Armadillo de seis bandas
O armadillo de seis bandas[1] (Euphractus sexcinctus) é unha especie de mamífero placentario da orde do cingulados, familia dos dasipódidos e subfamilia dos eufractinos, a única do xénero Euphractus.
| Armadillo de seis bandas Euphractus sexcinctus | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||
 Case ameazada | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Euphractus sexcinctus (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||
 Distribución de Euphractus sexcinctus | |||||||||||||||||||||
É endémica da Arxentina, Bolivia, o Brasil, o Uruguai e Paraguai, contando tamén con poboacións illadas en Suriname. O seu corpo é usualmente de cor amarelada, ao que debe un dos seus nomes vulgares, armadillo amarelo (outro é armadillo de seis bandas), aínda que localmente se coñece tamén, nos países de fala castelá, como tatú poyú e tatú peludo.
Hábitat e distribución
O armadillo amarelo ocupa moitos hábitats de selvas e de pasteiros, principalmente de áreas abertas, como nas planicies do cerrado brasileiro.
Euphractus sexcinctus está presente nunha ampla zona de América do Sur, desde o sur de Suriname e o norte do Brasil, e en Bolivia, Paraguai, Uruguai, até o norte da Arxentina.[2] Non se encontra, porén, na provincia de Buenos Aires[3][4]
Durante máis de 20 anos pensouse que había unha poboación disxunta na fronteira entre o Brasil e Suriname.[5] Pero estudos recentes realizados no norte do Brasil confirman a presenza de Euphractus sexcinctus en Maranhão,[6] Amapá,[7] e noutras partes do norte do Brasil,[8][9] no noroeste,[10] e no centro e o leste de Pará.[11][12] A maioría destes rexistros encóntranse no cerrado e a sabana amazónica. A presenza desta especie no Perú debe ser confirmada. Habita desde o nivel do mar até polo menos os 1 600 m de altura.[13]
Historia natural
É un mamífero solitario, terrestre e omnívoro, alimentándose dunha ampla gama de materias vexetais e animais.
Protéxese en covas. Ao contrario da maioría das especies de armadillos, é máis diúrno que nocturno.[14]
Taxonomía
Descricións
O xénero Euphractus foi descrito en 1830 polo herpetólogo alemán Johann Georg Wagler, en Naturliches Syst. Amphibien: 36.[15]
A súa única especie, Euphractus sexcinctus, fora descrita en 1785 por Linneo, na 10ª edición do seu Systema Naturae, baiuxo o nome de Dasypus sexcinctus.[16]
Etimoloxía
O nome do xénero, Euphractus, está formado polo elemento do latín científico eu-, calco do grego antigo εύ- eú-, do adverbio εὖ eǘ, "ben", e a palabra grega φρακτός pharktós, "armado"; literalmente: "o ben armado",[17] derivada do verbo φράσσω prhássō, "cubrir, protrexer".
Sinonimia
- Xénero
O xénero Euphractus, ademais deste nome que lle adxudicou Wagler, coñeceuse tamén polos sinónimos:[15]
- Encoubertus McMurtrie, 1831
- Pseudotroctes Gloger, 1841
- Scleropleura Milne-Edwards, 1871
- Scelopleura Trouessart, 1898
- Especie
En canto á especie, ademais de polo nome Dasypus sexcinctus que lle dera Linneo, e do actualmente válido, tamén se coñeceu como:[16]
- Euphractus gilvipes Illiger, 1815
- Euphractus pilosus Olfers, 1818
- Euphractus gylvipes Minoprio, 1945
Subespecies
Na actualidade recoñécense, dentro de Euphractus sexcinctus as catro subespecies seguintes:[16]
- Euphractus sexcinctus boliviae Thomas, 1907
- Euphractus sexcinctus flavimanus Desmarest, 1804
- Euphractus sexcinctus setosus Wied, 1826
- Euphractus sexcinctus tucumanus Thomas, 1907
Estado da poboación
Desde o ano 2006 e até a actualidade (2016), a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) vén cualificando o status desta especie como NT (medianamente ameazada), debido á súa ampla distribución, suposta poboación grande, a que vive en numerosas áreas protexidas, á súa tolerancia a un certo grao de modificación do seus hábitats e porque é pouco probábel que estea declinando rapidamente a súa poboación como para cualificar o seu status nunha categoría ameazada. Porén, debido á pequena cantidade de áreas onde vive na sabana amazónica, a crecente ocupación humana e o avance das grandes empresas, as poboacións naturais ao norte do río Amazonas, na rexión norte do Brasil, deben ser controladas no futuro.[13]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Emmons, Louise H. & Francois Feer (1997): Neotropical Rainforest Mammals, A Field Guide, 2ª ed. Chicago: University of Chicago Press ISBN 0-226-20721-8.
- McKenna, Malcolm C. & Bell, Susan K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 0-231-11013-8.
- Nowak, Ronald M. (1999): Walker's Mammals of the World. 6ª ed. Baltimore, Maryland, EE. UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
- VV. AA. (1968): Enciclopedia Salvat de las ciencias. Tomo 6. Animales vertebrados. Pamplona: Salvat, S. A. de Ediciones, pp. 86–88.
- Wilson, D. E. & Reeder, D. M., eds. (2005): Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0.
Outros artigos
Ligazóns externas
- Euphractus sexcinctus na ADW. Con abundante información, imaxes e bibliografía (en inglés).
- Euphractus sexcinctus na EOL.