Eulália Maria Lahmeyer Lobo
Eulália Maria Lahmeyer Lobo (Rio de Janeiro, 1924ko uztailaren 17a – ibidem, 2011ko maiatzaren 31) brasildar historialaria izan zen, historiako doktoregoa lortu zuen lehen emakume brasildarra[1].
| Eulália Maria Lahmeyer Lobo | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Rio de Janeiro, 1924ko uztailaren 17a |
| Herrialdea |  Brasil |
| Heriotza | Rio de Janeiroko estatua, 2011ko maiatzaren 31 (86 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | portugesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | historialaria |
Bizitza
Antônio Dias Leite eta Georgette Furquim Lahmeyer Leiteren alaba eta Antônio Dias Leite Júniorren arreba zen. Rio de Janeiroko Botafogo auzoan jaio zen[2]. Américo Jacobina Lacombek historia irakatsi zion ikastetxean eta eragin zion[3].
1944an Geografia eta Historian lizentziatu zen Brasilgo Unibertsitatean, eta hurrengo hamarkadan doktoretza lortu zuen Ameriketako Historian. 1980ko hamarkadan, Fluminense Unibertsitate Federalean irakasten hasi zen eta 1998an irakasle emeritu bihurtu zen. Rio de Janeiroko Unibertsitate Federalean ere irakatsi zuen 1963tik 1985era[4].
Brasilgo diktadura militarrean, erregimenaren jazarpena jasan zuen, 1965ean garbitu zuten, eta 1965az geroztik irakaskuntza eten zuen denbora luzez[3][2].
2011ko maiatzaren 31n hil zen[4].
Lanak
- História político-administrativa da agricultura brasileira: 1808-1889
- América Latina Contemporânea, Zahar, 1970
- Estudos Sobre a Rio Light, 2008
- Imigração Portuguesa no Brasil, Hucitec, 2001
- Rio de Janeiro Operario, Access, 1992
- História do Rio de Janeiro (bi liburukitan), Ibmec, 1978.
Erreferentziak
Kanpo estekak
Datuak: Q10278212
