Prezipitazioa hodeietatik dator. Atmosferako hezetasuna hodeietan biltzen da, ur-tanta edo izotz-ale txiki-txikiak osatuz; hodeietako ur hori oso tamaina mikroskopikoan banatuta dagoenez, airean flotatu egiten dute, eta haizeak mugi ditzake leku batetik bestera.

Hodei guztiak urez eginda daude, baina hodei guztiek ez dute prezipitaziorik eragiten. Hodeietan bildutako lurrun kantitatea handitzen denean, edo airea hozten denean, ur-tanta edo izotz-aleak ere trinkotu edo kondentsatu (batzuk besteekin elkartuz handitu) egiten dira, eta, pisua hartzen dutenez, flotatzeari utzi eta grabitatearen indarrez lurrerantz erortzen hasten dira. Eguraldiaren egoeraren arabera, prezipitazio-mota desberdinak gertatzen dira:

• Euria: euria gertatzen da lurrean edo airean tenperatura 0 ° C-tik gorakoa denean (uraren izozte puntua) eta hodeietako urak egoera likidoa hartzen duenean.
• Elurra: lurrazaletik gertu dagoen tenperatura 0 ° C-tik beherakoa bada, erortzen diren ur-tantek egoera solidoa hartzen dute elur-malutak osatuz.
• Txingorra: ur-tanta mikroskopikoak gorantz bultzatzen badira tenperatura hotzagoa dagoen altueretara, izoztu egiten dira eta pixkanaka trinkotzen eta izotzezko ale handiagoak osatzen hasten dira.

Lurzoruko leku jakin batean erortzen den prezipitazio-kantitateari plubiositatea deitzen zaio. Plubiositatea neurtzeko, zenbait instrumentu erabiltzen dira: euri-neurgailua edo plubiometroa, radar meteorologikoa, etabar.