Віктар Пятровіч Астаф’еў

Віктар Пятровіч Астаф'еў (1 мая 1924, сяло Аўсянка, Краснаярскі край, РСФСР — 29 лістапада 2001, Краснаярск) — савецкі і расійскі пісьменнік. Лаўрэат двух Дзяржаўных прэмій СССР (1978, 1991) і трох Дзяржаўных прэмій РФ (1975, 1995, 2003). Герой Сацыялістычнай Працы (1989). Падпісант «Ліста 42-х».

Віктар Пятровіч Астаф'еў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1 мая 1924(1924-05-01)[1][2] ці 2 мая 1924(1924-05-02)[3][4]
Месца нараджэння	Аўсянка[d], Краснаярскі павет[d], Енісейская губерня[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	29 лістапада 2001(2001-11-29)[5][6][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Краснаярск, Краснаярскі край, Расія
Пахаванне	Краснаярскі край
Грамадзянства	СССР  Расія
Жонка	Maria Koryakina[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	сцэнарыст, пісьменнік, эсэіст, драматург
Гады творчасці	1951—2001
Кірунак	ваенная проза
Жанр	раман, аповесць
Мова твораў	руская
Дэбют	«Грамадзянскі чалавек» (апавяданне, 1951)
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Прэміі	Пушкінская прэмія[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Друкаваўся з 1951 года. У псіхалагічных аповесцях пра вайну і сібірскую вёску «Крадзеж» (1966), «Пастух і пастушка» (1971), у цыкле аўтабіяграфічных апавяданняў і аповесцяў «Недзе грыміць вайна» (1967), «Апошні паклон» (кнігі 1-2, 1968—1978), узнімае тэму процістаяння духоўнаму і маральнаму распаду. Раман «Цар-рыба» (1976, Дзяржаўная прэмія 1978) пра пагрозу знішчэння прыроды. У рамане «Сумны дэтэктыў» аналізуе духоўны і сацыяльны стан грамадства.