Clara Peya

Clara Peya baliabide ekonomikoak dituen familian hazi zen. Bere gurasoak medikuak izaki, ama tematu zen bi alabek pianoa jotzen ikas zezaten. Ariadnak, zaharrenak, 16 urterekin utzi zuen eta Clarak jarraitu. 14 urterekin adierazi zien gurasoei lesbiana zela.^[1][3]

15 urterekin ESMUC zentroan (Escola Superior de Música de Catalunya) sartu zen eta 2007an piano klasikoan lizentziatu zen. Ondoren jazz modernoa ikasten ibili zen Bartzelonako Taller de Músics-en. Hamabi urtez Leonid Sintsev izan zuen irakasle berarekin izandako formakuntza Errusiako Rimsky Korsakov kontserbatorioan jarraitu zuelarik. 23 urterekin hasi zen diskoak grabatzen. Argitaratzen dituen diskoak berak autofinantziatzen ditu. Bere estilo propioa garatu du eta azken urteetan ez du partiturarik erabiltzen, buruz jotzen du. ^{[4][5] [6] [7]} 2019an argitara eman du A A (Analogia de l’A-mort) lana, pianoa bakarrik duen bere lehendabiziko lana eta publiko aurrean kontzertu bakarra izango duena.^[8]

Talde-proiektuak

Ahizparekin batera Les Impuxibles antzerki konpainia abian jarri du. Bere musika propioan aritzeaz gain, diziplina anitz eta ezberdinetan egin izan ditu ekarpenak: "Mares i filles" eta ''Homes foscos" musikaletarako musika, "Jane Eyre" antzezlanaren musika, "Limbo" dantza antzerkiaren muntaian, "Garbuix" zirku espektakuluan, baita "4Carmen" sakeleko operan ere. ^{[4] [9]}

2019an Marc Artigau dramaturgo eta idazlearekin Una habitació buida musikala sortu du, Llançat antzerki konpainiak interpretatu duena. Teknologia digitalek egunerokotasunean izan ditzaketen eraginak aztertzen dituen distopia futurista da.^[10] Klabe intimistan teknologia digitalak eta kapitalismoa mediatizatzen dituzten giza-harremanak jartzen ditu eszenatokian.^[11]

Aktibismoa

Aktibista feminista bezala emakume eta gizonen paritatea aldarrikatzen du, emakumeak omendu bere konposizioekin, baita maitasun erromantikoaren aurka egin ere. ^{[5][12][13][14][6][15]} Lesbiana ikusgaia da eta 2017an eta 2019an VisibLES Kultura Lesbianoen Jaialdian parte hartu zuen,^[16] Lesbofobia salatzen duen dokumentalean ere parte hartu du.^[17][18]

"Lesbiana feminista naizen aldetik, nazkatuta nago historia gizon zuriek, heterosexualek, klase ertain-altukoak idazteaz." [Jatorrizkoa: com a lesbiana feminista, estic farta que la història l'escriguin homes blancs, heterosexuals, de classe mitja-alta]^[19]

Bestelako hainbat musikariekin batera, beren abestiekin terrorismoa goratzea edo monarkia iraintzea bezalako delituekin zigortutako raperoen alde babesa adierazteko jarrera aktiboa izan du "Borboiak lapurrak dira" abestiarekin.^[20]

2017an Leioan egon zen Oceanes lana aurkezten.^[21]

2019an Estómac lan berriaren aurkezpenaren giraren barruan Arrigorriaga eta Sopelan emanaldiak egin ditu. Diska honetan jazz, rap, pop eta musika elektronikoaren soinuak nahasten ditu, baita amodio erromantikoaren ideia deseraiki ere, Oceanes (2017) lanarekin hasitako adierazpen feministarekin jarraitzeko. Berarekin batera ahotsean Magalí Saré eta baxu elektrikoan Vic Moliner aritu ziren.^[22][23]

• Declaracions (2009)
• +Declaracions (2011)
• Tot aquest silenci (2012)
• Tot aquest soroll (2013)
• Espiral (2014)
• Mímulus (2015)^[4]
• Oceanes (2017)^[24]
• Estómac (2018)^[14]
• Analogia de l A-mort (2019)^[25]
• Estat de larva (2020)

• 2019an Premi Nacional de Cultura ,Consell Nacional de la Cultura i de les Arts (CoNCA).^[26]
• 2018an Premi Enderrock urteko diskarik onenari Estómac lanarekin.^[27]

• Clara Peya elkarrizketa,(Bideoa, 2019)
• Clara Peya web ofiziala.
• Les impuxibles web ofiziala