Джэймс Ле Мезур’е
Джэймс Густаф Эдвард Ле Мезур’е (англ.: James Gustaf Edward Le Mesurier; 25 мая 1971, Сінгапур — 11 лістапада 2019, Стамбул) — брытанскі ваенны і грамадскі дзеяч, галоўны выканаўчы дырэктар некамерцыйнай арганізацыі «Mayday Rescue Foundation», заснавальнік і спонсар арганізацыі «Сірыйская грамадзянская абарона», вядомай як «Белыя каскі». Загінуў пры загадкавых абставінах.
| Джэймс Ле Мезур’е | |
|---|---|
| англ.: James Le Mesurier | |
| Дата нараджэння | 25 мая 1971[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 11 лістапада 2019[3] (48 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Грамадзянства | |
| Род войскаў | Брытанская армія[d] |
| Званне | captain[d] і капітан |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні |  |
.svg){kind=small}
Адукацыя і ваенная служба
Вырас у Вялікабрытаніі. Пасля заканчэння падрыхтоўчай школы ва Уілтшыры і Кэнфардскай школы паступіў у Ольстэрскі ўніверсітэт у Паўночнай Ірландыі і далучыўся да Белфасцкага афіцэрскага вучэбнага корпуса. У апошні год вучобы перайшоў ва Уэльскі ўніверсітэт, дзе атрымаў ступень у галіне міжнароднай палітыкі і стратэгічных даследаванняў[5][6]
9 верасня 1990 года як кадэт узведзены ў званне другога лейтэнанта (асабісты нумар — 536239) і залічаны на службу ў пяхотны полк «Каралеўскія зялёныя курткі» брытанскай арміі[7]. Скончыў Каралеўскую ваенную акадэмію, дзе быў узнагароджаны каралеўскай медалём за поспехі[8].
20 чэрвеня 1993 года атрымаў пастаяннае званне другога лейтэнанта з выпрабавальным тэрмінам[9]. 11 жніўня таго ж года павышаны да лейтэнанта[10]. 11 жніўня 1996 года ўзведзены ў званне капітана[11]. Служыў у місіях Арганізацыі Аб’яднаных Нацый у Паўночнай Ірландыі, Босніі, Косава[12]. 1 чэрвеня 2000 года выйшаў у адстаўку з ваеннай службы ў званні капітана і залічаны ў афіцэрскі рэзерв[13].
Грамадская дзейнасць
Пасля адстаўкі з ваеннай службы быў заняты ў галіне забеспячэння бяспекі, у прыватнасці, служыў у Ізраілі, Палесціне, Іраку, Іарданіі. З 2006 года на працягу пяці гадоў працаваў у Аб’днаных Арабскіх Эміратах у кампаніі «Good Harbor». Таксама прымаў удзел у ліквідацыі наступстваў цунамі ў Інданезіі і Шры-Ланцы. Пасля заканчэння кантракту пераехаў у Сірыю, дзе стаў працаваць у кампаніі Analysis, Research, and Knowledge (ARK) у галіне стабілізацыі і развіцця[14][15]
У 2013 годзе ў разгар грамадзянскай вайны ў Сірыі пры фінансавай падтрымцы ЗША, Вялікабрытаніі і Японіі наняў некалькі турэцкіх ратавальнікаў, якія спецыялізаваліся на ліквідацыі наступстваў землятрусаў, для навучання групы парадку 20 грамадзянскіх добраахвотнікаў з Алепа, што ў далейшым сталі вядомыя як «Сірыйская грамадзянская абарона», або «Белыя каскі». У 2014 годзе заснаваў і ўзначаліў у якасці галоўнага выканаўчага дырэктара некамерцыйную арганізацыю «Mayday Rescue Foundation». За сваю працу атрымліваў гадавую выплату ў памеры 15 тысяч долараў ЗША (каля 14 тысяч фунтаў стэрлінгаў)[16][17].
Паводле некаторых звестак, 8 лістапада 2019 года Ле Мезур’е ў асабістым лісце паведаміў краінам-донарам аб спісанні 50 тысяч долраў з бюджэту «Белых касак» на свае асабістыя патрэбы шляхам прад’яўлення недакладных квітанцый. Усклаўшы на сябе «поўную і выключную адказнасць» за тое, што адбылося, ён пакінуў вырашэнне гэтай сітуацыі за краінамі-донарамі, прапанаваўшы спыніць унясенне ахвяраванняў або замяніць кіраўнікоў арганізацыі. Датычна прыняцця апошняга рашэння адзначыў, што гатовы сысці ў адстаўку, узяўшы на сябе ўсе непрадбачаныя выдаткі[18][19].
Дзейнасць як «Белых касак», так і самога Ле Мезур’е неаднаразова крытыкавалася сірыйскімі і раійскімі чыноўнікамі. Так, за тры дні да загадкавай яго гібелі афіцыйны прадстаўнік міністэрства замежных спраў Расіі Марыя Захарава абвінаваціла яго ў шпіянажы, у прыватнасці ў працы на МІ-6, а таксама ў сувязях з тэрарыстычнымі арганізацыямі, такімі як Аль-Каіда[20][21][22][23].
Смерць
11 лістапада 2019 года быў знойдзены мёртвым у Стамбуле, непадалёк ад свайго дома[24]. Яму было 48 гадоў[25]. Цела з траўмай галавы, шматлікімі парэзамі, пераломамі рук і ног было выяўлена вернікамі па шляху на малітву ў мячэць Кылыча Алі-пашы прыкладна ў 4:30 раніцы па мясцовым часе. Служачыя мячэці выклікалі паліцыю і медыкаў, ад якіх жонка Ле Мезур’е і даведалася пра смерць мужа, убачыўшы яго ляжалым на вуліцы. Паводле яе заявы, ён у апошні час адчуваў стрэс, з прычыны чаго прымаў антыдэпрэсанты і снатворнае. Паводле звестак журналісцкіх крыніц, гібель была магчыма выкліканая падзеннем з балкона, з прычыны чаго следствам разглядаецца версія пра самагубства. Аднак Мезур’е жыў з жонкай на трэцім паверсе свайго дома і офіса, у які можна было ўвайсці толькі па адбітках пальцаў, тады як некалькі камер відэаназірання на ўваходзе не зафіксавалі старонніх. У той жа час журналісты са спасылкай на свае крыніцы палічылі абставіны падазронымі; у прыватнасці, журналіст BBC і сябар Марк Урбан адзначыў, што ён ніяк не мог выпасці з балкона[26][27].
Выказваліся меркавання аб дачыненні той ці іншай спецслужбы[28].
Па паведамленнях турэцкіх СМІ, у выніку патолагаанатамы прыйшлі да высновы аб тым, што Ле Мезур’е загінуў у выніку падзення з вышыні, тады як на яго целе не было выяўлена ДНК старонніх асоб[29][30]. 2 сакавіка 2020 года пракуратура Турцыі спыніла расследаванне і закрыла справу аб смерці, пастанавіўшы лічыць здарэнне самагубства[31].