Тэафраст

Тэафраст Перыпатэтык (стар.-грэч.: Θεόφραστος, лац.: Theophrastos Eresios;372 — 287 да н.э.) — старажытнагрэчаскі філосаф.

Тэафраст
стар.-грэч.: Θεόφραστος Ἐρέσιος
Дата нараджэння	каля 371 да н.э.
Месца нараджэння	Эрэсос[d], Commune of Eresos[d], Лесбас[d], Паўночныя Эгейскія астравы, Грэцыя
Дата смерці	287 да н.э.[1]
Месца смерці	Афіны, Старажытныя Афіны
Грамадзянства	Старажытныя Афіны
Род дзейнасці	батанік, фізік, філосаф, пісьменнік
Навуковая сфера	батаніка
Альма-матар	перыпатэтыкі[d]
Вядомыя вучні	Strato of Lampsacus[d], Bion of Borysthenes[d], Хамелеонт[d], Нелей з Скепсія[d], Timagoras of Gela[d], Praxiphanes[d][2], Менандр, Дземетрый Фалерскі і Метрокл з Маранеі[3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ацэньваецца як добрасумленны філосаф і навуковец. Вучань Арыстоцеля. Вывучаў натуральныя навукі: батаніку, мінералогію, заалогію, фізіку, астраномію, метэаралогію. Напісаў 18 кніг па гісторыі і натурфіласофіі.

Пасля 322 да н.э. стаўся пераемнікам Арыстоцеля і галавой перыпатэтычнай школы. Колькасць студэнтаў у школе пры ім дасягала 2 тыс., сярод іх былі Менандр і Дземетрый Фалерскі. Тэафраст спыніў сваю дзейнасць у 286 да н.э.

Паходзіў з Эрэса (востраў Лесбас); сын Меланта. Верагодныя выявы — герма з Цівалі (віла Альбані), відаць, яшчэ прыжыццёвая, і яе копіі^[4].