Парыжскі дагавор (1951)

Парыжскі дагавор, падпісаны 18 красавіка 1951 года паміж Францыяй, Заходняй Германіяй, Італіяй і трыма краінамі Бенілюкса (Бельгія, Нідэрланды і Люксембург) стварыў Еўрапейскае аб’яднанне вугалю і сталі (ЕАВС), якое пазней стала часткай Еўрапейскага саюза. Дагавор набыў моц 23 ліпеня 1952 года. Праз пяцьдзясят гадоў, 23 ліпеня 2002 года, тэрмін дзеяння дагавора закончыўся.

Парыжскі дагавор
Дата падпісання	18 красавіка 1951 года
Месца падпісання	Парыж, Францыя
Увайшоў у сілу	з 23 ліпеня 1952 года
Заканчэнне дзеяння	па 23 ліпеня 2002 года
Падпісалі	«Шасцёрка»; Францыя Заходняя Германія Італія Бельгія Нідэрланды Люксембург

Дагавор лічыцца асноватворным у справе аб’яднання Еўропы пасля Другой сусветнай вайны. Ён аб’яднаў некаторых з былых ворагаў падчас вайны, стварыўшы сумесную вытворчасць вугалю і сталі, ключавых рэсурсаў, якія раней займалі цэнтральнае месца ў ваенных дзеяннях.

Падпісаны Набыў моц Дакумент

1948 1948 Брусельскі пакт

1951 1952 Парыжскі дагавор

1954 1955 Парыжскія пагадненні

1957 1958 Рымскі дагавор

1965 1967 Дагавор зліцця

1975 недастасоўна Рашэнне Еўрапейскага савета

1986 1987 Адзіны еўрапейскі акт

1992 1993 Маастрыхцкі дагавор

1997 1999 Амстэрдамскі дагавор

2001 2003 Ніцкі дагавор

2007 2009 Лісабонскі дагавор

Тры апоры Еўрапейскага саюза:

Еўрапейскія супольнасці:

Еўрапейская супольнасць па атамнай энергіі (Еўратам)

Еўрапейскае аб’яднанне вугалю і сталі (ЕАВС)

Тэрмін дзеяння мінуў у 2002-м

Еўрапейскі саюз (ЕС)

Еўрапейская эканамічная супольнасць (ЕЭС)

Еўрапейская супольнасць (ЕС)

TREVI

Правасуддзе і ўнутраныя справы (ПУД)

Паліцэйскае і судовае супрацоўніцтва па крымінальных справах (ПССУ)

Еўрапейскае палітычнае супрацоўніцтва (ЕПС)

Агульная знешняя палітыка і палітыка бяспекі (АЗПБ)

Некансалідаваныя органы

Заходнееўрапейскі саюз (ЗЕС)

Спыненне дзейнасці да 2011-га

Г Р П