของพระมารดาพระเจ้า
รูปเคารพภาพแม่พระบรรทม โดยเอล เกรโก, ศตวรรษที่ 16, อาสมนวิหารแม่พระบรรทม แอร์มูพอลิส
จัดขึ้นโดย	คริสต์ศาสนาตะวันออก
วันที่	15 สิงหาคม [ตามปฎิทินเก่า: 28 สิงหาคม]
ความถี่	รายปี

ในพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ไม่มีการบันทึกการสิ้นพระชนม์หรือการบรรทมของแม่พระมารี นักประพันธ์จากศตวรรษที่ 7-8 ฮิปโปลีตุสแห่งธีบิส บันทึกไว้ในบันทึกลำดับเหตุการณ์ของภาคพันธสัญญาใหม่ที่ยังหลงเหลือบางส่วนว่าแม่พระทรงมีพระชนม์ชีพต่อ 11 ปีภายหลังพระเยซูสิ้นพระชนม์เมื่อ ค.ศ. 41^[2]

การเลือกใช้คำว่า dormition (บรรทม, หลับใหล) สะท้อนถึงความเชื่อว่าแม่พระมารีสิ้นพระชนม์โดยไม่ทรมาน ในสถานะของความสงบทางจิตวิญญาณ ระบบความเชื่อนี้ไม่ได้มีที่มาจากพระคัมภีร์ แต่ได้รับการยืนยันตามธรรมเนียมเคารพของออร์ทอดอกซ์ เอกสารอาพอคราฟาบางฉบับมีการเขียนยืนยันความเชื่อนี้ กระนั้นทั้งคริสต์จักรออร์ทอดอกซ์และอื่น ๆ ไม่มีการยึดถือตามเอกสารนี้ในทางจิตวิญญาณ to แนวคิดของการบรรทมในคติออร์ทอดอกซ์นั้นเหมือนกันกับคำสอนในโรมันคาทอลิก และแนวคิดการบรรทมนี้ยังแพร่หลายในคริสต์จักรตะวันตกเรื่อยมาถึงยุคกลาง ที่ซึ่งความเชื่อการยกแม่พระขึ้นสู่สวรรค์ซึ่งคล้ายกันกับคติการบรรทม เริ่มเข้ามาได้รับความนิยมแทนที่ พระสันตปาปาปีอุสที่สิบสองประกาศให้การยกแม่พระขึ้นสู่สวรรค์เป็นด็อกมาของคริสต์จักรคาทอลิกในปี 1950^[3]