Отамар Крэйча

На сцэне з 1940 года. У 1946—1951 гадах акцёр пражскага Тэатра на Вінаградах. У 1960-я гг. ўзначальваў чэшскі тэатральны авангард. У 1956—1961 гадах галоўны рэжысёр Нацыянальнага тэатра ў Празе, у 1965—1912 гадах арганізатар і кіраўнік «Тэатра за бранаў».

Пасля 1968 года, калі падпісаў петыцыю «Дзве тысячы слоў», падвергнуўся рэзкай ідэалагічнай крытыцы, адхілены ад кіраўніцтва тэатрам, у 1972 годзе быў зачынены і сам тэатр. Пад ціскам сусветнай грамадскай думкі быў выпушчаны ўладамі за мяжу, ставіў спектаклі ў Аўстрыі, Італіі, Бельгіі, Францыі, ФРГ, Фінляндыі, Швецыі. Вярнуўся на радзіму пасля Аксамітнай рэвалюцыі. У 1991 годзе адкрыў «Тэатр за бранаў-2», у якім працаваў да канца жыцця.

Сярод роляў: Сірано дэ Бержарак (аднайменная п'еса  (руск.) (бел. Растана), Дон Жуан (аднайменная п'еса  (руск.) (бел. Мальера), Фёдар Пратасаў («Жывы труп  (руск.) (бел.» Л. Талстога), Самазванец («Барыс Гадуноў  (руск.) (бел.» А. Пушкіна) і інш. Паставіў п’есы А. Чэхава («Вішнёвы сад  (руск.) (бел.», «Тры сястры  (руск.) (бел.»), у т.л. ў Германіі, Швейцарыі, Італіі. Рэжысёрскай творчасці Крэйчы ўласцівы лірызм, схільнасць да аналізу, дакладнасць думкі.

Прэмія Пірандэла (1978). Кавалер Ордэна мастацтваў і літаратуры (1978). Медаль ўрада Чэхіі За заслугі (1998). Прэмія Станіслаўскага (1999) і многія іншыя ўзнагароды. Ганаровы доктар Акадэміі музычнага мастацтва ў Празе (2002).