اقتصاد اتریش

از زمان پایان جنگ جهانی دوم، اتریش به رشد اقتصادی پایدار دست یافته است. در دهه ۱۹۵۰، تلاش‌های بازسازی برای اتریش منجر به دستیابی به میانگین نرخ رشد سالانه بیش از ۵ درصد به صورت واقعی و میانگین حدود چهار تا پنج درصد در دههٔ ۱۹۶۰ شد.^[۲۱] در پی رشد متوسط تولید ناخالص داخلی واقعی، به ترتیب ۱٫۷٪، ۲٪ و ۱٫۲٪ در سال‌های ۱۹۹۵، ۱۹۹۶، و ۱۹۹۷؛ اقتصاد اتریش دوباره رونق گرفت. این روند با گسترش تولید ناخالص داخلی واقعی به میزان ۲٫۹٪ در سال ۱۹۹۸ و ۲٫۲٪ در سال ۱۹۹۹ ادامه یافت.

اتریش در ۱ ژانویه ۱۹۹۵ به عضویت اتحادیه اروپا درآمد.^[۲۲] این عضویت مزایا و چالش‌های اقتصادی را به همراه داشت و سرمایه‌گذاران خارجی را به خود جلب کرد. این سرمایه‌گذاران به دلیل دسترسی اتریش به بازار واحد اروپایی جذب شدند. اتریش همچنین در بهبود موقعیت بین‌المللی خود پیشرفت‌هایی داشته است. به عنوان یکی از اعضای اتحادیه اقتصادی و پولی اتحادیه اروپا (EMU)، اقتصاد اتریش از نزدیک با سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا، به ویژه با آلمان، همگردان شده است. در ۱ ژانویه ۱۹۹۹، اتریش ارز جدید یورو را برای تمام کاربردهای حسابداری وضع کرد. در ژانویه ۲۰۰۲، اسکناس‌ها و سکه‌های یورو معرفی شده و جایگزین شیلینگ اتریش شدند.

در اتریش، یورو در سال ۱۹۹۹ ظاهر شد. با این حال تمام سکه‌های یوروی اتریش در سال ۲۰۰۲ معرفی شده و برخلاف سایر کشورهای منطقه یورو که سال ضرب روی سکه حک می‌شود؛ عدد همین سال روی آن‌ها حک شده است. هشت طرح مختلف (یک طرح به ازای هر مقدار) برای سکه‌های اتریشی انتخاب شد. در سال ۲۰۰۷، اتریش به منظور هماهنگی با طرح «نقشهٔ مشترک» جدید؛ همانند بقیهٔ کشورهای منطقه یورو، روی مشترک سکه‌های خود را تغییر داد.

قبل از پذیرش یورو در سال ۲۰۰۲، اتریش از شیلینگ اتریش استفاده می‌کرد. این واحد پول اولین بار در دسامبر ۱۹۲۴ پایه‌گذاری شد. شیلینگ در پی آنشلوس در سال ۱۹۳۸ کنار گذاشته شد و پس از پایان جنگ جهانی دوم در نوامبر ۱۹۴۵ مجدداً استفاده شد.

اتریش دارای یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های سکه‌های کلکسیونری در منطقه یورو است؛‌ به‌طوری که ارزش اسمی آن‌ها بین ۱۰ تا ۱۰۰ یورو می‌باشد. (اگرچه یک سکه ۱۰۰٬۰۰۰ یورویی به طور ویژه در سال ۲۰۰۴ ضرب شد). این سکه‌ها میراثی از روش‌های ملی سنتی ضرب سکه‌های نقره و طلا هستند. برخلاف پول‌های عادی، این سکه‌ها در منطقه یورو پول قانونی محسوب نمی‌شوند. به عنوان مثال، یک سکهٔ یادبود ۵ یورویی اتریشی را نمی‌توان در هیچ کشور دیگری استفاده کرد.

بسیاری از شرکت‌های بزرگ کشور، در اوایل دورهٔ پس از جنگ، ملی شدند تا از آن‌ها در برابر تسلط شوروی به عنوان غرامت جنگی حفاظت شود. برای سالیان متمادی، دولت و مجموعهٔ صنایع دولتی آن نقش بسیار مهمی در اقتصاد اتریش داشتند. با این حال، از اوایل دههٔ ۱۹۹۰، این ساختار از هم پاشید، شرکت‌های دولتی عمدتاً به عنوان کسب‌وکارهای خصوصی شروع به فعالیت کردند و تعداد زیادی از این شرکت‌ها به طور کامل یا جزئی خصوصی شدند. دولت هنوز هم برخی از شرکت‌ها، مجموعه‌های انحصاری، تأسیسات و خدمات را اداره می‌کند. پس از بحران مالی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ دو بانک ملی شدند. از سال ۲۰۱۹، Österreichische Industrieholding (ÖBAG) سرمایه‌گذاری‌های جمهوری اتریش را در شرکت‌هایی که به طور جزئی یا کاملاً ملی شده‌اند مدیریت می‌کند. این سازمان پس از افشای پیام‌هایی که نشان می‌داد چگونه توماس اشمیت در انتصاب هیئت نظارت نقش اساسی داشته و به‌تنهایی مدیریت را برعهده گرفته بود است، مورد انتقادات شدیدی قرار گرفت. اتریش از صنعت، بانکداری، حمل و نقل، خدمات و تسهیلات تجاری عمدتاً توسعه‌یافته‌ای برخوردار است.

اتریش دارای یک جنبش کارگری قوی است. فدراسیون اتحادیه‌های کارگری اتریش (ÖGB) و اتحادیه‌های تشکیل‌دهندهٔ آن با حدود ۱٫۵ میلیون عضو بیش از نیمی از حقوق‌بگیران کشور را تشکیل می‌دهد. از سال ۱۹۴۵، ÖGB یک سیاست دستمزدی معتدل و اجماع‌محور را دنبال کرده و با صنایع، کشاورزان و دولت در زمینه‌های گسترده‌ای از مسائل اجتماعی و اقتصادی؛ در قالب آنچه «مشارکت اجتماعی اتریش» نامیده می‌شود؛ همکاری می‌کند. ÖGB اغلب با برنامهٔ دولت اشوسل برای تحکیم بودجه، اصلاحات اجتماعی و بهبود فضای کسب‌وکار مخالفت کرده و نشانه‌هایی از قابلیت ایجاد تقابل در جو اجتماعی صلح‌آمیز کنونی اتریش نشان داده است.

مزارع اتریش، مانند سایر کشورهای کوهستانی اروپای غربی، کوچک و پراکنده بوده، و تولیدات آن‌ها نسبتاً پرهزینه است. از زمان عضویت اتریش در اتحادیهٔ اروپا در سال ۱۹۹۵، بخش کشاورزی اتریش تحت اصلاحات اساسی در قالب سیاست مشترک کشاورزی اتحادیه اروپا (CAP) قرار گرفته است. با وجود این که کشاورزان اتریشی حدود ۸۰ درصد نیازهای غذایی داخلی را تأمین می‌کنند؛ سهم کشاورزی در تولید ناخالص داخلی (GDP) نسبت به سال ۱۹۵۰ به کمتر از ۳ درصد کاهش یافته است.

برخی از صنایع مانند کارخانه‌های آهن و فولاد، کارخانه‌های شیمیایی و شرکت‌های نفت؛ و صنایع بزرگ با استخدام هزاران نفر در سطح جهانی رقابت می‌کنند. با این حال؛ اکثر شرکت‌های صنعتی و تجاری در اتریش در مقیاس بین‌المللی نسبتا کوچک هستند.

مهمترین بخش اقتصاد اتریش بخش خدمات است که قسمت عمدهٔ تولید ناخالص داخلی اتریش را تشکیل می‌دهد. وین به یک مرکز مالی و مشاوره تبدیل شده و طی دهه‌های گذشته موقعیت خود را به عنوان دروازه‌ای به شرق تثبیت کرده است. شرکت‌های حقوقی و بانک‌های وین از جمله شرکت‌های پیشرو در تجارت با کشورهای عضو جدید اتحادیه اروپا هستند. همچنین گردشگری برای اقتصاد اتریش بسیار مهم است و حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی اتریش را تشکیل می‌دهد.^[۲۳] در سال ۲۰۰۱، اتریش با بیش از ۱۸.۲ میلیون گردشگر دهمین کشور پربازدید جهان بود. پیش از آن، وابستگی به گردشگران آلمانی، این بخش از اقتصاد اتریش را بسیار به اقتصاد آلمان وابسته می‌کرد. با این حال، تحولات اخیر تغییراتی را ایجاد کرده است. به ویژه از آنجایی که پیست‌های اسکی زمستانی مانند آرلبرگ یا کیتزبوهل امروزه بیش از پیش مورد بازدید اروپایی‌های شرقی، روس‌ها و آمریکایی‌ها قرار می‌گیرند.

تولیدات کشاورزی اتریش در سال ۲۰۱۸ عبارتند از:

• ۲٫۲ میلیون تن چغندر قند (از چغندر برای تولید شکر و اتانول استفاده می‌شود)؛
• ۲٫۱ میلیون تن ذرت؛
• ۱٫۳ میلیون تن گندم؛
• ۶۹۷ هزار تن سیب‌زمینی؛
• ۶۹۵ هزار تن جو؛
• ۳۸۷ هزار تن سیب؛
• ۳۶۷ هزار تن انگور؛
• ۲۷۸ هزار تن چاودم؛
• ۱۸۴ هزار تن سویا؛
• ۱۷۷ هزار تن چاودار (دوازدهمین تولیدکننده بزرگ جهان)؛
• ۱۳۲ هزار تن پیاز؛
• ۱۲۰ هزار تن کلزا؛
• ۱۱۱ هزار تن گلابی.

همچنین تولیدات کمتر از سایر محصولات کشاورزی.^[۲۴]

سیستم بهداشت و درمان اتریش در ابتدا در کنار سایر برنامه‌های رفاه اجتماعی توسط سوسیال-دموکرات‌ها در وین توسعه یافت.^[۲۵]

تجارت با سایر کشورهای اتحادیه اروپا تقریباً ۶۶ درصد از واردات و صادرات اتریش را تشکیل می‌دهد. گسترش تجارت و سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور اروپای مرکزی و شرقی عنصر اصلی فعالیت اقتصادی اتریش است. تجارت با این کشورها تقریباً ۱۴ درصد از واردات و صادرات اتریش را تشکیل می‌دهد.^[۲۶] شرکت‌های اتریشی سرمایه‌گذاری های قابل توجهی در این کشورها داشته صنایع تولیدی که مبتنی‌بر نیروی کار هستند یا فناوری پایین‌تری نیاز دارند را به این کشورها انتقال می‌دهند. اگرچه رونق سرمایه‌گذاری بزرگ کاهش یافته است؛ اتریش هنوز پتانسیل جذب شرکت‌های اتحادیهٔ اروپا که به دنبال دسترسی راحت به این بازارهای در حال توسعه هستند را دارد .

شرکت‌ها و سرمایه‌گذارانی از اتریش در ادغام و اکتساب (M&A) فعال هستند. از سال ۱۹۹۱، بیش از ۷۱۸۳ تراکنش ادغام و اکتساب با ارزش کل معلوم ۲۶۱٫۶ میلیارد یورو اعلام شده است. در سال ۲۰۱۷، بیش از ۲۴۵ معامله با ارزش کل بیش از ۱۲٫۹ میلیارد. یورو صورت گرفته است.^[۲۷] این معاملات نه تنها در سطح ملی، بلکه به عنوان سرمایه‌گذاری‌های مهم در M&A فرامرزی در خارج از کشور نیز فعال هستند. به‌طوری که آلمان مهمترین شریک این روند است. تاکنون ۸۵۴ شرکت آلمانی توسط هلدینگ‌های اصالتاً اتریشی خریداری شده است.^[۲۸]

بخشی از اقتصاد که بیشترین فعالیت M&A در اتریش از نظر ارزش معاملاتی را داشته، بخش مالی بوده است. با این حال بخشی که بیشترین تعداد معاملات را داشته، صنعت بوده است. صنایع اتریش ۱۹٫۲٪ تراکنش‌های اقتصادی را تشکیل می‌دهند.

جدول زیر شاخص‌های اصلی اقتصادی در سال های ۱۹۸۰-۲۰۱۸را نشان می‌دهد. تورم زیر ۲ درصد سبز است.^{[۲۹] [۳۰]}

سال	تولید ناخالص داخلی (GDP) (میلیارد یورو)	سرانهٔ تولید ناخالص داخلی (یورو)	رشد GDP (حقیقی)	نرخ تورم (درصد)	نرخ بیکاری (درصد)	بدهی‌های دولتی (درصد از GDP)
1980	76.0	10.076	2.3%	6.3%	1.6%	ناموجود
1981	80.9	10,705	−0.1%	6.8%	2.2%	ناموجود
1982	86.3	11,477	1.9%	5.4%	3.1%	ناموجود
1983	92.5	12,266	2.8%	3.3%	3.7%	ناموجود
1984	97.1	12,875	0.3%	5.7%	3.8%	ناموجود
1985	102.4	13,561	2.2%	3.2%	3.6%	ناموجود
1986	107.6	14,240	2.3%	1.7%	3.1%	ناموجود
1987	111.7	14,765	1.7%	1.4%	3.8%	ناموجود
1988	119.6	15,789	1.0%	1.9%	2.7%	57.5%
1989	128.0	16,849	3.9%	2.2%	2.3%	56.3%
1990	137.5	17,989	4.3%	2.8%	2.7%	55.9%
1991	147.4	19,121	3.4%	3.1%	3.2%	56.1%
1992	155,8	19.972	2,0%	3,4%	3,3%	56,0%
1993	160.9	20,412	0.5%	3.2%	4.0%	60.6%
1994	168.9	21,305	2.4%	2.7%	3.9%	63.7%
1995	176.6	22,216	2.7%	1.6%	4.2%	67.9%
1996	182.5	22,935	2.4%	1.8%	4.7%	67.8%
1997	188.7	23,685	1.9%	1.2%	4.8%	63.1%
1998	196.3	24,615	3.6%	0.8%	4.7%	68.8%
1999	203.9	25,506	3.6%	0.5%	4.1%	61.1%
2000	213.6	26,662	3.4%	2.0%	3.9%	65.7%
2001	220.5	27,420	1.3%	2.3%	4.0%	66.4%
2002	226.7	28,054	1.7%	4.4%	4.4%	67.0%
2003	231.9	28,561	0.9%	1.3%	4.8%	64.9%
2004	242.3	29,665	2.7%	2.0%	5.5%	64.8%
2005	254.1	30,890	2.2%	2.1%	5.7%	68.3%
2006	267.8	32,393	3.5%	1.8%	5.2%	67.0%
2007	284.0	34,234	3.7%	2.2%	4.9%	64.7%
2008	293.8	35,301	1.5%	3.2%	4.1%	68.4%
2009	288.0	34,531	−3.8%	0.4%	5.3%	79.6%
2010	295.9	35,390	1.8%	1.7%	4.8%	82.4%
2011	310.1	36,971	2.9%	3.5%	4.6%	82.2%
2012	318.7	37,816	0.7%	2.6%	4.9%	81.6%
2013	323.9	38,209	0.0%	2.1%	5.3%	81.0%
2014	333.1	38,992	0.7%	1.5%	5.6%	83.8%
2015	344.3	39,893	1.1%	0.8%	5.7%	84.3%
2016	356.2	40,760	2.0%	1.0%	6.0%	83.7%
2017	369.9	41,964	2.6%	2.2%	5.5%	78.8%
2018	387.4	43,598	2.7%	2.1%	4.9%	74.2%

• فهرست آبجوسازی‌های غیرفعال در اتریش
• فهرست ایالت‌های اتریش بر اساس تولید ناخالص داخلی
• لیست بزرگترین شرکت‌های اتریشی
• آژانس تجاری اتریش
• اقتصاد اروپا

• پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Economy of Austria در ویکی‌انبار 
• ATX-INDEX VIENNA (%5EATX)
• مقاله نیکلاس واردی، کارشناس سرمایه گذاری جهانی، در مورد رشد اقتصادی اتریش در سال 2006
• داده های اقتصادی جامع فعلی و تاریخی
• خلاصه بانک جهانی آمار تجارت اتریش
• تعرفه‌های اعمال شده توسط اتریش همانطور که توسط ITC | نقشه دسترسی به بازار ITC ارائه شده است^{[پیوند مرده]} ، پایگاه داده آنلاین تعرفه‌های گمرکی و الزامات بازار