Вальдэмар II Пераможца
кароль Даніі (1202—1241)
Ва́льдэмар II Пераможца (лац.: Valdemarus, дацк.: Valdemar Sejr; 9 мая або 28 чэрвеня 1170 — 28 сакавіка 1241) — кароль Даніі ў 1202—1241 гг.
| Вальдэмар II Пераможца | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Папярэднік | Кнуд VI | ||||||
| Пераемнік | Эрык IV Плужны Грош | ||||||
| |||||||
| Папярэднік | Крыстаф Ютландскі[d] | ||||||
| Пераемнік | Эрык IV Плужны Грош | ||||||
| Нараджэнне | 28 чэрвеня 1170[1][2][…] | ||||||
| Смерць | 28 сакавіка 1241[1][3][…] (70 гадоў) | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Эстрыдсены | ||||||
| Бацька | Вальдэмар I Вялікі | ||||||
| Маці | Сафія Валадараўна | ||||||
| Жонка | Дагмара Багемская[d][4], Берэнгарыя Партугальская[d][4] і Інгіб’ёрга Саксонская[d][4] | ||||||
| Дзеці | Вальдэмар Малады[d], Эрык IV Плужны Грош, Абель, Крыстафер I, Сафія Дацкая[d], Кнуд Вальдэмарсан[d] і Нільс Вальдэмарсан[d] | ||||||
| Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
| Дзейнасць | манарх | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Вальдэмар быў сынам дацкага караля Вальдэмара I і дачкі менскага князя Валадара Глебавіча, Сафіі[5]. Па лініі бацькі Вальдэмар з’яўляўся прапраўнукам вялікага князя кіеўскага Уладзіміра Манамаха.
На пачатку XIII ст. падпарадкаваў шэраг паўночна-германскіх тэрыторый, але страціў іх у 1227 годзе пасля паражэння ў бітве з нямецкімі феадаламі пры Борнхёведзе. У 1219 г. захапіў Паўночную Эстонію (Эстляндыю).
Зноскі
Літаратура
- Вальдэмар II Пераможца. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вальдэмар II Пераможца
