Абд ар-Рахман III
Абд ар-Рахман III, Абдарахман III (празваны ан-Насір (Перамаганосны); 7 студзеня 891 — 961) — эмір (з 912), халіф (з 929) Кордаўскага эмірата.
| Абд ар-Рахман III | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Abdullah ibn Muhammad al-Umawi[d] | ||||||
| |||||||
| Пераемнік | Аль-Хакам II[d] | ||||||
| Нараджэнне | 18 снежня 890 | ||||||
| Смерць | 15 кастрычніка 961[1][2] (70 гадоў) | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Амеяды | ||||||
| Маці | Музна | ||||||
| Дзеці | Аль-Хакам II[d] і Abu al-Mutarrif al-Mughira[d] | ||||||
| Веравызнанне | суніты і іслам | ||||||
| Дзейнасць | палітык | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
У выніку 30-гадовай барацьбы з мясцовымі феадаламі і плямёнамі аднавіў адзінства эмірата, які распаўся пры яго папярэдніках. Падначаліў Сеуту (Марока), Таледа (Іспанія); яму плацілі даніну Леон і Навара. Устанавіў дыпламатычныя адносіны з Візантыяй і Атонам I у Германіі. Стварыў мацнейшы на Міжземным моры флот. Сфарміраваў гвардыю з еўрапейскіх (пераважна славянскіх) рабоў. Спрыяў развіццю навук і мастацгва. Яго праўленне — вяршыня магутнасці кардоўскіх Амеядаў.
Зноскі
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).