Дзонг-кэ
Дзонг-кэ (дзонгкха; дзонг-кэ རྫོང་ཁ, Вайль rdzong-kha, лац. Dzongkha) — афіцыйная мова Каралеўства Бутан. Дзонг-кэ азначае «мова, на якой размаўляюць у дзонгах» (дзонгі — манастыры-крэпасці ў Бутане). Мова адносіцца да сіна-тыбецкай моўнай сям'і і па сваёй структуры найбольш блізкая да тыбецкай.
| Дзонг-кэ | |
|---|---|
| Саманазва |  རྫོང་ཁ dzongkha |
| Краіны | Бутан, Індыя |
| Афіцыйны статус | Каралеўства Бутан |
| Арганізацыя, якая рэгулюе | Dzongkha Development Commission[d] |
| Агульная колькасць носьбітаў | каля 700 000 |
| Статус | уразлівая[d][1] |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
| |
| Пісьменнасць | тыбецкая пісьменнасць |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | дзо 183 |
| ISO 639-1 | dz |
| ISO 639-2 | dzo |
| ISO 639-3 | dzo |
| Atlas of the World’s Languages in Danger | 1253 |
| Ethnologue | dzo |
| IETF | dz |
| Glottolog | nucl1307 і dzon1239 |
 Вікіпедыя на гэтай мове | |
Дзонг-кэ з'яўляецца роднай для людзей, якія жывуць у васьмі заходніх раёнах Бутана (Вангдзі-Пходранг, Пунакха, Тхімпху, Гаса, Папара, Хаа, Дага і Чукха). Носьбіты гэтай мовы таксама пражываюць на індыйскай тэрыторыі, якая некалі належала Бутану, у прыватнасці, у наваколлях горада Калімпонг (Заходняя Бенгалія). Дзонг-кэ абавязковая для вывучэння ва ўсіх школах Каралеўства Бутан.