Альбер Клод
Альбер Клод (фр. Albert Claude) (23 жніўня 1899, Ланглье, Бельгія — 22 мая 1983, Брусель) — бельгійскі і амерыканскі вучоны-біяхімік.
| Альбер Клод | |
|---|---|
| фр.: Albert Claude | |
 | |
| Дата нараджэння | 24 жніўня 1898[1][2], 21 жніўня 1899[3], 23 жніўня 1898[4] ці 24 жніўня 1899[5] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 22 мая 1983[1][2][…] |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Жонка | Julia Gilder[d] |
| Род дзейнасці | біёлаг, навуковы работнік, урач, выкладчык універсітэта, біяхімік, хімік, цытолаг |
| Навуковая сфера | біяхімія |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Член у | |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
Нарадзіўся і памёр у Бельгіі, 20 гадоў (1929—1950) жыў у ЗША, захаваўшы да канца жыцця падвойнае грамадзянства. Альбер Клод ператварыў цыталогію — дысцыпліну, якая апісвае будову жывой клеткі, у сапраўдную навуку. Адным з першых ужыў метад дыферэнцыраванага цэнтрыфугавання для даследавання субклетачных структур. Упершыню пачаў выкарыстоўваць у біялогіі электронны мікраскоп. Паказаў выразную сувязь паміж структурай, функцыяй і месцазнаходжаннем у клетцы таго ці іншага клетачнага элемента. Так, ён выявіў дыхальную функцыю мітахондрый. Прафесар Брусельскага і Рокфелераўскага ўніверсітэтаў. Ён быў членам французскай і бельгійскай медыцынскіх акадэмій і ганаровым членам Амерыканскай акадэміі навук і мастацтваў.
У 1974 годзе, сумесна з двума калегамі (Георгам Паладэ і Крысціянам дэ Дзювам) атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне (1974) «за адкрыцці, якія тычацца структурнай і функцыянальнай арганізацыі клеткі».