Эміль Абдэргальдэн

Эміль Абдэргальдэн (9 сакавіка 1877 — 5 жніўня 1950) — нямецкі і швейцарскі біяхімік, фізіёлаг.

Эміль Абдэргальдэн
ням.: Emil Abderhalden
Дата нараджэння	9 сакавіка 1877(1877-03-09)[1][2][…]
Месца нараджэння	Оберуцвіль[d], кантон Санкт-Гален, Швейцарыя[4]
Дата смерці	5 жніўня 1950(1950-08-05)[3][2][…] (73 гады)
Месца смерці	Цюрых, Цюрых[d], кантон Цюрых, Швейцарыя[5]
Месца пахавання	Могілкі Флунтэрн[d]
Грамадзянства	Швейцарыя
Дзеці	Rudolf Abderhalden[d]
Род дзейнасці	тэарэтык расавай тэорыі, палітык, біяхімік, выкладчык універсітэта, фізіёлаг, урач
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Цюрыхскі ўніверсітэт Гале-Вітэнбергскі ўніверсітэт HU Berlin
Альма-матар	Базельскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Густаў фон Бунгэ[d]
Партыя	Нямецкая дэмакратычная партыя
Член у	Пруская акадэмія навук Акадэмія карысных навук у Эрфурце[d] Акадэмія навук ГДР[d] Леапальдзіна Акадэмія навук СССР[d] Папская акадэмія навук[6] Расійская акадэмія навук Galileiana Academy of Arts and Science[d] Каралеўская Акадэмія медыцынскіх навук Каталоніі[d]
Узнагароды	медаль Катэніуса[d] (1914)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1904—1945 гг. працаваў у Берліне, Гале. З 1946 года загадчык кафедры фізіялагічнай хіміі Цюрыхскага ўніверсітэта. Аўтар шматлікіх прац, прысвечаных вывучэнню біялагічнай ролі і структуры бялкоў. У 1916 г. ажыццявіў сінтэз поліпептыда з 19 амінакіслот, усталяваўшы разам з Э. Г. Фішэрам падабенства штучных поліпептыдаў з натуральнымі пептонамі. Даследаваў ролю тлушчаў, вітамінаў, гармонаў у харчаванні; адкрыў т. зв. ахоўныя ферменты, якія ўтвараюцца ў арганізме пры цяжарнасці, пухлінах і інш. Аўтар «Падручніка фізіялагічнай хіміі».