Μπουμπάνεσβαρ

Το όνομα Μπουμπάνεσβαρ (ଭୁବନେଶ୍ୱର) προέρχεται από το Τριμπουμπάνεσβαρ (ତ୍ରିଭୁବନେଶ୍ୱର). Κυριολεκτικά σημαίνει ο Κύριος (Εσβάρ) του Τρίτου Κόσμου (Τριμπουμπάν), αναφερόμενος στον Σίβα.^[4]

Ο θεμέλιος λίθος της σύγχρονης πόλης του Μπουμπάνεσβαρ τοποθετήθηκε το 1948, αν και οι περιοχές μέσα και γύρω από την πόλη έχουν ιστορία που χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. ή νωρίτερα.^[5]

Το Νταούλι, κοντά στο Μπουμπάνεσβαρ, ήταν ο τόπος του πολέμου Καλίνγκα (262-261 π.Χ.), στον οποίο ο αυτοκράτορας Ασόκα των Μαουρύα εισέβαλε και προσάρτησε την Καλίνγκα.^[5] Ένα από τα πληρέστερα κείμενα του αυτοκράτορα Ασόκα, χρονολογείται μεταξύ του 272-236 π.Χ., παραμένει σκαλισμένο σε βράχο 8 χιλιομέτρων στα νοτιοδυτικά της σύγχρονης πόλης.^[6] Μετά την παρακμή της αυτοκρατορίας των Μαουρύα, η περιοχή τέθηκε υπό την εξουσία της δυναστείας των Μαχαμεγκαβάνα. Ο Χαραβέλα είναι ο πιο γνωστός κυβερνήτης τους. Η επιγραφή Χαθιγκούμφα βρίσκεται στις σπηλιές Ουνταγιαγκίρι και Χανταγκίρι κοντά στο Μπουμπάνεσβαρ. Η περιοχή κυβερνήθηκε στη συνέχεια από πολλές δυναστείες, όπως οι Σαταβαχάνα, Γκούπτα και Μαθάρα.^[5]

Τον 7ο αιώνα, η δυναστεία Σομαβάμσι ή Κεσάρι καθιερώθηκε στην περιοχή και δημιούργησε αρκετούς ναούς. Μετά τους Κεσάρι, οι Ανατολικοί Γκάνγκα κυριάρχησαν στην περιοχή Καλίνγκα μέχρι τον 14ο αιώνα μ.Χ. Η πρωτεύουσα Καλινγκαναγκάρ βρίσκεται στην σημερινή περιοχή του Μπουμπάνεσβαρ. Μετά από αυτούς, ο Μουκούντα Ντέβα της δυναστείας Μπόι - ο τελευταίος Ινδουιστής αρχηγός της περιοχής μέχρι τους Μαράτα, ανέπτυξε διάφορα θρησκευτικά κτίρια στην περιοχή.^[5] Οι περισσότεροι παλαιότεροι ναοί στο Μπουμπάνεσβαρ χτίστηκαν μεταξύ του 8ου και του 12ου αιώνα, υπό την επιρροή των Σάιβα. Ο ναός Ανάντα Βασουντέβα είναι ο μοναδικός παλιός ναός του Βισνού στην πόλη.^[7] Το 1568, η αφγανική δυναστεία Καρράνι απέκτησε τον έλεγχο της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας τους, οι περισσότεροι ναοί και άλλες δομές καταστράφηκαν ή παραμορφώθηκαν.^[5]

Τον 16ο αιώνα, η περιοχή βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Μογγολικής αυτοκρατορίας της Ινδίας (Μουγκάλ). Οι Μαράτα, οι οποίοι διαδέχτηκαν τους Μουγκάλ στα μέσα του 18ου αιώνα, ενθάρρυναν το προσκύνημα στην περιοχή. Το 1803, η περιοχή πέρασε στη Βρετανία και ήταν μέρος της Προεδρίας της Βεγγάλης (μέχρι το 1912), της επαρχίας Μπιχάρ και Ορίσα (1912-1936) και της επαρχίας Ορίσα (1936-1947).^[5] Η πρωτεύουσα της επαρχίας Ορίσα ήταν το Κουτάκ, η οποία ήταν ευάλωτη στις πλημμύρες και υπέφερε από περιορισμούς χώρου. Εξαιτίας αυτού, στις 30 Σεπτεμβρίου 1946, εισήχθη πρόταση για τη μετακίνηση της πρωτεύουσας σε νέα πρωτεύουσα. Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας, το θεμέλιο της νέας πρωτεύουσας τοποθετήθηκε από τον πρωθυπουργό Τζαβαχαρλάλ Νεχρού στις 13 Απριλίου 1948.^[5]

Το όνομα της νέας πρωτεύουσας προέρχεται από το "Τριμπουμπάνεσβαρ" ή "Μπουμπάνεσβαρ" (κυριολεκτικά "Άρχοντας της Γης"), όνομα του Σίβα. Είναι η θεότητα του ναού Λινγκαράτζα.^[4] Η νομοθετική συνέλευση της Ορίσσα μεταφέρθηκε από το Κουτάκ στο Μπουμπάνεσβαρ το 1949.^[5] Το Μπουμπάνεσβαρ χτίστηκε ως σύγχρονη πόλη, σχεδιασμένη από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Όττο Κενιξμπέργκερ με μεγάλους δρόμους, κήπους και πάρκα.^[8] Αν και μέρος της πόλης ακολούθησε το σχέδιο, η πόλη εξαπλώθηκε ταχύτατα τις επόμενες δεκαετίες, υπερβαίνοντας τη διαδικασία σχεδιασμού.^[9] Σύμφωνα με την πρώτη απογραφή της ανεξάρτητης Ινδίας, που ελήφθη το 1951, ο πληθυσμός της πόλης ήταν μόλις 16.512 άτομα. Από το 1952 έως το 1979, διοικούνταν από ένα ναγκάρ παντσαγιάτ. Ο δήμος του Μπουμπάνεσβαρ ιδρύθηκε μόλις στις 12 Μαρτίου 1979. Στην απογραφή του 1991, ο πληθυσμός του Μπουμπάνεσβαρ αυξήθηκε σε 411.542 άτομα. Ως εκ τούτου, στις 14 Αυγούστου 1994 ιδρύθηκε η Δημοτική Επιχείρηση του Μπουμπάνεσβαρ.^[5]

Το Μπουμπάνεσβαρ βρίσκεται στην περιοχή Χόρντα της Οντίσα.^[10] Βρίσκεται στις ανατολικές παράκτιες πεδιάδες, κατά μήκος του άξονα των Ανατολικών Γκατ.^[11] Βρίσκεται σε υψόμετρο 45 μέτρων.^[11] Βρίσκεται νοτιοδυτικά του ποταμού Μαχανάντι που σχηματίζει το βόρειο όριο της μητροπολιτικής περιοχής του Μπουμπάνεσβαρ, μέσα στο δέλτα του.

Η πόλη οριοθετείται από τον ποταμό Ντάγια στα νότια και τον ποταμό Κουαχάι στα ανατολικά.^[11] Το καταφύγιο άγριας ζωής Τσάντακα και ο ζωολογικός κήπος Ναντάνκαναν βρίσκονται στο δυτικό και βόρειο τμήμα του Μπουμπάνεσβαρ, αντίστοιχα.^[8]

Το Μπουμπάνεσβαρ χωρίζεται τοπογραφικά σε δυτικά όρη και ανατολικές πεδιάδες, με λόφους στα δυτικά και βόρεια μέρη.^[11] Η λίμνη Κάντζια στα βόρεια προάστια προσφέρει πλούσια βιοποικιλότητα και είναι υγρότοπος εθνικής σημασίας.^[12] Τα εδάφη του Μπουμπάνεσβαρ αποτελούνται από 65% λατερίτη, το 25% είναι αλλουβιακά εδάφη και το 10% είναι ψαμμίτης.^[13] Το Γραφείο Ινδικών Προτύπων τοποθετεί την πόλη στη σεισμική ζώνη 3 σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από το 1 έως το 4 κατά σειρά αυξανόμενης ευαισθησίας σε σεισμούς.^[14] Το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι υπάρχει "πολύ υψηλός κίνδυνος βλάβης" από ανέμους και κυκλώνες.^[14] Ο κυκλώνας του 1999 προκάλεσε μεγάλες ζημιές σε κτίρια, την υποδομή της πόλης και σκότωσε πολλά άτομα.^[15][16] Οι πλημμύρες στις περιοχές χαμηλού υψομέτρου έχουν γίνει κοινές λόγω μη προγραμματισμένης ανάπτυξης.^[13][17]

Κλίμα

Το Μπουμπάνεσβαρ έχει τροπικό κλίμα σαβάνας, το οποίο έχει την συντομογραφία Aw σύμφωνα με την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν. Η ετήσια μέση θερμοκρασία είναι 27.4 °C και οι μηνιαίες μέσες θερμοκρασίες είναι 22-32 °C.^[18] Τα καλοκαίρια (Μάρτιος έως Ιούνιος) είναι ζεστά και υγρά, όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες φτάνουν τους 30 °C. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι μέγιστες θερμοκρασίες συχνά υπερβαίνουν τους 40 °C σε ξηρές περιόδους τον Μάιο και τον Ιούνιο.^[18] Ο χειμώνας διαρκεί μόνο περίπου δέκα εβδομάδες. Τότε, τα εποχιακά χαμηλά βυθίζονται στους 15-18 °C τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Ο Μάιος είναι ο ζεστότερος μήνας, όταν οι ημερήσιες θερμοκρασίες κυμαίνονται στους 32-42 °C. Ο Ιανουάριος, ο ψυχρότερος μήνας, έχει θερμοκρασίες που κυμαίνονται στους 15-28 °C. Η υψηλότερη καταγραφείσα θερμοκρασία φτάνει τους 45 °C και η χαμηλότερη είναι 12 °C.^[18]

Οι βροχές φέρνονται από το τμήμα του κόλπου της Βεγγάλης του νοτιοδυτικού καλοκαιρινού μουσώνα^[19] χτυπούν το Μπουμπάνεσβαρ από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, παρέχοντας το μεγαλύτερο μέρος της ετήσιας βροχόπτωσης των 1.542 χιλιοστόμετρων. Η μεγαλύτερη μηνιαία βροχόπτωση που φτάνει τα 330 χιλιοστόμετρα εμφανίζεται τον Αύγουστο.^[18]

Πληθυσμός

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της πόλης ήταν 837.737 άτομα, ενώ η μητροπολιτική περιοχή είχε πληθυσμό 881.988 κατοίκων^[22] Σύμφωνα με το Ινδικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στο Χαραγκπούρ, το αστικό συγκρότημα Μπουμπάνεσβαρ-Κουτάκ είχε έκταση 721.9 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.9 εκατομμυρίων κατοίκων το 2008.^[23] Στην απογραφή του 2011, καταγράφηκαν 445.233 άνδρες και 392.504 γυναίκες.

Αλφαβητισμός

Ο αλφαβητισμός ανδρών ανερχόταν στο 95.69%, ενώ ο αλφαβητισμός των γυναικών ανερχόταν στο 90.26%. Περίπου 75.237 κάτοικοι ήταν κάτω των έξι ετών. Το ποσοστό αλφαβητισμού του Μπουμπάνεσβαρ είναι 93.15%, σημαντικά μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο του 74.04%.^[24]

Γλώσσα

Η κύρια γλώσσα που ομιλείται στην πόλη είναι η Όντια, ωστόσο τα αγγλικά και τα Χίντι είναι κατανοητά από τους περισσότερους κατοίκους. Αν και οι Όντια αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, στην πόλη υπάρχουν και μετανάστες από το Μπιχάρ, τη Δυτική Βεγγάλη και το Τζαρκάντ. Η ανάπτυξη της πληροφορικής και του τομέα της εκπαίδευσης στο Μπουμπάνεσβαρ άλλαξε το δημογραφικό προφίλ της πόλης.

Πανοραμική άποψη του Ναού Μουκτεσβάρα