Euskoalgonkin

1000. urtean, Kristobal Kolon Amerikara iritsi baino bost mende lehenago, bikingoak egungo L'Anse aux Meadows herrian kokatu ziren, baina ez ziren luzaroan egon.

1412an, Grundarfjörðuretik 500 itsas milia mendebaldera Euskal Herriko hogei baleontzi dabiltzala diote islandiar berriemaileek.^[3] Lehen agiri haiek ez dute esaten beste lurralderik aurkitu zuten Ipar Atlantikoan.

XV. mendean, euskaldunak balea ehizan eta bakailao arrantzan zebiltzan eta arrantza-postu aurreratuak ipini zituzten Labradorren eta Ternuan^[4]. Postu horietako handiena Red Baykoa izan zen, 900 lagun ingururekin.

Aurrerago, arrantzale europarrek, batez ere portugaldarrek eta espainiarrek, bisita ugari egin zituzten Ternuako arrain sardetara. Ingalaterrako eta Frantziako koroek ere espedizioak bidali zituzten Ipar Amerikara, Indietarako bide laburragoa aurkitzeko ez ezik, arrantza eskualdeak kartografiatzeko. Frantsesak San Laurendi golkoan kokatu eta Kanadako lurra bereganatzeari ekin zioten.

Amerindiar herritarren eta euskaldunen arteko hartu-emanak pidgin bat sortu zuen^[5][6]. Hiztegi murritza -euskara eta hizkuntza algonkinoen nahasketa bat- eta gramatika oinarri-oinarrizkoa zituen. ^[5] Ziurrenik, míkmaq eta innu (orduan montagnais deituak) herriek izan zuten euskaldunekin harremanik estuena, eta hizkuntza-hesia hausteko asmatu zen pidgina. Ordurako arrantzale euskaldunek beste pidgin bat sortua zuten Islandia mendebaldeko fiordoetan, euskaran eta islandieran oinarritua.

Hizkuntza algonkinetan zein euskaraz aditz pasiboa izateko <A> itsasten bada ere, ezin da esan euskara bezalako hizkuntza isolatu batek Amerikako hizkuntza aurreeuropar batekin inongo loturarik duenik.^[7]

Michel Usereau-ren hitzetan: «Euskal-amerindiar kreolera bat ez da inoiz izan. Hala ere, ba ote, harreman baketsuak izan zituzten herrien artean, hala nola euskaldunak eta amerindiarrak, pidgin bat garatzea? Peter Bakker Amsterdamgo Unibertsitateko ikerlariak baietz uste du. »

Luzaroan, historialariek uste izan dute Amerikan frantsesezko pidgin bat zegoela^[5], baina behin pidgin horren lexikoa ikusita, euskarazkoa zela frogatu zen.

Pidgin horren hiztun ezagunena Mathieu da Costa izan zen, Kanadan bizi izandako lehen beltza: ziur asko, frantsesa, nederlandera, portugesa eta «euskal pidgina» ezagunak zituen. Izan ere, dialekto hura bertoko herriek erabiltzen zuten merkataritza-hizkuntza erabiliena zen, duda barik.»^[8]

Morfologia

Pidginaren hitzek euskarazko morfologiari jarraitzen diote: ia hitz guztiek <A> dute itsatsita bukaeran. Adibidez, <kapitaina> hitzak (frantsesezko capitaine edo gaztelaniazko capitán hitzetik hartua) erromantze hizkuntzetan ez du <A> itsatsirik; pidginezko capitaina hitzak, aldiz, bai^[5].

Aipamenak

Esteban Garibai historialariak 1571n Anberesen argitaratutako kroniketan, euskara ikastea ez zela zaila frogatu nahirik, Kanadako amerindiar herriak aipatu zituen adibide gisa:^[9]

Lope Martinez de Isasti lezoar historialariak 1625ean honela idatzi zuen:^[4]

Euskalerritar baleazaleek kristautasuna ere eraman zuten hara. Hau da míkmaq herritar batek europar misiolari bati esandakoa:^[10]

Egun ia ez dugu pidgin honen beste aztarnarik. Eta ditugunak beste hizkuntza batzuetan daude eta hitz solte batzuk baino ez dituzte jasotzen. 1616an misiolari jesuita batek idatzi zuenez, Eskozia Berriko Port-Royaleko amerindiarrek frantziarrak agurtzeko adesquidex hitza erabiltzen zuten. 1603an Taduzaken zegoen misiolari frantziarrak aipatu zuen Montagnais amerindiarrek frantziarrak agurtzeko ania hitza erabiltzen zutela; haien arteko harremanetan, aldiz, nichtais hitza.

Hitz solteak

Pidginak, euskarazko hitzak ez ezik, frantsesetik (garramersies: grand merci, eskerrik asko) eta portugesetik (macharoa: passaro, hegaztia; chave: saber, jakin) hartutako hitzak ere bazituen^[9]. Hona hemen euskarazkoak.

Esaldiak

Ternua eta Labradorko amerindiarrek ez zuten kreolera oso bat eratu, mikmakerazko eta euskarazko hiztegietatik hartutako hitz solte edo esaldi batzuk baizik, frantses eta montagnais hizkuntzen aztarna ere badutenak.^[9]

Hona hemen algonkin-euskarazko esaldi batzuk:

• Algonkin-euskara => Ania, kir capitana?
• Euskara => Anaia, kapitaina al zara?

• Algonkin-euskara => Ania capitana ouias amiscou.
• Euskara => Anaia kapitaina kastor haragia.

• Algonkin-euskara => Endia chave Normandía.
• Euskara => Frantsesek gauza asko dakite.

• Algonkin-euskara => Gara gara ender-quir gara gara.
• Euskara => Gerra izango dugu.

• Algonkin-euskara => Nola zaude? Apezak obeto.
• Euskara => Nola zaude? Apaizak hobeto.

Hona hemen euskal jatorria duten edo euskaldunak nahiz pidgin haren hiztunak bertan izan zirela erakusten duten toponimoak:^[12][13]

Batzuen ustez, Quebeceko hiriburuaren lehendabiziko izenak, Huron herriak jarritako Hochelaga delakoaren -aga leku-atzizkiak, lotura izan lezake euskararekin.

Ezin da esan pidgin hori noiz desagertu zen, baina 1710ean ere erabiltzen zen. Peter Bakker ikertzaileak topatutako agiri batek zioen Kanadako mendebaldeko amerindiar herriek "hala moduzko lingua franca bat" erabiltzen zutela, "euskara eta beste hizkuntza basati batzuek osatutakoa".

Bestalde, egungo mikmakeraren zenbait hitz euskarazko maileguak dira. Adibidez:

• alkandora edo atorra, egun atlei eta XVII. mendean atouray izan zen.
• errege, elegewit.
• Frantzia, Plansia euskarazko "Prantzia" hitzetik eratorria.

• Koldo Mitxelena (1984): "Lingüística inmanente y lingüística trascendente", "Julio Urquijo" Euskal Filologiaren Seminoarioaren Urtekaria, 18, 251-266. orr, Donostia, Gipuzkoako Foru Aldundia.
• Peter Bakker (1989): "The language of the coast tribes is half basque", Antropological linguistics 31: 117-147. orr.

• Euskara-islandiera pidgina
• Kanadako gaelera
• Ternuako irlandera