Héctor Pedro Scarone, coñecido como El mago, nado o 26 de novembro de 1898 en Montevideo e finado o 4 de abril de 1967 na mesma cidade, foi un futbolista uruguaio. Xogaba na posición de extremo (dianteiro) e foi internacional coa selección uruguaia. Militou durante a maior parte da súa carreira no Nacional, club co que marcou 301 goles en 369 partidos, sendo o segundo máximo goleador da súa historia e o terceiro de toda a Primeira División do Uruguai.
Foi considerado o "mellor xogador do mundo" nos anos 20 e é unha das grandes figuras da historia do fútbol suramericano. Foi un dos membros da selección uruguaia que conquistou a primeira edición da Copa do Mundo en 1930, e gañou tamén catro veces a Copa América e dúas medallas de ouro nos Xogos Olímpicos. Os seus 31 goles coa selección valéronlle para manterse como o máximo goleador do combinado durante máis de oito décadas, ata que foi superado en 2011 por Diego Forlán. Futbolista de gran habilidade, a súa seguridade en converter penaltis fíxose lenda (nunca fallou un).
Era o irmán máis novo de Carlos Scarone, outro histórico futbolista de Nacional e do fútbol uruguaio.
A nivel de clubs, Scarone xogou a maior parte da súa carreira en Nacional. Debutou no equipo do Parque Central en 1917 e alí xogou até o seu retiro en 1939, salvo tres anos nos que se desempeñou no fútbol europeo: 1926, cando defendeu as cores do FC Barcelona, 1932, cando xogou para o Società Sportiva Ambrosiana (hoxe Inter de Milán) e 1934, cando actuou no Palermo.
En Nacional, Scarone posúe a marca de maior cantidade de anos xogando para a institución (20 anos), e é o terceiro máximo goleador na historia da liga do Uruguai con 163 goles. Obtivo a Primeira División do Uruguai en oito ocasións: 1916, 1917, 1919, 1920, 1922, 1923, 1924 e 1934, a Copa de Honra (Cousenier) en 1917 e a Copa Río da Prata (Dr. Ricardo Aldao) en 1919 e 1920. Xogou en total (incluíndo amigables) 369 partidos con Nacional, marcou 301 goles e na súa dilatada traxectoria de 24 anos como futbolista, no Uruguai só xogou por Nacional.
Como adestrador, Scarone dirixiu, entre outros, a Nacional, ao Millonarios de Colombia e ao Real Madrid de España, sen maior transcendencia.
Coa selección uruguaia gañou a Copa América en 1917, 1923, 1924 e 1926; a medalla de ouro nos Xogos Olímpicos de 1924 e 1928 e o Mundial de 1930. Disputou un total de 51 partidos oficiais co combinado charrúa e anotou 31 goles. A súa cifra goleadora mantívose como a máis alta da historia da selección ata 2011, cando foi superada por Diego Forlán. Incluíndo os encontros non oficiais, o Mago Scarone anotou 52 goles en 70 partidos coa camiseta celeste.
Participacións en Copas do Mundoeditar a fonte
Participacións en Xogos Olímpicoseditar a fonte
Participacións en Copa Américaeditar a fonte
|
|---|
- PT Ballestrero
- PT Capuccini
- DF Fernández
- DF Mascheroni
- DF Nasazzi (c)
- DF Recoba
- DF Tejera
- MC Andrade
- MC Gestido
- MC Melogno
- MC Píriz
- MC Riolfo
- AT Anselmo
- AT Calvo
- AT Castro
- AT Cea
- AT Dorado
- AT Iriarte
- AT Petrone
- AT Saldombide
- AT Scarone
- AT Urdinarán
- Adestrador: Alberto Suppici
| |
