Джавані Паізіела

Джавані Паізіела (італ.: Giovanni Paisiello; 9 мая 1740 — 5 чэрвеня 1816) — адзін з найбольш важных італьянскіх оперных кампазітараў свайго часу. Ён засяроджваўся на рэлігійнай музыцы, перад тым як разгарнуўся яго талент для оперы. Пасля напісання больш чым 50 операў між 1763 і 1776, быў запрошаны да Кацярыны ІІ, імператрыцы Расіі. Знаходзіўся ў Санкт-Пецярбургу на працягу васьмі гадоў, ствараючы працы, сярод якіх «Il Barbiere di Siviglia» (1782), была папулярная на працягу некалькіх дэкадаў, пакуль яе не зацьміла опера Расіні з такой жа назвай (1816). Пасля служыў Фердынанду IV у Неапалі (1784—1799) і Напалеону ў Парыжы (1802- 04), перад вяртаннем у Неапаль, дзе ён памёр ва ўзросце 76.

Джавані Паізіела
італ.: Giovanni Paisiello
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	9 мая 1740(1740-05-09)[1][2][…]
Месца нараджэння	Рокафарцата, правінцыя Таранта, Апулія, Італія
Дата смерці	5 чэрвеня 1816(1816-06-05)[1][2][…] (76 гадоў)
Месца смерці	Неапаль, правінцыя Неапаль, Кампанія, Італія[3][4]
Краіна	Неапалітанскае каралеўства
Жонка	Cecilia Pallini[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Франчэска Дурантэ, Joseph Doll[d], Carlo Cotumacci[d] і Girolamo Abos[d]
Прафесіі	кампазітар
Жанры	опера
Выхаванцы	Vincenzo Lavigna[d] і Domenico Puccini[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паізіела пісаў як сур’ёзныя, так і камічныя оперы, і зрабіў вялікі ўклад у абодва стылі. Ён пашырыў вобласць камічнай оперы, нп. «Il Re Teodoro in Venezia» (1784) і ўвёў пагоджаны^[5] фінал, што перад ім выкарыстоўвалася толькі ў камічнай оперы. У дадатак да больш чым 100 операў і вялікага ўкладу ў рэлігійную музыку, Паізіела ствараў сімфоніі, канцэрты, струнныя квартэты і іншую інструментальную музыку.