Hjalmar Branting

Karl Hjalmar BRANTING Pri tiu ĉi sono (sveda prononco), naskiĝis la 23-an de novembro 1860 en la paroĥo de Klara[1] nuntempe en Stokholmo, forpasis la 24-an de februaro 1925 en la paroĥo de Adolf Fredrik[1] ankaŭ en Stokholmo, estis sveda ĵurnalismo kaj socialdemokrata politikisto, kiu estris la socialdemokratian partion ekde 1907 ĝis sia morto. Li servis en tri oficperiodoj kiel ĉefministro de Svedio, kiu estis kaj historie unua socialdemokrata kaj la unua demokratie elektita sub universala voĉdonrajto en 1921. Tiel li iĝis la unua demokrata socialisma registarestro en okcidenta eŭropo.

Hjalmar Branting
Nobel-premiito
Hjalmar Branting en 1917
Hjalmar Branting en 1917
Persona informo
Karl Hjalmar Branting
Naskiĝola 23-a de novembro 1860
en Svedio, Klara-paroĥo, Stokholmo, Stockholms län
Mortola 24-an de februaro 1925 (64‑jara)
en Svedio, Adolf Fredrik–paroĥo, Stokholmo, Stockholms län
TomboAdolf Fredrik Church cemetery vd
ReligioEklezio de Svedio vd
Lingvojsveda vd
LoĝlokoAdlern Mindre 1 (Branting-domo) vd
ŜtatanecoSvedio vd
Alma materUniversitato de Upsalo vd
PartioSveda socialdemokratia partio
Subskribo Hjalmar Branting
Familio
PatroLars Gabriel Branting vd
PatrinoEmerentia Maria Charlotta af Georgii vd
Edz(in)oAnna Branting
InfanojGeorg Branting • Sonja Branting-Westerståhl vd
Profesio
Okupopolitikistodiplomatoĵurnalistoredaktoro vd
Aktiva enStokholmo vd
Sveda ĉefministro
Dum10-a de marto 192027-a de oktobro 1920
AntaŭuloNils Edén
SekvantoGerhard Louis De Geer
Dum13-a de oktobro 192119-a de aprilo 1923
AntaŭuloOscar von Sydow
SekvantoErnst Trygger
Dum18-a de oktobro 192424-a de januaro 1925
AntaŭuloErnst Trygger
SekvantoRickard Sandler
Sveda ministro pri eksteraj aferoj
Dum13-a de oktobro 192119-a de aprilo 1923
AntaŭuloHerman Wrangel
SekvantoCarl Hederstierna
Sveda ministro pri financoj
Dum19-a de oktobro 19175-a de januaro 1918
AntaŭuloConrad Carleson
SekvantoFredrik Vilhelm Thorsson
vdFonto: Vikidatumoj
vdr

Kariero

La pli gravaj taskoj de Branting inkluzivis parlamentanon en la antaŭa dua ĉambro, 1897–1925; Socialdemokratojn partiestron, 1907–1925; Ministro pri Financoj, 1917–1918; kaj ĉefministron 1920, 1921–1923 (kiam li ankaŭ estis Ministro pri Eksteraj Aferoj) kaj 1924–1925. Hjalmar Branting ricevis la Nobel-premion pri paco en 1921 kune kun Christian Lange pro siaj grandaj klopodoj en la Ligo de Nacioj.

Branting edziĝis al la ĵurnalisto Anna Jäderin en 1884. Kune ili havis du filojn: Georg (1887-1965),[2] advokato, parlamentano kaj publicisto, kaj Sonja (1890-1981),[2] advokato, feministo, parlamentano kaj edzino de advokato Olof Westerståhl (1884-1948) kaj patrino de politika sciencisto Jörgen Westerståhl. Hjalmar Branting estis ankaŭ la duonpatro de Vera von Kræmer (1878–1940) kaj Henry von Kræmer (1880–1957), infanoj de Anna Branting dum sia geedzeco kun leŭtenanto Gustav von Kræmer.

Notoj