Грыгорый IX

Грыгорый IX (лац.: Gregorius PP. IX), свецкае імя: Угаліна дэі Конці, граф Сеньі (італ.: Ugolino dei Conti di Segni; ~1145 — 22 жніўня 1241), Папа Рымскі (19 сакавіка 1227 — 22 жніўня 1241).

Грыгорый IX
лац.: Gregorius PP. IX
178-ы Папа Рымскі 26 сакавіка 1227 — 22 жніўня 1241
Папярэднік	Ганорый III
Пераемнік	Цэлесцін IV
Дэкан Калегіі кардыналаў 1219 — 26 сакавіка 1227
Папярэднік	Niccolò de Romanis[d]
Пераемнік	Pelagio Galvani[d]
Кардынал-біскуп астыйскі[d] (Остыя-Антыка[d]) 1206 — 1227
Папярэднік	Ottaviano di Paoli[d]
Пераемнік	Аляксандр IV
Адукацыя	Балонскі ўніверсітэт
Дзейнасць	каталіцкі святар, пісьменнік
Нараджэнне	XII стагоддзе ці 1170[1] Ананьі, Папская вобласць
Смерць	22 жніўня 1241[2][3] Рым, Папская вобласць[4]
Пахаванне	Сабор Святога Пятра
Бацька	Tristeno Conti di Segni[d][5]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Як пераемнік Ганорыя III 1216 — 1227, працягваў за Грыгорыем VII (1073-85) і Інакенціем III умацоўваць Святы Прастол.

Ухваліў Паўночныя крыжовыя паходы Тэўтонскага ордэна з мэтаю хрышчэння прыбалтыйскіх паганцаў (у той час — емі), што прывяло да сутыкненняў Тэўтонскага ордэна з Пскоўскай і Наўгародскай рэспублікамі^[6]. У буле ад 24.11.1232 г. Грыгорый IX прасіў Лівонскае брацтва мяча накіраваць войскі на абарону паўпаганскай Фінляндыі, якую хрысцілі шведскія біскупы, ад каланізацыі наўгародцаў^[7].

У 1231 г. забараніў міранам чытаць Біблію, каб спыніць тагачаснае масавае з’яўленне і распаўсюджанне ерэтычных вучэнняў, якія абапіраліся на Біблію і выступалі супраць каталіцкай царквы. У 1232 г. перадаў інквізіцыю ў рукі дамініканцаў. Веў барацьбу з Фрыдрыхам II Гогенштаўфенам за ўзмацненне папскай улады Італіі. Кананізаваў Францыска Асізскага, якога ведаў асабіста і іншых папулярных сярод католікаў святых.