Pedagochía

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Pedagochía ye l'arte u a ciencia de l'amostranza, u d'a educación.

Pintando con tiza en una pizarra.

Etimolochía d'o termin

Pedagochía viene d'o griego, paidagogos (παιδαγωγία), que yera lo esclavo que acompanyaba os ninos enta la escuela. A palabra paida u paidos se refiere a os ninos, este ye lo motivo por o cual bel uns destinguen d'entre "Pedagochía" (amostrar a os ninos) y Andragochía (amostrar a os adultos). A palabra latina ta referir-se a la Pedagochía, educación, ye muito mas emplegata y, a sobén, as dos s'emplegan de forma indestinta.

Historia d'a Pedagochía

A Pedagochía existe dende que la educación pasó a estar considerata una cuestión social y no solo que familiar. Por esto os primeros escritos teoricos apareixen en Grecia, en as polis democraticas on que l'amostranza facilitaba l'acceso a la politica. Roma heredó esta preoucupación.

En a Edat Meya, a educación yera muito ligata con a Ilesia, perque a sola educación que se consideraba de proveito yera la relichiosa que permetiba adubir a salvación. Antimás, a cultura yera en os monesterios y dimpués en as universidatz, en ixas envueltas dominatas por os teologos. O Renaiximiento, con o suyo afán de recuperación d'os clasicos y l'ansia de saber y de tener cultura, dio un nuevo empentón a la Pedagochía. Con a Ilustración se ligó pa cutio con a ideya de progreso, dato que sin d'educación un pueblo no puet adebantar (por ixo se fayón as campanyas d'alfabetización).

A Pedagochía en l'actualidat

Actualment, a Pedagochía ha evolucionato muito dende la suya orichen etimolochico. Enguán, a Pedagochía no ye a ciencia que s'ocupa d'as tecnicas de l'amostranza, esto ye fayena d'una altra ciencia pedagochica denominata Didactica. A Pedagochía ye un conchunto de sabers que s'ocupan d'a educación como un fenomeno tipicament social y especificament humano. Ye, por ixo mesmo, una ciencia de caracter psicosocial que tien por obchecto lo estudio d'a educación con a fin de conoixer-la y perfeccionar-la. Tamién ye una ciencia de caracter normativo porque no se dedica a describir o fenomeno educativo so que a estableixer as pautas u normas que s'han de seguir ta levar a buen termin ixe fenomeno.

Pedagochía tamién se refiere a lo correcto uso d'estratechias d'amostranza (se veiga teoría instruccional). Por eixemplo, o brasilero Paulo Freire, un d'os educadors mas significativos d'o sieglo XX, se refiere a lo suyo metodo d'amostranza t'adultos como "pedagochía critica".

A Escuela Catalana de Pedagochía tenió o suyo maximo en os anyos 30 d'o sieglo XX, en os tiempos d'a Republica.

Pedagogos famosos

  • Paulo Freire.
  • Erasmo de Rotterdam.
  • Célestin Freinet.
  • Comenius.
  • Joan Bardina i Castarà.
  • Maria Montessori.
  • Jean Piaget.
  • John Dewey.
  • Rosa Sensat.
  • Francesc Ferrer i Guàrdia.
  • Adolphe Ferrière.
  • Victorino de Feltre.
  • Pierre Bovet.
  • Giuseppe Lombardo-Radice.
  • Alexander Neill.
  • John Haden Badley.
  • Johann Bernhard Basedow.
  • Johann Friedrich Herbart.
  • Joan Puig i Elias.
  • Cecil Reddie.
  • Pere Roselló i Blanch.
  • Ramon Ruiz Amado.
  • Edward Lee Thorndike.
  • Carleton Wolsey Washburne.
  • Juan Pablo Bonet.
  • Roger Cousinet.
  • Jean-Joseph Jacotot.
  • Nadezda Konstantinovna Krupskaja.
  • Joseph Lancaster.
  • Georg Kerschensteiner.
  • Lourenço Filho.
  • Lorenzo Luzuriaga Medina.
  • Anton Makarenko.
  • Andrés Manjón.
  • Paul Oestreich.
  • Helen Parkhurst.
  • Peter Petersen.
  • Wolfgang Ratke.
  • Eduard Spranger.
  • Francesco Tonucci.
  • Stanisław Konarski.

Vinclos externos