.NET Framework
.NET Framework — праграмная платформа, выпушчаная кампаніяй Microsoft у 2002 годзе. Асновай платформы з’яўляецца агульнамоўнае асяроддзе выканання Common Language Runtime (CLR). Функцыянальныя магчымасці CLR падыходзяць для розных моў праграмавання, якія ўваходзяць у гэтае асяроддзе.
| .NET Framework | |
|---|---|
 | |
 | |
| Тып | Камп’ютарная платформа |
| Распрацоўшчык | Microsoft |
| Аперацыйная сістэма | Windows |
| Першы выпуск | 13 лютага 2002 |
| Апошняя версія |
|
| Ліцэнзія | ліцэнзія MIT[d] |
| Сайт | microsoft.com/net |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Лічыцца, што платформа .NET Framework з’явілася адказам кампаніі Microsoft на набраўшую да таго часу вялікую папулярнасць платформу Java кампаніі Sun Microsystems (цяпер належыць Oracle).
Хаця .NET з’яўляецца патэнтаванай тэхналогіяй карпарацыі Microsoft і афіцыйна разлічана на работу пад аперацыйнымі сістэмамі сямейства Microsoft Windows, існуюць незалежныя праекты (перш усяго гэта Mono и Portable.NET), якія дазваляюць запускаць праграмы .NET на некаторых іншых аперацыйных сістэмах. У цяперашні час .NET Framework атрымлівае развіццё ў выглядзе .NET Core, якая пачаткова прадугледжвае кросплатформавую распрацоўку і эксплуатацыю.
Распрацоўка
Распрацоўка праграмнай платформы пачалася ў 1999 годзе[2]. Афіцыйна пра новую распрацоўку было аб’яўлена 13 студзеня 2000 года, у дзень, калі Біл Гейтс афіцыйна аб’явіў пра перадачу паста кіраўніка Microsoft Стыву Балмеру. У гэты дзень кіраўніцтвам карпарацыі была агучана новая стратэгія кампаніі, якая атрымала назву Next Generation Windows Services (NGWS, «новае пакаленне служб Windows»). Новая стратэгія павінна была злучыць у адзіны набор існуючыя и будучыя распрацоўкі Microsoft для прадастаўлення магчымасці карыстальнікам працаваць з Сусветным павуціннем з бязправадных прылад, якія валодаюць доступам у Інтэрнэт, як са стацыянарных камп’ютараў[3].
Мэты і задачы
Падчас прэс-канферэнцыі, якая праходзіла ў той дзень, Балмер заявіў, что, нягледзячы на вялізныя магчымасці дамашніх камп’ютараў, карпарацыя лічыць важным забяспячэнне гарантаванай работы служб новага пакалення і на прыладах, якія адрозніваюцца ад ПК. Што датычыцца Гейтса, то аналітык кампаніі Patricia Seybold Group Энн Томас Мейнс, прааналізаваўшы ягоныя словы, заявіла пра тое, што кампаніі будзе карысны адыход ад арыентацыі выключна на стацыянарныя камп’ютары і пераход да распрацоўкі пад мабільныя прылады. Паводле яе адзнакі, Гейтс увазвесціў курс на пераход да новай эры работы з камп’ютарам, якая не будзе цвёрда прывязаная да Windows.[3]
З прычыны невялікай магутнасці крыніц сілкавання мабільных прылад захоўванне і перадача даных павінна ажыццяўляцца серверамі, тады як на той момант практычна ўся карыстальніцкая інфармацыя і ПО захоўваліся на стацыянарных камп’ютарах лакальна. Тады ідэя пераходу да «серверацэнтрычнай» мадэлі мела моцную падтрымку сярод кіраўнікоў буйнейшых IT-кампаній. Так, напрыклад, Скот МакНілі, кіраўнік Sun Microsystems, абвясціў пра набыццё кампаніі офіснага ПЗ, які канкурыраваў с Microsoft Office, для пераходу да сервер-кліенцкага ПЗ.[3]