Кэрал Рыд
Сэр Кэрал Рыд (англ.: Carol Reed; 30 снежня 1906, Лондан — 25 красавіка 1976, там жа) — брытанскі кінарэжысёр, лаўрэат прэміі «Оскар».
| Кэрал Рыд | |
|---|---|
| англ.: Carol Reed | |
_in_Amsterdam,_Bestanddeelnr_903-7969.jpg) | |
| Дата нараджэння | 30 снежня 1906[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 красавіка 1976[1][2][…] (69 гадоў) |
| Месца смерці |
|
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Герберт Бірбом Тры[3] |
| Маці | Беатрыс Мэй Піні[d][4][3] |
| Жонка | Даяна Уіньярд[d][3][5] і Пенелопа Дадлі-Уорд[d][3][5] |
| Дзеці | Макс Рыд[d] |
| Адукацыя | |
| Прафесія | кінарэжысёр, кінапрадзюсар, тэатральны акцёр, сцэнарыст, рэжысёр, прадзюсар |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID 0715346 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
Кэрал Рыд быў пазашлюбным сынам акцёра Герберта Бірбама Тры. Вучыўся ў прыватнай Каралеўскай школе ў Кентэрберы.
З 1924 года Рыд працаваў у тэатры. З 1927 года быў персанальным асістэнтам пісьменніка Эдгара Уолеса, які заснаваў уласную кінастудыю. У 1932 годзе Рыд пакінуў тэатр дзеля кінематографа.
На працягу трох гадоў Рыд працаваў гукарэжысёрам і асістэнтам рэжысёра, а ў 1935 годзе паставіў першы ўласны фільм — рамантычную камедыю «Гэта здарылася ў Парыжы». Агулам Рыд паставіў 33 фільмы, найбольш вядомыя з якіх — «Выбылы з гульні», «Зрынуты ідал» (1948; прэмія BAFTA за найлепшы брытанскі фільм), «Трэці чалавек» (1949; «Гран-пры» (галоўны прыз) Канскага кінафестывалю; найлепшы брытанскі фільм усіх часоў па версіі Брытанскага інстытута кінамастацтва, 1999) і «Олівер!» (1968; 5 прэмій «Оскар», у тым ліку — за найлепшую рэжысуру; «Залаты глобус» за найлепшую камедыю або мюзікл). Удзельнічаў у Другой сусветнай вайне ў шэрагах брытанскага войска.
Быў двойчы жанаты: з кіназоркай Даянай Уіньярд у 1943—1947 гадах і з актрысай Пенелопай Дадлі-Уорд (з 1948). Сын ад другога шлюбу — Макс. Пляменнік — акцёр Олівер Рыд. Прыёмная дачка (ад першага шлюбу Пенелопы Дадлі-Уорд) — Трэйсі Рыд, якая ўзяла прозвішча айчыма; яна таксама стала актрысай, знялася ў больш за трыццаці фільмах, у тым ліку была выканаўцай адзінай жаночай ролі ў фільме «Доктар Стрэйнджлау, або Як я навучыўся не хвалявацца і палюбіў бомбу».
Стаў другім кінарэжысёрам пасля Аляксандра Корды і першым народжаным брытанцам-кінарэжысёрам, удастоеным за свае прафесійныя заслугі рыцарскага звання (1952).
Памёр ад інфаркту міякарда 25 красавіка 1976 г. у Чэлсі.