แวน มอร์ริสัน
แวน มอร์ริสัน, โอบีอี (อังกฤษ: Van Morrison, OBE) เกิดเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ในเบลฟาสต์ ไอร์แลนด์เหนือ เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง มีชื่อเสียงในพฤติกรรมดื้อรั้น[1][2] นิสัยแปลก[3] และสุดขีด[4] การแสดงสดของเขาเป็นแรงบันดาลที่ดีเยี่ยมและยอดเยี่ยม[5][6] ขณะที่ผลงานเพลงของเขาอย่างเช่นผลงานสตูดิโออัลบั้มชุด Astral Weeks และ Moondance และผลงานอัลบั้มแสดงสด It's Too Late to Stop Now ที่ได้รับเสียงตอบรับยอดเยี่ยม
แวน มอร์ริสัน | |
---|---|
Van Morrison at Marin Civic Center, 2007 | |
ข้อมูลพื้นฐาน | |
ชื่อเกิด | จอร์จ ไอแวน มอร์ริสัน |
รู้จักในชื่อ | Van the Man The Belfast Cowboy |
เกิด | 31 สิงหาคม ค.ศ. 1945 |
ที่เกิด | เบลฟาสต์, ไอร์แลนด์เหนือ |
แนวเพลง | บลูส์, ริทึมแอนด์บลูส์, โฟล์ก, บลูอายด์โซล, เคลติก, ร็อกแอนด์โรล, แจ๊ซ, คันทรี |
อาชีพ | นักร้อง-นักดนตรี นักแต่งเพล |
เครื่องดนตรี | ร้อง, กีตาร์, ฮาร์โมนิกา, แซกโซโฟน, คีย์บอร์ด, กลอง, แทมบูรีน, ukelele |
ช่วงปี | 1958–ปัจจุบัน |
ค่ายเพลง | Decca, Bang, Warner Bros., London, Mercury, Exile/Polydor, Lost Highway Records, Listen to the Lion/EMI |
เว็บไซต์ | www.vanmorrison.com |
เขามีผลงานระดับอาชีพเมื่อตอนเขายังเป็นวัยรุ่น ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 เขาเล่นเครื่องดนตรีได้หลายประเภทอย่าง กีตาร์ ฮาร์โมนิกา คีย์บอร์ด แซกโซโฟน กับวงที่ทำเพลงเก่ามาทำใหม่ ก่อนที่จะมาโดดเด่นในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ในฐานะนักร้องนำวงเด็ม ที่เป็นวงการาจมีเพลงฮิตอย่าง "Gloria" เขาออกผลงานเดี่ยวมีผลงานซิงเกิ้ลดังอย่าง "Brown Eyed Girl" ในปี 1967 ของเบิร์ต เบิร์นส หลังจากที่เบิร์นสเสียชีวิต วอร์เนอร์ บรอส. เรเคิดส์ได้ซื้อสัญญาของเขาและให้เขามีผลงานแสดงในชุด Astral Weeks ในปี 1968[7] ถึงแม้ว่าอัลบั้มนีได้รับคำชมเชยอย่างมาก แต่ในช่วงแรกกระแสตอบรับไม่ค่อยดี อย่างไรก็ตาม อัลบั้มถัดมา Moondance ทำให้มอร์ริสันถือเป็นศิลปินใหญ่[8] และเมื่อผ่านยุคคริสต์ทศวรรษ 1970 เขามีผลงานที่ได้รับเสียงวิจารณ์ที่ดีหลายอัลบั้มรวมถึงการแสดงสด มอร์ริสันก็ยังออกผลงานเพลงและออกทัวร์ และยังร่วมงานกับศิลปินอื่นอย่าง จอร์จี เฟม และเดอะชีฟเทนส์ และในปี 2008 เขาแสดงสด Astral Weeks ครั้งแรกหลังปี 1968
ดนตรีของเขามีรูปแบบเป็นดนตรีโซล อาร์แอนด์บี อย่างเช่นซิงกิ้ลเพลงดังอย่าง "Brown Eyed Girl", "Moondance", "Domino" และ "Wild Night" ทั้งดนตรีที่มีความยาว การเชื่อมโยงหลวม ๆ ดนตรีการเดินทาง ที่ได้รับอิทธิพลดนตรีเคลติกพื้นถิ่น แจ๊ซ กระแสสำนึกเรื่องบอกเล่า อย่างเช่นผลงาน Astral Weeks และผลงานที่เป็นที่รู้จักน้อยกว่าอย่าง Veedon Fleece และ Common One[9][10] ในบางครั้งสองอัลบั้มนี้เรียกว่า แนวเคลติกโซล[11]
มอร์ริสันได้รับรางวัลแกรมมี่ 6 ครั้งและยังมีชื่ออยู่ทั้งใน ร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟมและซองไรเตอร์สฮอลออฟเฟม