โอโช

คำว่า 和尚 ตรงกับภาษาจีนกลางว่า เหอซั่ง มาจากคำว่า "อุปาธฺยาย" (สันสกฤต: उपाध्याय) ซึ่งแปลว่า อุปัชฌาย์^[1][2] ต่อมาในภาษาจีนความหมายเปลี่ยนไปเป็นภิกษุระดับสูง แต่ในปัจจุบันกลายเป็นภิกษุโดยทั่วไป

ในภาษาญี่ปุ่นปัจจุบันคำว่า 和尚 ยังคงหมายถึงนักบวชระดับสูง เช่น เจ้าอาวาส อุปัชฌาย์ แต่แต่ละนิกายออกเสียงแตกต่างกัน โดยนิกายเซนและโจโดะอ่านว่า โอโช (oshō) นิกายเทนไดและเคงนอ่านว่า คาโช (kashō) ส่วนนิกายชินงน ฮสโซ ริตสึ และโจโดะชิน อ่านว่า วาโจ (wajō)^[2]

เชิงอรรถ

บรรณานุกรม