Джон Уілкінс

Джон Уілкінс (Джон Вілкінс; англ.: John Wilkins, 14 лютага 1614—19 лістапада 1672) — брытанскі святар і палімат, адзін з заснавальнікаў Лонданскага Каралеўскага таварыства. Біскуп Чэстэра з 1668 г. да сваёй смерці.

Джон Уілкінс
англ.: John Wilkins
Род дзейнасці	навуковец, багаслоў
Дата нараджэння	14 лютага 1614(1614-02-14)[1][2]
Месца нараджэння	Fawsley[d], Каралеўства Англія
Дата смерці	19 лістапада 1672(1672-11-19)[3][1][…] (58 гадоў)
Месца смерці	Лондан, Каралеўства Англія
Месца пахавання	St Lawrence Jewry, London[d]
Грамадзянства	Англія
Веравызнанне	англіканства[4]
Альма-матар	Магдален-каледж[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Уілкінс — адзін з нямногіх людзей, якія займалі пасады кіраўнікоў каледжаў і Оксфардскага, і Кембрыджскага ўніверсітэтаў. У складаных умовах грамадзянскай вайны і рэлігійнай канфрантацыі ў Англіі Уілкінс здолеў стабілізаваць абстаноўку ў Оксфардзе і прыняў удзел у стварэнні Лонданскага Каралеўскага таварыства.

З’яўляецца адным з заснавальнікаў натуральнай тэалогіі, сумяшчальнай з тагачаснай еўрапейскай навукай. Сярод прац Уілкінса найбольш вядомы яго «Вопыт пра сапраўдную сімволіку і філасофскую мову» (1668), у якім, сярод іншага, Уілкінс прапанаваў універсальную мову і дзесятковую сістэму мер, якая пасля стала асновай метрычнай сістэмы.