ไม่ประสงค์ลงคะแนน

ไม่ประสงค์ลงคะแนน (อังกฤษ: none of the above, "ไม่เลือกข้างต้นทั้งหมด") เป็นตัวเลือกในระบบเลือกตั้งของบางเขตอำนาจหรือบางองค์กร ซึ่งกำหนดขึ้นเพื่อเปิดให้ผู้เลือกแสดงความไม่เห็นชอบต่อตัวเลือกอื่น ๆ ทั้งหมด โดยอ้างอิงหลักการที่ว่า การให้ความเห็นชอบนั้น ย่อมรวมถึง การงดเว้นไม่ให้ความเห็นชอบด้วย

ในสหรัฐอเมริกา ตัวเลือก "ไม่ประสงค์ลงคะแนน" นี้มีกำเนิดมาจากสภาที่ปรึกษาเทศบาลประจำหน่วยเลือกตั้งอีลาวิสตา รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งลงมติเมื่อปี 1976 ให้เพิ่มตัวเลือกนี้ลงในบัตรเลือกตั้งของเทศมณฑลแซนตาบาร์บารา รัฐแคลิฟอร์เนีย ต่อมา วอลเตอร์ วิลสัน (Walter Wilson) และแมทธิว แลนดี สตีน (Matthew Landy Steen) สมาชิกสภาดังกล่าว จึงเสนอร่างกฎหมายแก้ไขเพิ่มเติมบัตรเลือกตั้งให้มีตัวเลือก "ไม่ประสงค์ลงคะแนน" นับแต่นั้นเป็นต้นมา^[1][2] ครั้นปี 1978 รัฐเนวาดาเพิ่มตัวเลือกอย่างเดียวกันลงในบัตรเลือกตั้งท้องที่ตน^[3][4][5] และปลายปี 1999 ราษฎรรัฐแคลิฟอร์เนียพากันเข้าชื่อเสนอร่างกฎหมายที่ 23 ต่อรัฐบาลกลาง เรียก "รัฐบัญญัติไม่ประสงค์ลงคะแนน" (None of the Above Act) แต่ผู้ออกเสียงประชามติเห็นชอบกับข้อเสนอดังกล่าวเพียงร้อยละ 36 และไม่เห็นชอบร้อยละ 64 ร่างกฎหมายจึงล้มไป ในการนี้ ถ้าร่างกฎหมายได้รับความเห็นชอบ จะส่งผลให้บัตรเลือกตั้งทั่วประเทศได้รับการปรับปรุงใหม่ ยกเว้นในการเลือกตั้งตุลาการ^[6]

เมื่อบัตรเลือกตั้งมีตัวเลือก "ไม่ประสงค์คะแนน" ก็เป็นไปได้ว่า จะมีผู้เลือกตัวเลือกนี้มากมายจนเป็นเสียงข้างมาก หรือมีคะแนนเสียงเหนือกว่าตัวเลือกอื่น และทำให้ไม่มีผู้ชนะการเลือกตั้ง ในกรณีเช่นนั้น จะใช้วิธีอื่น ๆ เพื่อนำไปสู่ทางออกต่อไป เช่น อาจปล่อยให้ตำแหน่งว่าง หรือเปลี่ยนไปใช้วิธีแต่งตั้งแทนเลือกตั้ง หรือจัดการเลือกตั้งหรือเปิดให้เสนอชื่อใหม่