Noarsk

Oarspronklik waard der yn heul Skandinaavje deselde taal sprutsen, it Oernoarsk en letter, fan likernôch 700 ôf, it Aldnoarsk. Om 1350 hinne, nei dat in grut part fan de Noarske befolking oan in pestepidemy omkaam wie, ûntwikkele him in oar Noarske taal, it Middelnoarsk. Dizze taal gie om 1525 hinne oer yn it modernge Noarsk.

It runeskrift waard brûkt as skriuwtaal oant yn de Midsiuwen, doe’t it stadich oan ferfongen waard troch it Latynske alfabet.

Yn 1397 rekke Noarwegen syn status as selsstannich keninkryk kwyt, en yn 1536 waard Noarwegen in provinsje fan Denemark. It Deensk waard de skriuwtaal, de taal fan de middenklasse, de amtners, skoalle en tsjerke. De Noarske taal bleaun bestean yn de dialekten fan it plattelân. Benammen yn West-Noarwegen hâlde it Noarsk syn eigen skaaimerken.

Nei dat Noarwegen yn 1814 ûnôfhinklik waard, ûntwikkelen de twa ferskate skriuwtalen har yn de rin fan de 19e iuw. It Riksmål (rykstaal), letter Bokmål (boeketaal) neamd, wie basearre op de beskaafde, ferdeenske útspraak fan de elite. It Landsmål (lântaal), letter Nynorsk (Nijnoarsk) neamd, wie basearre op de dialekten fan West-Noarwegen.

Der ûntstie in beweging dy’t ien Noarske taal, it Samnorsk, neistribbe, mar dy beweging hat nea in soad oanhing hân. Wol ûndergienen beide skriuwtalen in soad staveringswizigingen om sa tichter byelkoar te kommen. De Noaren hawwe harren der op it stuit mar by dellein dat der twa Noarske standerttalen neist elkoar bestean.

It Noarsk hat in grut ferskaat oan dialekten. It is dan ek hast net te dwaan in rûzing te meitsjen fan it tal dialekten dy’t yn Noarwegen sprutsen wurde. Ferskillen yn grammatika, sinsbou, wurdskat en útspraak geane oer geografyske grinzen en kinne dialekten meitsje op it nivo fan in buorskip. Dialekten binne yn guon gefallen sa ferskillend dat se net te ferstean binne foar oare Noarske sprekkers. Guon taalkundigen merke op dat der op it stuit in soad dialekten ferdwine yn in lokale fariant. Wol moat sein wurde dat der in hieltyd gruttere ynteresse is foar it behâld fan bedrige dialekten.

It meastepart fan de moderne wurdskat fan it Noarsk komt út it Aldnoarsk. De grutste boarne fan lienwurden is it Middelleechdútsk, wat in grutte ynfloed op de Noarske wurdskat hie sûnt de lette Midsiuwen, oan sels de grammatika struktueren ta. Hjoed de dei komme de measte lienwurden, kreklyk as by de measte oare talen, fan it Ingelsk. Alhoewol’t it Noarsk sjoen wurdt as in taal dy’t minder ynfloeden hat fan it Ingelsk as bygelyks it Sweedsk en Deensk

Fan guon lienwurden is de stavering feroare om de Noarske útspraak sjen te litten, mar dizze wurden hawwe in lange tiid nedich foar’t se goed ynboargere sitte. Foarbylden fan wurden dy’t de Noaren in soad brûke en dy’t Fernoarske binne bygelyks sjåfør (fan it Frânske chauffeur) en revansj (fan it Frânske revanche). Mar oare wurde, bygelyks jus (fan it Ingelske juice) keitering (fan it Ingelske catering) en sørvis (fan it Ingelske catering) wurde noch net folle brûkt.