Nadine Gordimer
Nadine Gordimer (20. novembar 1923 – 13. juli 2014) bila je južnoafrička književnica, politička aktivistica i dobitnica Nobelove nagrade za književnost 1991. godine. Bila je prepoznata kao žena koja je kroz svoje veličanstveno epsko pisanje – po riječima Alfreda Nobela – od velike koristi za čovječanstvo.[1]
| Nadine Gordimer | |
|---|---|
| Rođenje | 20. novembar 1923. Springs, Transvaal, Južnoafrička Republika |
| Smrt | 13. juli 2014 (90 godina) Johannesburg, Južnoafrička Republika |
| Zanimanje | Književnica |
| Jezik | Engleski |
| Nacionalnost | Južnoafrikanka |
| Period | Period aparthejda |
Poznata djela
| |
| Suprug(a) |
|
| Nagrade |
|
Pisanje Nadine Gordimer uglavnom se odnosilo na pitanja vezana oko moralnih i rasnih problema, naročito u tom periodu aktuelnom problemu aparthejda u Južnoj Africi. U okviru tog režima, zabranjeni su njeni radovi poput Burgerova kćerka i Julski ljudi. Bila je aktivistica Antiaparthejdskog pokreta, pridruživši se Afričkom nacionalnom kongresu tokom dana kada je organizacija zabranjena, a Nelsonu Mandeli dala je savjet za njegovom poznati odbrambeni govor iz 1964, na suđenju koje je dovelo do njegovog osuđivanja na doživotnu kaznu zatvora.
Biografija
Nadine Gordimer je rođena u blizini Springsa, rudarskog gradića u blizini East Randa. Njen otac, Isidore Gordimer, je bio jevrejski imigrant iz Žagarė (tadašnjeg Ruskog carstva, današnje Litvanije),[2][3] a majka, Hannah Gordimer, je bila iz Londona.[4][5] Nadine je odrasla u sekularnoj porodici.[2]
Prvo objavljeno djelo joj je bila kratka priča za djecu "The Quest for Seen Gold," objavljena 1937. godine u Children's Sunday Expressu. Dođi sutra ponovo je njena druga priča za djecu objavljena nekako u isto vrijeme kao i prva. Sa 16 godina objavljuje svoju prvu fikciju za odrasle.[6]
Godinu dana je studirala na Univerzitetu u Witwatersrandu. Kako nije diplomirala, preselila se u Johanesburg 1948. godine, gdje je nastavila živjeti. U Johanesburgu je nastavila pisati i objavljivati uglavnom u lokalnim časopisima iz Južne Afrike. Prikupila je mnoge priče iz tog perioda života i objavila ih u Face to Face 1949. godine.
Nagrade
- Nobelova nagrada za literaturu (1991)
- Nagrada Booker (1974)