Bilabiala nazalo

Bilabiala nazalo
	m
Priskribo de la signo de la IFA	Latina minusklo m
IPA-numero	114
Kodoj
HTML, dekume	m
Unikodo, deksesume	U+006D
X-SAMPA	m
Kirshenbaum	m
Brajlo de IFA
Sono
	Sona ekzemplo
	[ma ʔama]
	Ĉu problemoj aŭdigi ĉi tiun dosieron? Vidu helpon.
	v • d • r

La dulipa aŭ bilabiala naza konsonanto estas konsonanto sono uzata en plej parolataj lingvoj. La simbolo en la Internacia Fonetika Alfabeto kiu reprezentas tiun sonon estas m, kaj la ekvivalenta X-SAMPA simbolo estas m. Esperanto havas bilabialan nazan sonon kaj ĝi estas reprezentita de la ortografio "m".

Ĝi estas unu el la unuaj sonoj kiuj lernas novnaskitojn. Ĝi ĉeestas en 94,2% de la lingvoj. La mohaŭka lingvo estas unu el la malmultaj lingvoj kiuj ne havas tiun sonon.

Karakterizaĵoj

Bilabiala nazalo karakterizaĵoj:

Ĝia punkto de artikulacio estas bilabiala, kiu signifas ke ĝi estas artikita per ambaŭ lipoj,
Ĝia fonado tipo estas voĉa, kio signifas ke la voĉkordoj vibras dum la artiko.
Ĝi estas naza konsonanto, kio signifas ke aero eliras tra la nazo.
Ĝi estas centra konsonanto, kio signifas ke estas produktita permesante aeron flui tra la mezo de la lango, prefere ol tra la flankoj.

En aliaj lingvoj

Angla: him [hɪm] 'li (objekto)'
Araba: مطابخ [mɑtˤɑːbix], 'kuirejoj'
Ĉeĥa: muž [mʊʃ], 'viro'
Esperanto: ambaŭ [aɱbaŭ] 'ambaŭ'
Franca: manger [mɑʒe], 'manĝi'
Germana: rühmen [ʀyːmən], 'dankon'
Greka: μάζα [ma.za], 'maso'
Hispana: grumete [gɾume̞te̞]
Itala: mamma [mamma], 'panjo'
Kartvela: სამი [Sami], 'tri'
Pola: mężczyzna [mɛɲʂt͡ʂɨzna], 'viro'