Al-Farabi
Al-Farabi (turke Farabi, arabe ابو نصر محمد بن محمد الفارابي Abū Naṣr Muḥammad ibn Muḥammad Al Fārābī;[1] por aliaj registritaj variantoj de lia nomo vidu sube), konata en Okcidenta mondo kiel Alfarabius[2] aŭ Alfarabio (ĉ. 872[3] en Farab aŭ Otrar (nuntempa Kazaĥio)[4] – inter 14a de Decembro, 950 kaj 12a de Januaro, 951 en Damasko),[4] estis fama Turka filozofo kaj juristo kiu verkis en la fakoj de politika filozofio, metafiziko, etiko kaj logiko. Li estis ankaŭ sciencisto, kosmologo, matematikisto kaj muzika fakulo.[5]
| Al-Farabi | |
|---|---|
 | |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de novembro 869 en Otrar |
| Morto | 30-an de novembro 949 (80-jaraĝa) en Damasko |
| Lingvoj | araba • persa • sogda |
| Ŝtataneco | Abasida Kaliflando |
| Okupo | |
| Okupo | filozofo • fizikisto • muzika teoriisto |
| Verkoj | Ara Ahl al Madina al Fadila message in the mind Alfarabi's Philosophy of Plato and Aristotle Kitab al-Musiqa al-Kabir |
En araba filozofia tradicio, li estis konata laŭ la honora titolo "la Dua Majstro", post Aristotelo.[6] Li estis konsiderata kiel konservinto de originaj greklingvaj tekstoj dum la Mezepoko pro siaj komentarioj kaj traktaĵoj, kaj influo super multaj elstaraj filozofoj, kiaj Aviceno kaj Maimonido. Pere de siaj verkoj, li iĝis bone konata kaj en Oriento kaj en Okcidento.
Poligloto
Estus legendo laŭ kiu Al-Farabi estus poligloto kiu scipovus 70 lingvojn[1].