Συμβούλιο της Ευρώπης

Σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, στις 19 Σεπτεμβρίου 1946, ο Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ αναφέρθηκε σε ένα «είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» και στη δημιουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης.^[2][3] Είχε μιλήσει σχετικά για Συμβούλιο της Ευρώπης, ήδη από το 1943, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή.^[2]

Η μελλοντική δομή του Συμβουλίου της Ευρώπης, συζητήθηκε σε συγκεκριμένο συνέδριο από αρκετές εκατοντάδες κορυφαίους πολιτικούς, εκπροσώπους της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών, στη Χάγη της Ολλανδίας, το 1948. Υπήρχαν δύο σχολές σκέψης οι οποίες ανταγωνίζονταν. Ορισμένοι τάχθηκαν υπέρ ενός κλασικού διεθνούς οργανισμού με εκπροσώπους των κυβερνήσεων, ενώ άλλοι προτίμησαν ένα πολιτικό τόπο δημόσιας συζήτησης για τους βουλευτές. Και οι δύο προσεγγίσεις τελικά συνδυάστηκαν, με τη δημιουργία της Επιτροπής Υπουργών και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, σύμφωνα με το Καταστατικό του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτή η διπλή διακυβερνητική και διακοινοβουλευτική δομή, αντιγράφηκε αργότερα από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).

Το Συμβούλιο της Ευρώπης ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου του 1949 από τη Συνθήκη του Λονδίνου. Η Συνθήκη του Λονδίνου ή αλλιώς το Καταστατικού του Συμβουλίου της Ευρώπης, υπεγράφη στο Λονδίνο την ημέρα εκείνη από δέκα μέλη: Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Πολλά άλλα κράτη ακολούθησαν, ειδικά μετά τις δημοκρατικές μεταβάσεις στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης περιλαμβάνει τώρα όλα τα ευρωπαϊκά κράτη εκτός της Λευκορωσίας, του Καζακστάν, της Πόλης του Βατικανού και των ευρωπαϊκών κρατών με περιορισμένη αναγνώριση.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης δημιούργησε και χρησιμοποιεί ως επίσημο σύμβολο την περίφημη Ευρωπαϊκή σημαία, με 12 χρυσά αστέρια τοποθετημένα σε ένα κύκλο σε μπλε φόντο, από το 1955 και τον Ευρωπαϊκό ύμνο που βασίζεται στην Ωδή στη Χαρά, στο τελευταίο κομμάτι της Ενάτης συμφωνίας του Λούντβιχ φαν Μπετόβεν, από το 1972.

Στις 5 Μαΐου 1964, στη 15η επέτειο από την ίδρυσή του, το Συμβούλιο της Ευρώπης θέσπισε την 5η Μαΐου ως Ημέρα της Ευρώπης.^[4]

Παρά το γεγονός ότι προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, η ιδιωτική και δημόσια χρήση της ευρωπαϊκής σημαίας ενθαρρύνεται, ώστε να συμβολίσει μια ευρωπαϊκή διάσταση. Για να αποφευχθεί η σύγχυση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία στη συνέχεια ακολούθησε χρησιμοποιώντας την ίδια σημαία στη δεκαετία του 1980, καθώς και άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, το Συμβούλιο της Ευρώπης συχνά χρησιμοποιεί μια τροποποιημένη έκδοση με ένα πεζό "e" στο κέντρο των αστεριών, που αναφέρεται ως «λογότυπο του Συμβουλίου της Ευρώπης».^[5]

Σημαία	Χώρα	Ημερομηνία ένταξης
	Βέλγιο	Ιδρυτής
	Δανία	Ιδρυτής
	Γαλλία	Ιδρυτής
	Ιρλανδία	Ιδρυτής
	Ιταλία	Ιδρυτής
	Λουξεμβούργο	Ιδρυτής
	Ολλανδία	Ιδρυτής
	Νορβηγία	Ιδρυτής
	Σουηδία	Ιδρυτής
	Ηνωμένο Βασίλειο	Ιδρυτής
	Ελλάδα	9 Αυγούστου 1949
	Τουρκία	9 Αυγούστου 1949
	Ισλανδία	7 Μαρτίου 1950
	Γερμανία	13 Ιουλίου 1950
	Αυστρία	16 Απριλίου 1956
	Κύπρος	24 Μαΐου 1961
	Ελβετία	6 Μαΐου 1963
	Μάλτα	29 Απριλίου 1965
	Πορτογαλία	22 Σεπτεμβρίου 1976
	Ισπανία	24 Νοεμβρίου 1977
	Λίχτενσταϊν	23 Noεμβρίου 1978
	Άγιος Μαρίνος	16 Noεμβρίου 1988
	Φινλανδία	5 Μαΐου 1989
	Ουγγαρία	6 Noεμβρίου 1990
	Πολωνία	26 Noεμβρίου 1991
	Βουλγαρία	7 Μαΐου 1992
	Εσθονία	14 Μαΐου 1993
	Λιθουανία	14 Μαΐου 1993
	Σλοβενία	14 Μαΐου 1993
	Τσεχία	30 Ιουνίου 1993
	Σλοβακία	30 Ιουνίου 1993
	Ρουμανία	7 Οκτωβρίου 1993
	Ανδόρα	10 Noεμβρίου 1994
	Λετονία	10 Φεβρουαρίου 1995
	Αλβανία	13 Ιουλίου 1995
	Μολδαβία	13 Ιουλίου 1995
	Βόρεια Μακεδονία	9 Noεμβρίου 1995
	Ουκρανία	9 Νοεμβρίου 1995
	Κροατία	6 Noεμβρίου 1996
	Γεωργία	27 Απριλίου 1999
	Αρμενία	25 Ιανουαρίου 2001
	Αζερμπαϊτζάν	25 Ιανουαρίου 2001
	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	24 Απριλίου 2002
	Σερβία	3 Απριλίου 2003
	Μονακό	5 Οκτωβρίου 2004
	Μαυροβούνιο	11 Μαΐου 2007

Πρώην Μέλη

Σημαία	Χώρα	Ημερομηνία ένταξης	Ημερομηνία εξόδου	Σημειώσεις
	Ρωσία	28 Φεβρουαρίου 1996	16 Μαρτίου 2022	Ανεστάλη από τα δικαιώματα εκπροσώπησής της στην Επιτροπή Υπουργών και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση στις 25 Φεβρουαρίου 2022, λόγω της εισβολής στην Ουκρανία. Στις 10 Μαρτίου 2022 η Ρωσία ανακοίνωσε από πλευράς της, ότι δεν θα συμμετείχε πλέον στον οργανισμό. Στις 15 Μαρτίου 2022, η Ρωσία κίνησε διαδικασία αποχώρησης από το Συμβούλιο, με επίσημη κοινοποίησή της για απόσυρση με ισχύ στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Στις 16 Μαρτίου 2022, η Επιτροπή Υπουργών αποφάσισε να αποβάλλει τη Ρωσία με άμεση ισχύ.
	Σάαρλαντ	13 Αυγούστου 1950	1 Ιανουαρίου 1957	Το Σάαρλαντ ενώθηκε με την Δυτική Γερμανία την 1η Ιανουαρίου 1957.
	Σερβία και Μαυροβούνιο	3 Απριλίου 2003	5 Ιουνίου 2006	Διαλύθηκε μετά την ανεξαρτησία του Μαυροβουνίου τον Ιούνιο του 2006. Η Σερβία ανακηρύχθηκε ότι θα κρατήσει την έδρα της πρώην χώρας στο συμβούλιο ενώ, το Μαυροβούνιο επανεντάχθηκε ως ανεξάρτητη ξεχωριστή οντότητα στις 11 Μάϊου 2007.
	Τσεχοσλοβακία	21 Ιανουαρίου 1991	31 Δεκεμβρίου 1992	Διαλύθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1992. Η Τσεχία και η Σλοβακία ως ξεχωριστά ανεξάρτητα κράτη εντάχθηκαν ξανά στο συμβούλιο στις 30 Ιουνίου 1993.

•  Βατικανό - Το Βατικανό δεδομένου ότι είναι θεοκρατικό κράτος δεν είναι μέλος του Συμβουλίου, αλλά έχει υπογράψει ως παρατηρητής.
• Καζακστάν - Το Καζακστάν είναι διηπειρωτική χώρα με ένα μικρό μέρος του να εκτείνεται στην Ανατολική Ευρώπη. Έχει εκφράσει το ενδιαφέρον για υποψηφιότητα αλλά απαιτείται περαιτέρω ανάπτυξη στα ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της χώρας.
•  Λευκορωσία - Η Λευκορωσία είναι υποψήφιο κράτος για ένταξη στο Συμβούλιο. Η ένταξή της έχει καθυστερήσει λόγω ανησυχιών σε θέματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη χρήση της θανατικής ποινής στη χώρα.

• Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες
• Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών
• Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας

• Council of Europe: Επίσημος ιστότοπος
• Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων: Συμβούλιο της Ευρώπης
• Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας: Το Συμβούλιο της Ευρώπης και η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων