Нікало Паганіні

Нікало Паганіні (італ.: Niccolò Paganini; 27 кастрычніка 1782, Генуя, Генуэзская рэспубліка — 27 мая 1840, Ніца, Сардзінскае каралеўства) — італьянскі скрыпач і гітарыст-віртуоз, кампазітар. Адна з найбольш яскравых асоб музычнай гісторыі XVIII—XIX ст. Прызнаны геній сусветнага музычнага мастацтва.

Нікало Паганіні
Niccolò Paganini
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння27 кастрычніка 1782(1782-10-27)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці27 мая 1840(1840-05-27)[1][2] (57 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Музычная дзейнасць
ПедагогFerdinando Paer[d], Alessandro Rolla[d], Gasparo Ghiretti[d] і Радольф Крэйцэр
Прафесіікампазітар класічнай музыкі, скрыпач, violin virtuos, віяліст, гітарыст, кампазітар
Інструментыскрыпка, альт і гітара
Жанрыакадэмічная музыка
ВыхаванцыCamillo Sivori[d]
Узнагароды
ордэн Залатой шпоры
АўтографАўтограф
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Першае публічнае выступленне адбылося ў 11 гадоў, а першае канцэртнае турнэ — у 15 гадоў. Даў сотні канцэртаў у буйнейшых гарадах Еўропы. Яго ігра на скрыпцы вызначалася надзвычайнай лёгкасцю, віртуознасцю. Творчая дзейнасць Нікало Паганіні была перарвана ў 1834 ў сувязі з пагаршэннем стану яго здароўя і шэрагам публічных скандалаў. Фантастычная віртуознасць, дэманічнае аблічча, вулканічны тэмперамент парадзілі легенды вакол яго імя. Заклаў асновы сучаснай скрыпічнай выканальніцкай тэхнікі. З-за надзвычайнага майстэрства ігры на скрыпцы многія сучаснікі лічылі, што Паганіні валодае нейкай недасягальнай для іншых таямніцай ці нават што ён прадаў душу д’яблу. Яго творчасць аказала надзвычай моцны ўплыў на развіццё скрыпічнага мастацтва ўсіх наступных эпох.

Уласныя творы Нікало Паганіні маюць мноства вельмі складаных пасажаў, што сведчыць пра багацце тэхнічных прыёмаў. Адметная рыса яго твораў — гарманічнае спалучэнне высокай тэхнікі з творчай вынаходлівасцю і лагічнасцю канструкцыі. Яго музыка была класічнай па форме, але мела шмат рыс рамантызму.

Дзіўная калекцыя скрыпак Паганіні

Віртуоз добра разбіраўся ў музычных інструментах. Ён меў калекцыю скрыпак старажытных майстроў Італіі, сярод якіх былі творы Амаці, Гварнеры, Антоніа Страдзівары, Карла Бергонці. Асобна выдзяляў Паганіні скрыпку работы Гварнеры, якую па завяшчанні атрымаў родны горад музыканта — Генуя. Славуты інструмент нехта трапна назваў «Удава Паганіні». Па завяшчанні музыканта «Удава Паганіні» перададзена ва ўласнасць горада Генуя.

Зноскі

  • а б Паганини Никколо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  • http://www.cimiterodellavilletta.parma.it/villetta/scheda.asp?idItem=14390 Праверана 2020.
  • Літаратура

    • Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6

    Спасылкі

    🔥 Top keywords: Галоўная старонкаАдмысловае:SearchУладзімір КараткевічКарлес ПучдэмонМіхась ПазнякоўАдмысловае:RecentChangesВікіпедыя:ФорумЯнка БрыльРаіса Андрэеўна БаравіковаМарыя АнтуанетаАлесь БадакЯнка СіпакоўПімен ПанчанкаДзеяслоўВіктар Анатолевіч ШніпГенадзь Пятровіч ПашкоўЯўгенія ЯнішчыцМар’ян ДуксаЮрась СвіркаУладзімір Іванавіч КарызнаАлесь РазанаўБеларусьЛюдміла РублеўскаяДзікае паляванне караля СтахаВікіпедыя:СупольнасцьМіхась БашлакоўЯкуб КоласМагіла льва (паэма)Янка КупалаБярозка (часопіс)AP$ENTІван МележІван ШамякінУННВАркадзь КуляшоўДзеепрыслоўеВасіль БыкаўРыгор БарадулінЛюдзі на балоце (раман)